Posts

Norwood

Robin Norwood is de grondlegster van de Norwood-vrouwengroepen en auteur van ‘Women who love too much’, in het Nederlands vertaald met ‘Als hij maar gelukkig is’, met als ondertitel ‘vrouwen die teveel in de liefde investeren’ en dat is precies wat de beschreven vrouwen doen: investeren, dus zakendoen met berekenend gedrag om rendement te halen en dat is helemaal geen liefde.

Een betere titel voor het boek zou zijn geweest: ‘Women who control too much’ of in het Nederlands: ‘Als hij maar verandert’. De beschreven vrouwen zijn allemaal uit op controle en dominantie en manipuleren hun partner, die hen gelukkig moet maken, omdat ze zichzelf ongelukkig en leeg voelen en codependent zijn, zonder dat te beseffen.

Robin noemt die vrouwen aantrekkelijk, capabel en intelligent, ik vind dat het opsokkelen van losers die ernstig getraumatiseerd zijn en geen enkele zelfreflectie aan de dag leggen. De partner deugt niet en die zullen ze wel even ‘redden’ en ‘verbeteren’ en veranderen, een nogal aanmatigende, belerende en arrogante houding die een overcompensatie is van minderwaardigheids-gevoelens die zo eigen zijn aan codependentie. Ze projecteren hun eigen ellende op hun partner die hen alleen maar spiegelt(soort zoekt soort)

Norwood schrijft over een vrouwelijke cliënt die zegt: ‘Maar hoe kon ik weten dat ik hulp nodig had?, ik dacht dat ik het allemaal prima deed!’. Rumi zei: ‘Wie in zichzelf geen gebreken ontdekt is zijn eigen vijand’ En dan is er geen liefde maar haat en zelfafkeer, die gespiegeld wordt door de partner die ze kiezen. Ze kiezen voor het bekende en dat is vijandschap en zelfafkeer. M’n vriend Peter de Kock zei: ‘Codependentie is in oorlog zijn met jezelf’ en vele auteurs en wijzen delen die mening met hem. Als je in oorlog bent met jezelf kom je dus ook in oorlog met je partner ‘t is besmettelijk. Wat die vrouwen, what Norwood is talking about, dan doen is de partner de schuld geven, die deugt dan niet en dan vluchten ze naar een nieuwe relatie, zonder iets geleerd te hebben en maken weer dezelfde fouten, niet erg intelligent.

Norwood schrijft:’Omdat we niet van onszelf kunnen houden hebben we hem nodig om ons ervan te overtuigen dat we het waard zijn om liefgehad te worden’ Dat is heel onintelligent gedrag. Bovendien is het zo dat als hij zegt dat hij van de vrouw houdt, ze hem niet zal geloven omdat ze niet eens van zichzelf houdt, dus hoe kan iemand wel van ‘r houden?. Daar komt nog bij dat als je niet van jezelf houdt je niet eens in staat bent om van een ander te houden, het is onmogelijk, dan ga je in plaats van teveel liefde te geven controleren, domineren, verbeteren, veranderen naar je eigen beeld en dat is geen liefde. Een Amerikaanse actrice zei het heel mooi ze zei dat een vrouw haar partner zo lang probeert te veranderen tot zo hem niet meer moet.

” Het succes van de liefde,

ligt in de liefde zelf

– niet in het resultaat van de liefde.

 

Het is natuurlijk dat we in de liefde graag het beste voor de ander wensen, maar of dit nu zo uitdraait of niet, doet niets af aan de waarde van de liefde die we schonken.”

Mother Teresa

Norwood schrijft over een vrouw die te zeer liefheeft: ‘Ik voelde met sterker, wijzer en wereldser dan hem’, dat is de vergelijkingsval en superieur denken, waar minderwaardigheid aan ten grondslag ligt. Als je je meer voelt dan je partner is er al geen gelijkwaardigheid meer en is dat pathologisch gedrag. Als de Norwood groepen zich baseren op het boek van Robin Norwoord houd ik m’n hart vast voor de desastreuse gevolgen. Al de beschreven vrouwen vertonen codependent gedrag en zouden meer naar hun eigen aandeel moeten leren kijken om tot heling en genezing te komen, zouden meer aan zelfreflectie moeten doen en hun schaduwkanten moeten leren zien en erkennen en transformeren. Freud zei: ‘De mens is beter dan hij weet, maar slechter dan hij denkt’ En Lao tse zei:’Mooie woorden zijn vaak niet waar en ware woorden zijn vaak niet mooi’. Norwood sokkelt de vrouwen op door ervan uit te gaan dat zijn teveel lief hebben en dus goed zijn, waar het tegendeel waar is. Nietzsche waarschuwde al voor de ‘goeden’ hij zei dat het de giftigste vliegen zijn die steken

Van aanklager/vervolger naar agressor

If I have to make the core quadrant for the prosecutor / persecutor sees it as follows from:

It can discover errors and deliver critical to his qualities but if you exaggerate than the aggression and it can lead to abuse, The challenge then is to be loving and accepting others, if you magnify your returns, the people pleaser who finds everything good and this is the allergy prosecutor / persecutor because he can not stand.

Codependent behavior where nothing is done to aggravate itself, so the prosecutor can be an aggressor quickly. The prosecutor finds himself right and others not so he can learn those other penalties and a lesson, criminals often think in terms of, I'm fine the other is not okay and I should therefore be abusing or killing.

The aggressor violates the boundaries of the other and does not respect the values ​​of others and calls its own values ​​to the other on.

The aggressor can not express his anger in a constructive way and does his fury on the other often physical violence that he justifies.

The aggressor gives the other always to blame, when he raped a woman then that was her fault because she provoked, she asked for it, he says, and takes his right and justifies his behavior.

The aggressor has no self-reflection and projects its shadow side to the other before he punishes. Rumi zei: "He does not recognize his own faults is his own enemy" and that is the aggressor, which are enmity takes out on his victims.

I am sometimes a prosecutor / persecutor, especially when I play 'now-have-I-you-up thing' again play. But I realize now that I sit in a dramadriehoekrol and then get out again quickly to make it not to physical violence or abuse are. I can think of non-violent communication and see my anger as a signal of unmet needs and my needs to the attention, though I also know that anger is sometimes necessary to give to firm your limits and not to violate.

A friend I met a man I'll call Klaas, He pointed my friend on his mistakes and showed himself a prosecutor / persecutor. He called himself paranormal and thought he was a master who had to tell the others what to think, feeling and doing. Klaas I pointed out that he could learn a lot from my friend about sensitivity, because I missed quite boorish husband at this ungainly, He contemptuously shrugged his nose at my suggestion, he learn from his victim was unthinkable for him. Klaas was the aggressor, my friend, I heard that he was arrested for sexual assault of young girls times his sessions with the girls, He is now a prison from which he might find himself completely unjustified.

We all know football hooligans who denounce the party and then shoot aggression and fight each other with chains and baseball bats to vent their anger, it is fear that these people let guided and complete unconsciousness and stupidity. Leary's Rose gives all clear that by, opposition evokes and provokes together cooperation, you have caused many reactions themselves.

The aggressor is not aware of his aggression, anger and fear, and therefore these issues are the boss over him. You're only in control of the things you know and where you are aware of, have awareness of. You can not have mastery over things that you deny and do not know…..

Codependency network

The codependency network now,,nl,you become the 60th member you get free book "Mirrors of the Soul,,nl,of ‘Communicate,,en,van me,,en,The link can be found next door,,nl,Membership is free and provides lots of awareness and growth if you are open to at least,,nl,In all immediately notice the good,,nl,Days accident,,nl 59 membership, word jij het 60ste lid dan ontvang je gratis het boek ‘Spiegels voor de ziel’ of ‘Communicate’ van me

De link vind je hiernaast, het lidmaatschap is gratis en levert veel bewustwording en groei op als je ervoor openstaat tenminste

Waarom ben ik bang om jou te vertellen wie ik ben?

I now read the 112th book on codependency, te weten:

‘Why am I afraid to tell you who I am?’ van John Powell, a great book again and I come to new insights, it is unbelievable. He writes. "None of us wants a fraudster, swindler or a lie life, none of us wants to be counterfeit, be an imitation or a nepper. But the fear that we experience and the risks that honest self-communication are so intense that we seek refuge in our roles, masks and games and that's a natural behavior for us'.

In short: we want to be honest but do not for fear of rejection, fear of being ridiculed and so we play our roles as codependent. Shakespeare had already discussed the fact that we all play our role on the stage of life and so it is.

The response of the codependent on demand: "Why am I afraid to tell you who I am?’ is: "Because if I tell you who I am, you will not and may reject me and I have everything I '. Lao tse zei: "If you do not take too much of others' opinions, you stay long life of their prisoner ', Lao Tse also knew of codependency.

I'm learning now to read through this at 112th book on codependency and I think I'm the only one in the Netherlands to more than 200 books on codependency and related subjects purchased, an investment of more than 3000 euro!. It's an investment in myself, where you can do your advantage. The Buddha said,: "Happiness comes when your work and words of benefit to yourself and to others," and that is what I experience.

Don Miguel Ruiz zei: "Vat nothing personally '. That's easier said than done. What others say about you is often no clean and clear perception but a positive or negative projection. Een uitspraak is: "Even contain the worst things that people say about you and truth…namely over them!’.

If you decide another mood, you are its slave codpendente and not interdependent master having its own intrinsic spiritual self.

Ik ben een gever, geen nemer

If during our upbringing not meet our need for love, erkenning, waardering, attention, warmte, nurturing, respect, etc. We will draw met often conclude that we are not worthy…

It is not in us to say that our parents fail or are unable to fulfill our needs. So we added our best to, by lot to give, still get our needs met and if that fails, we conclude that we should forget our needs but then we focus on the needs of others which are more important to us than our own needs, typical codependent.

Ingeborg Bosch PRI(Past Reality Integration) states that "Denial of needs is a defense of old pain, which is not healed. She also claims that to heal the hardest defenses because we say that the us is very good as savior / helper of others and that the others have much worse than we and our help so desperately need, we feel powerful than we are auxiliary bidder. We efface ourselves away and there you have the codependency. Your self-esteem is dependent on how much you give to others, only then you start to feel good and "good about yourself '. You usually attracted to people with problems, you can help and then you feel into your power, if you can do anything. You are a savior and helper thinks he can change the other by what we do for him. You thus become a doer(sometimes even a real work-a-holic) and forget what Americans say: ’We are human beings, not human doings’.

One important lesson we can learn is that we be worthy to receive, but for this we must first love, attention, waardering, etc give ourselves. As long as we do not, and are unloving to ourselves we will be mirrored in it in our relationship and not really be loved but used. Many people use people and love to do things instead of people love and use things.

Do not try to get outside as the codependent tries to do, it is the way in and then you can love others as yourself…