Wat houdt je tegen?
Wat houdt je tegen? (Welke grenzen werp je tegen jezelf op?)
Denk terug aan je jeugd. Gebeurde je een van de volgende dingen?
-1-Je stelde een vraag in de klas en iedereen lachtte. Het zorgde ervoor dat je heel terughoudend werd om vragen te stellen, omdat je niet wilde dat de anderen je dom zouden vinden. Zelfs nu, neig je ertoe om het stellen van vragen te vermijden uit angst voor een negatieve respons
-2-Je gezin was wat disfunctioneel toen je opgroeide( en je codependente trekken ontwikkelde). Sindsdien herhaal je die patronen. Freud noemde dat ‘herhalingsdwang’.
-3-Jou werd geleerd dat vragen een teken van zwakheid was. Als volwassene probeerde je alles zelf te doen(counterdependent), zelfs al kun je het zelf niet aan
-4-Je werd opgevoed om te geloven dat dingen voor jezelf willen hebben egoïstisch is. Geven is beter dan ontvangen werd je geleerd, je bent nu niet zo goed in staat om te ontvangen, heb daar weerstanden tegen.
-5-Je zei of deed iets dat ervoor zorgde dat de mensen je niet serieus namen. Het zou een ouder, leraar, klasgenoot, of iemand in een winkel geweest kunnen zijn.Tot op deze dag ben je verlegen en terughoudend om aandacht en medewerking van anderen te krijgen.
-6-Je vroeg om iets en schaamde je daarvoor. Er werd je gezegd:’Hoe kun je dat nu vragen?!’ ‘Zie je niet hoe moeilijk wij het hebben?’ ‘Wees niet zo egoïstisch.’ En nu voel je jeschuldig als je iets voor jezelf wilt
-7-Je bracht jezefl ooit in verlegenheid en dacht:’Dat laat ik nooit meer gebeuren’ Nu houd je je nog steeds terug uit angst om jezelf weer in verlegenheid te brengen.
-8-Je kreeg vaker een nee als antwoord op je verzoek. Dat liet je achter met de verwachting dat je meer nee’s zou krijgen, dus ben je terughoudend om nog maar iets te vragen.
-9-Je was ‘gedreven’: o.a.om goed je best te doen op school, uit te blinken in sport, of dansen of pianospelen. Je ouders joegen je op en lieten je in veel gebeurtenissen meedraaien. Als volwassene, vraag je zelden om hulp en verwacht je het ook niet, jouw rol is de showman, de held, the people pleaser(codependent), altijd op zoek naar applaus en lof.
-10-Je ouders zeiden dingen als:’Als je voor een dubbeltje geboren bent , word je nooit een kwartje’ en ‘Wat zullen de mensen er wel niet van denken’ en “Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg’. Dit leidt tot codependentie en dus o.a. lage gevoelens van eigenwaarde. Het valt mij op dat veel mensen hun licht onder de korenmaat zetten en zich niet vrijelijk uiten in hun uniekheid en authenticiteit.
Tenzij je een hele zeldzame, unieke opvoeding hebt gehad zul je tenminste één van deze dingen herkennen.
Je werd onbewust geprogrammeerd om je zo te voelen dat je de dingen niet verdient en dat kan tot schaarste in je leven van nu leiden.
Je kunt jezelf herprogrammeren, door deze gebeurtenissen op een positieve manier te verwerken en je ‘selftalk’, je innerlijke dialoog positief in plaats van negatief te maken. Het heeft weer alles met zelfkennis te maken dat je een kind van God, het universum, het geheel bent en liefde, aandacht, waardering, erkenning, respect, etc. verdient en er recht op hebt en dat je het veelal eerst aan jezelf moet geven.
De 10 genoemde punten zijn in feite grenzen die je voor jezelf opwerpt, waardoor je niet te volle kunt leven en tot interdependentie kunt komen. Die innerlijke grenzen zijn vaak moeilijker waar te nemen, daar is veel zelfinzicht en zelfkennis voor nodig. We zien wel de splinter in het oog van de ander en niet de balk in ons eigen oog.