Voelen
Voelen
In de wereld van Descartes: ‘ik denk dus ik ben’, is het denken dominant en laat geen tot weinig ruimte voor het voelen.
Voelen is een vrouwelijke kwaliteit, maar veel vrouwen zijn vermannelijkt en zitten ook al in hun denken.
Geluk is een gevoel, dus zullen we daar meer aandacht aan mogen besteden.
Geluk is een gevoel. Verdring daarom je gevoelens niet, maar beschouw ze als wezenlijke instrumenten, om tot meer leven te geraken – Leon Cadee
Veel mensen weten niet meer, hoe ze bij hun gevoel kunnen komen. Ik adviseer dan altijd simpel te beginnen, door zich af te vragen wat ze voelen als ze bijvoorbeeld tv kijken, is dat walging, afkeer, vreugde, angst, medeleven, etc.
Ik vroeg een denker, wat hij nu eigenlijk voelde.
Hij zei: ‘Goed’, waarop ik zei dat dat geen gevoel is maar een kwalificatie. Toen zei hij: ‘Senang’, ik zei dat is net zoiets als goed en vroeg hem opnieuw wat hij nu voelde. Hij schakelde snel over op een ander onderwerp.
Een denker nam bij mij een klankschaalbad, ook hem vroeg ik wat hij voelde, hij zei veelbetekenend: ‘Ik denk prima’, hij was alweer aan het denken.
Ik heb honderden gevoelens in kaart gebracht en moet bekennen dat ik veel van die gevoelens ook niet voel.
De wetenschap is een en al denken, cq een cerebraal en cognitief gebeuren, gestuurd door de linker hersenhelft. Ze negeren de waardevolle inzichten uit de rechterhersenhelft. Ze lopen dus op 1 been
Einstein besteedde wel aandacht aan intuïtie en gevoel. Hij zei:’‘Er zijn twee dingen zeker: ‘de oneindigheid van het universum en de oneindigheid van de menselijke domheid, maar van het eerste ben ik niet helemaal zeker’.
We onderschatten het gevoel. De meeste aankoopbeslissingen worden op gevoel genomen en achteraf gerationaliseerd.
More than a feeling, zingen ze en dat is liefde, het is iets van je wezen, een staat van zijn, waarin denken, voelen, handelen en Zijn samenkomen tot een liefdevol geheel. Ik zie liefde als de hoogste realisatie, waar je geen universiteit voor nodig hebt, in tegendeel, het zou zelfs liefde in de weg kunnen staan.
Een goede vraag is: ‘welke gevoelens dienen zich bij jou het meest aan’. Bij mij zijn dat: vreugde, dankbaarheid en voldoening. Ik heb ziekte en tenslag gekend maar hierbij nooit gevoelens van wanhoop of afkeer ervaren.
Gurdjieff kwalificeerde mensen als robotjes, heel mechanisch en zonder gevoel, helaas is dat vaak waar.
Mensen voelen mijns inziens wel, maar houden dat binnen en geven er geen uiting aan, jammer is dat. Daar doen ze zichzelf en de ander mee tekort.
Voelen betekent ook, dat je je kwetsbaar durft op te stellen en dat is voor velen een brug te ver, dat is zelfs doodeng voor velen. Ze zijn vroeger als kind erg gekwetst en willen nu nooit meer gekwetst worden. Dus houden ze zich stoer en flink en spelen de rol van macho.
Vaak voelen we intuïtief of iemand klopt of niet en negeren we dat, om vervolgens met ons denken te rationaliseren en ons af te vragen wat we aan de ander kunnen hebben.
