Gevoelens & waarheid
Er zijn mensen die beweren dat gevoelens de waarheid vertellen, maar ik denk en voel daar toch wat genuanceerder over. Gevoelens kunnen de waarheid vertellen maar ook liegen.
Neem bijvoorbeeld gevoelens van minderwaardigheid. Als je die gevoelens hebt wil dat dan ook zeggen dat je minderwaardig bent? Ik meen van niet. De waarheid is voor mij dat je een kind van God bent en naar Zijn evenbeeld geschapen bent en dat je dus spiritueel waardig bent en waardevol bent.
Onderzocht is dat 75% van de ‘professionele’ hulpverleners zich superieur voelt en de grote vraag is of dat de waarheid is, zijn ze ook echt superieur of stellen ze zich alleen maar zo op uit angst en onzekerheid, is het arrogantie waar minderwaardigheid achter schuilt, is die arrogantie een overcompensatie van minderwaardigheid, bij mij was dat zeker het geval. Zowel arrogantie als minderwaardigheid zijn pathologisch. Als je een spirituele waardigheid voelt dan voel je je niet meer maar ook niet minder dan een ander, dan voel je je één en verbonden en dat komt meer overeen met waarheid.
80% van de mensen denkt dat ze een bovengemiddelde intelligentie hebben, dat zegt al genoeg! Het leidt vaak tot autoritair gedrag en gevoelens van het weten te hebben. Hoe minder mensen weten hoe meer ze denken te weten.
Charles L. Whitfield heeft het in z’n prachtige boek:’Co-dependence, healing the human condition’ over het feit dat 95%(!) van de mensen in meer of mindere mate codependent is. Codependent ben je als je in een disfunctioneel gezin ben grootgebracht met weinig of geen liefde, warmte en koestering en waar over (negatieve) gevoelens niet werd gesproken en die dus verdrongen moesten worden. Voor je gevoelens van eigenwaarde ben je dan afhankelijk van externe bronnen, van anderen het is dus meer anderenwaarde dan eigenwaarde en dan is je gevoel niet jou waarheid.
Whitfield heeft het over het 12 stappen programma en zegt dat ons ware Zelf in orde is en gezond, maar dat we zijn afgedwaald van ons ware Zelf door vervormde overtuigingen, gedachten, gevoelens en keuzes. Hij spreekt dus ook over vervormde gevoelens en die vertellen ons dus leugens in plaats van de waarheid.
Veel mensen hebben het gevoel dat hun perceptie de realitieit is, waar is, en dat is ook al niet juist. Goethe zag dat goed toen hij zei:’Als we geen voorstelling hebben van het geheel, beseffen we niet hoe fragmentarisch onze kennis en waarnemening is’
Gevoelens zijn in zoverre echt en waar dat je ze kunt voelen maar de oefening is om je af te vragen of die gevoelens een waarheid verkondigen en bijdragen aan je ontwaken of je in slaap houden..
Als je gelooft in een straffende God zul je je een zondaar voelen en schuldig en kun je schaamte voelen en de grote vraag is of dat terecht is en waarheid. Ik geloof in een liefdevolle God en voel veel liefde en dat is voor mij helemaal waar en komt mij en de ander alleen maar ten goede.
Velen van ons hebben het gevoel dat bepaalde emoties negatief zijn zoals: woede, haat, jaloezie, afgunst, irritatie, ergernis,etc. Door ze als negatief te ervaren onderdrukken we ze vaak en kunnen we ze zelfs verdringen, waardoor we de waardevolle boodschappen die ze kunnen geven volledig missen. Achter boosheid kan een behoefte schuilgaan waar je je van bewust kunt worden, het kan de behoefte aan erkenning, waardering zijn die je niet kreeg, waardoor je boos werd en dan mag je om die erkenning en waardering leren vragen in plaats van boos(manipulatief) te worden. Als je terugkeert naar de oorzaak: je onvervulde behoefte ofwel onverwerkte pijn uit het verleden kun je dat alsnog een plaats geven en helen en transformeren en dan ben je bevrijd.
Ik hoorde ooit een man zeggen: ‘Ik zet mijn woede op de plank’ Deze man ‘lachte’ alles weg en klaagde erover dat hij niet begrepen werd. Hij durfde z’n authentieke gevoelens niet te laten zien en onderdrukte alles en verweet anderen dat ze hem niet begrepen waar hij zichzelf niet begreep, het was weer projectie zoals zo vaak.
Als een ander je boos, verdrietig of ongelukkig kan maken dan stel je je op als slachtoffer en laat je je gevoel bepalen door een ander en ben je afhankelijk van de ander hoe jij je voelt. De ander is alleen maar een trigger naar jouw gevoel, jouw onverwerkte pijn, jouw behoeften, jouw wensen. De uitdaging is om dat alsnog te onderzoeken en te helen en transformeren. De ander drukt dan niet langer jouw ‘gevoelsknoppen’ in maar dat doe je dan zelf en je zult gevoelens van vrede en harmonie kennen en als je al een keer boos wordt dat is die boosheid een instrument om je grenzen aan te geven en is die boosheid niet de baas over jou maar ben jij de baas over je boosheid. Dan ontstaat meesterschap en dat gun ik iedereen al weet ik dat het voor de weinigen is weggelegd die bereid zijn om de weg naar binnen te gaan.
De grote Soefi meester Inayat Khan deed dat ook toen hij zei dat hij nu echt wilde zien, denken en voelen en dus merkte dat ie onecht was een vals zelf had en echt wilde worden. Hij zag in dat je denkbeelden en gevoelens vals kunnen zijn als je een vals zelf(ego) volgt en niet Zelf de baas bent en authentiek, uniek, vrij, bewust, ontwaakt en meesterlijk.
