Klagen
Ik ken een vrouw, die ik de vrouw van de vijf G’s noem, te weten: geklaag, gezeur, gevit, gedram en gezeik. Het is altijd wat met die vrouw, ik beperk de communicatie met haar.
Tijdens mijn verblijf in revalidatiecentrum Antonia, maakte ik het mee dat bewoners aan het klagen waren over de regering. Ze wisten het allemaal beter hoe je een land moet regeren. Ik zei: ‘Wat jullie nu doen, is zonde van je tijd, en het bederft je stemming. Je kunt aan de regering niks veranderen, wel aan jezelf, en daar kom je door je geklaag niet aan toe. Ze keken me verwonderd aan, en toen zei een van hen dat ze toch wat te klagen moesten hebben.
Klaag en mopper 10 minuten per dag en stop er dan mee, je verzuurt anders, en je wordt een zuurpruim of azijnpisser.
Je kunt ook naar de klaagmuur gaan en daar je briefje instoppen.
In de Bijbel heb je de Klaagliederen van Jeremia, zelfs in de Bijbel wordt geklaagd
Veel mensen weten geen zinnige dingen te zeggen, en daarom klagen ze maar over het weer, alsof dat ook maar enige invloed heeft op het klimaat. Het is weer willen veranderen, wat je niet kunt veranderen.
In de Dramadriehoek heb je de rol van aanklager, die dus eigenlijk een slachtoffer is, van dat wat hij aanklaagt. Zie mijn boek De Dramadriehoek, met daarin ook aandacht voor de winnaarsdriehoek.
Hij die veel klaagt is ondankbaar, ontevreden en te beklagen. Hij kent het goddelijke leven van overvloed en geestelijke rijkdom niet, helaas. Hij blijft ook liever klagen, dan dat hij aan de slag gaat om oplossingen te bedenken voor zijn eigen problemen.
Een man klaagde dat hij geen schoenen had, totdat hij een man zag zonder voeten……