Berichten

Niveaus van communicatie

In communicatie onderscheid ik 8 niveaus, te weten:

-1- het beleefdheidsniveau

-2- de fatische communicatie

-3- communicatie over anderen/roddel

-4- communicatie over drama

-5- communicatie over ideeën, opinies en oordelen

-6- communicatie van gevoelens

-7- metacommunicatie

-8- spirituele/essentiële communicatie

 

Ad.-1- het beleefdheidsniveau:

Dat is ‘hoe gaat het met u’ zeggen uit beleefdheid in plaats van echt geïnteresseerd te zijn, de ander voelt dit meestal ook wel aan en antwoordt dan kort met ‘goed hoor’. Ook: ‘Ik zal je binnenkort bellen’ en het dan niet doen is een beleefdheidsvorm. De beleefdheid is de meest afstandelijke vorm van communicatie

Ad.-2- de fatische communicatie:

Deze communicatie gaat nergens over, het is babbelen, praten zonder wat te zeggen. Paul Simon zingt in ‘The sound of silence’: ‘People talking without speaking, people hearing without listening’. Dan is het communiceren uit angst voor de stilte. Je hebt er niks aan het is alleen bedoeld om de tijd te doden in plaats van te leven.

Ad.-3- communicatie over anderen/roddel:

Over anderen praten is een geliefd onderwerp, dan hoef je jezelf niet bloot te geven, niet te openbaren, het is veilig om over anderen te praten wat ze gedaan hebben en nagelaten hebben en fout doen, etc. Het kan gemakkelijk roddel worden, waarin we de ander in een kwaad daglicht stellen om daardoor zelf juist goed te lijken.

Ad.-4- communicatie over drama:

Drama trekt het meeste publiek. Onderzocht is dat de meeste mensen 95% van hun tijd, dus ook communicatie, besteden aan drama en slechts 5% aan essentie en ik denk dat die 5% nog aan de hoge kant is. Een vriend zei: ‘Mijn leven is een groot drama en wat geniet ik daar toch van’. De meeste mensen beperken zich tot deze eerste 4 niveaus van communicatie.

Ad. -5- communicatie over ideeën, opinies en oordelen:

Als je met je ideeën en opinies naar voren komt is er al enigszins sprake van echte communicatie, is er informatie-uitwisseling, deel je iets van jezelf, alleen hoop je vaak dat de ander met je instemt en als dat niet zo is schakel je over op een ander onderwerp of niveau om echte diepgang te vermijden. Als je de instemming van de ander nodig hebt, ben je niet zo zeker van je zaak. Met je oordeel zondig je tegen de NIVEA-regel, ofwel Niet-Invullen-Voor-Een-Ander. Je doet dat dan wel en matigt je aan dat je kunt weten hoe de ander is…

Ad. -6- communicatie van gevoelens:

Gevoelens mededelen is een nog echtere vorm van communicatie, eerlijk durven zijn over wat je voelt en dat uiten, daar is moed voor nodig. Het brengt je meer tot elkaar, je leert elkaar er beter door kennen en hopelijk ook accepteren in plaats van afwijzen. Als je je gevoelens niet wilt voelen en er niet over praat, er geen melding van maakt is de kans groot dat je ze gaat afreageren op anderen

Ad. -7- metacommunicatie:

Dit is communicatie over de communicatie, een evaluerend gesprek over hoe de communicatie bevalt en verloopt, zie m’n artikel daarover

Ad. -8- spirituele/essentiële communicatie:

Spiritueel wordt de communicatie als je volledig open bent en eerlijk en bereid bent van jezelf, je wezen te delen en openbaren en bereid bent om echt actief te luisteren. Dat je je onthoudt van oordelen en je best doet om de ander te begrijpen. Inayat Khan zei: ‘Alles begrijpen, doet alles liefhebben’. De hoogste spirituele ervaring is de onvoorwaardelijke Liefde. God is liefde.

Bij spirituele communicatie kun je schakelen tussen alle niveaus van communicatie en ben je je daarvan bewust. Je bent in staat om gewoon even een praatje te maken voor het sociale contact en de diepgang te zoeken van de essentie, je bent flexibel

Je leert pas echt over jezelf en in de mate waarin je bereid bent om over je wezen te communiceren met anderen. Ik leerde dat in gesprekken met vrienden en de gespreksgroep Attitudinal healing. Ik leerde de formule ‘share-check-share’, ofwel deel van je wezen check dan of het veilig is en er echt geluisterd wordt en deel dan meer.

Bron: Boek ‘Communicatie’ – Henny Bos (verschijnt juni 2012)

 

 

 

 

 

 

Waarom ben ik bang om jou te vertellen wie ik ben?

Ik lees nu het 112e boek over codependency, te weten:

‘Why am I afraid to tell you who I am?’ van John Powell, een geweldig boek weer en ik kom weer tot nieuwe inzichten, het is ongelofelijk. Hij schrijft ‘Niemand van ons wil een fraudeur, oplichter zijn of in een leugen leven, niemand van ons wil namaak zijn, een imitatie of een nepper zijn. Maar de angst die we ervaren en de risico’s die eerlijke zelf-communicatie inhouden zijn zo intens dat we onze toevlucht zoeken tot onze rollen, maskers en spelletjes en dat dat een natuurlijk gedrag voor ons is’.

Kortom: we willen eerlijk zijn maar doen dat niet uit angst voor afwijzing, angst belachelijk gemaakt te worden en zo spelen we onze rollen als codependent. Shakespeare had het al over het feit dat we allemaal onze rol spelen op het levenstoneel en zo is het.

Het antwoord van de codependent op de vraag: ‘Waarom ben ik bang om jou te vertellen wie ik ben?’ is: ‘Omdat als ik je vertel wie ik ben, je me niet zult mogen en afwijzen en ik ben alles wat ik heb’. Lao tse zei: ‘Als je je teveel aantrekt van de mening van anderen, blijf je je leven lang hun gevangene’, ook Lao tse wist al van codependentie.

Ik leer nu weer bij door dit 112e boek over codependency te lezen en ik denk dat ik de enige ben in Nederland die meer dan 200 boeken over codependency en aanverwante onderwerpen heeft gekocht, een investering van meer dan 3000 euro!. Het is een investering in mezelf, waar u uw voordeel mee kunt doen. De Boeddha zei: ‘Geluk komt tot je als je werk en woorden ten goede komen aan jezelf en aan anderen’ en zo ervaar ik het ook.

Don Miguel Ruiz zei: ‘Vat niets persoonlijk op’. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Wat anderen over je zeggen is vaak geen zuivere en heldere waarneming maar een positieve of negatieve projectie. Een uitspraak is: ‘Zelfs de ergste dingen die mensen over je zeggen bevatten en kern van waarheid…namelijk over hen!’.

Als de ander je stemming bepaalt, ben je z’n codependente slaaf en geen interdependente meester die zijn eigen intrinsieke spirituele eigenwaarde heeft.

Nee leren zeggen

Van codependenten is bekend dat ze moeite hebben met nee zeggen. ze voelen zich dan schuldig en tekortschieten en egoïstisch en dat voelt niet goed voor ze.

Ik nodigde een vrouw, die veel codependente trekken heeft, uit voor een gespreksgroep over codependentie, ik zal haar Carla noemen. Carla reageerde enthousiast en wilde dolgraag komen. Een avond voor de bijeenkomst belt ze echt af omdat haar zoon haar heeft gevraagd op de kleinkinderen te passen en ze geen nee durfde te zeggen, ze ontzegde zichzelf zo een kans voor een stap naar heling van ‘r codependentie, ze vond de behoefte van haar zoon belangrijker dan haar eigen behoefte, ook typisch voor codependenten.

Ik zeg ook nog wel eens ja als ik nee bedoel en heb er dan achteraf spijt van. Nee kunnen zeggen betekent dat je inziet dat een vraag geen vraag maar een eis is als je geen nee mag zeggen.

Krishnamurti zei dat verlichting betekent dat je overal nee tegen zegt. Dat gaat mij wat te ver een ja tegen dingen en mensen die je helpen in je persoonlijke groei en ontwikkeling lijkt me op z’n plaats. In India kennen ze neti neti, niet dit, niet dat. Een grap is:’Hoe noemen ze een codependent die nee kan zeggen zonder zich schuldig te voelen?’ . Antwoord: ‘Gezond?!’ Verloochen jezelf niet door ja te zeggen omdat je bang bent dat mensen boos op je zullen worden of zullen afwijzen als je nee zegt. Mensen die je nee niet kunnen accepteren zijn je aandacht niet waard.

Let maar eens op wat tot dusver je nee en je ja heeft gehad in je leven.

Ik zei op 14 jarige leeftijd nee tegen de Gereformeerde kerk, omdat ik het een gedeformeerde kerk vond met mensen die denken dat zij het enige ware geloof hebben en alleen in de hemel komen, niet mijn kerk dus. Het heeft me lange tijd gekost om me van het Gereformeerde gedachtengoed te bevrijden.

Na m’n crisis zei ik nee tegen m’n vrouw en wilde scheiden, een van de beste beslissingen in m’n leven, een bevrijding was het.

Ik zei ja tegen de makelaar toen ik het huis zag waar ik nu woon. Ik zei tegen de makelaar:’Nu ga ik in uw ogen iets heel doms zeggen en dat is dat ik het voor de gevraagde prijs wil hebben en geen risico wil lopen dat het afknapt en aan m’n neus voorbijgaat’. De energie in m’n huis is heel harmonieus, vredig en liefdevol, elk huis heeft z’n energie als je bereid bent dat te voelen.

Breng je nee’s en ja’s maar eens in kaart en kijk of je het nu weer zo zou doen, een interessante oefening.

Drama

Het thema dat het meest voorkomt in de communicatie van de meeste mensen is drama. Onderzocht is dat de meeste mensen 95% van hun tijd besteden aan drama en slechts 5% aan essentie en ik denk dat die 5% nog aan de hoge kant is.

Kijk maar naar de massacommunicatie-media, de TV, de kranten, de roddelbladen met hoge oplages, het is vrijwel allemaal drama. De stelling is: ‘Goed nieuws is geen nieuws, alleen slecht nieuws is nieuws’ In de computerindustrie kennen ze de term GIGO ofwel Gabage In – Garbage Out, wat je erin stopt komt er ook weer uit, dus als je je voedt met drama komt er ook weer drama uit je, wat een ellende.

Als je vooral gericht bent op drama en dat volgt, denk je dat het met je eigen ellende nog wel meevalt, het is een doekje voor het bloeden, een soort verdoving.

Ik belde ooit een man en vertelde hem dat ik iets essentieels over hem en z’n leven had geschreven of hij dat wilde ontvangen en lezen. Hij zei dat hij al veel te veel informatie had en er geen tijd voor had. Ik vroeg door wat hij dan nu aan het lezen was. Hij zei: ‘Over de wereldrampen’. Ik kon met moeite m’n lachen inhouden en zei: ‘Alles wat je aandacht geeft dat groeit, weet je dat?’, hij lachte toen wat schaapachtig en brak het gesprek af.

Als je steeds over drama praat en naar drama luistert zul je dat ook meer aantrekken in je leven. Het is the law of attraction die feilloos werkt. Gedachten hebben de neiging zich te materialiseren, dus let op wat je denkt en leest en tot je neemt.

Een tarotlerares, die zichzelf heel bewust en spiritueel vond zei dat ze met haar buurvrouwen meeroddelde om erbij te kunnen horen, in plaats van wat essentie in te brengen, ze huilt met de wolven in het bos, niet zo spiritueel.

Een kennis zei: ‘Mijn leven is een groot drama en wat geniet ik daar toch van’, hij zal wat masochistische trekken hebben denk ik. Sommige mensen genieten van hun ellende omdat het vertrouwd is, dat is wat ze kennen. Dezelfde kennis zei ook: ‘Het kan altijd nog erger’. Ik zei toen: ‘Ja die hoop is er altijd’…

Mary J. Blige zingt het nummer ‘No more drama’ over de drama’s in haar leven, waar ze nu wel eens van af wil, aan het eind roept ze: ‘The enemy was me!’, ofwel de vijand dat was ikzelf en zo is het ook, als we achter drama aanlopen en voorturend over drama’s communiceren, dan zijn we onze eigen vijand zonder dat te beseffen. Dan verontachtzamen we op een verschrikkelijke manier onze essentie, ons ware wezen, we hebben daar dan geen enkele aandacht voor, geen tijd voor zoals die kennis van me.

Bron: Boek ‘Communicatie’ – Henny Bos (verschijnt medio 2012)

Moe worden van communicatie

Zonder te beseffen wat ik deed sloot ik vriendschap met een man die ik Karel zal noemen. Karel was een zwaarmoedige en getormenteerde man. Hij leefde in donkerland en dat fascineerde me. Hij zei dat m’n woorden liefdevol en mooi klonken maar dat het hem verblinde, dat het teveel licht voor hem was. Hij had alleen maar commentaar op me. Ik werd heel moe van de gesprekken met hem en voelde me zelfs loodzwaar worden en wist dat het zijn zwaarte was die ik voelde. Ik ben toen gestopt met die vriendschap, het deed me geen goed. Karel was een energievampier en die slurpen je energie op omdat ze het zelf tekort komen.

Dwarsliggers zijn ook energievampiers waar je moe van wordt, ze hebben verdrongen woede in zich die ze graag door jou laten uitspelen om jou de schuld te kunnen geven, ze lokken je woede uit door hun communicatie en gedrag. Ga dan snel een deur verder want je verspilt je energie en communicatie met zo iemand.

Je weet ook dat communicatie met bepaalde mensen juist veel energie oplevert en je opmontert en blij maakt en inspireert en goed doet, dat is heel wat beter dan je moe te laten maken.

Een vriend zei:’ Ik vind het dodelijk als mensen het met me eens zijn’. Ik moest toen wel zeggen: ‘Dat ben ik niet met je eens’. We konden er wel om lachen.

Een energievampier, die je moe maakt,  herken je aan het volgende:

-praat te zacht of te hard

-luistert niet

-ligt steeds dwars

-maakt je graag boos

-spreekt heel monotoon

-is getormenteerd, somber, zwaarmoedig

-lacht vrijwel nooit en als hij lacht dan als een boer met kiespijn

-heeft geen echte interesse in jou, denkt alleen aan zichzelf

-stelt je geen vragen

-praat heel langzaam of juist heel snel en is moeilijk te volgen, je moet je er echt voor inspannen

-vraagt je aandacht, zonder iets terug te geven, wil nemen, parasiteren

-is opgeknapt na het gesprek met jou en jij bent doodmoe, hij heeft z’n ellende bij je gedumpt

-spreekt onduidelijk, articuleert niet goed

-klaagt, zeurt, vit en dramt

-geeft veel ongevraagde adviezen en zegt daarmee impliciet dat jij er niet zo goed aan toe bent dat je zijn adviezen nodig hebt

De lijst zal niet compleet zijn, maar geeft toch een goede eerste indruk.

 

Bron: Boek ‘Communicatie’ – Henny Bos (verschijnt medio 2012)