Jezelf accepteren
Een van de belangrijkste voorwaarden voor geluk en levenskunst is zelfacceptatie. Vaak willen we de goede, positieve kanten van onszelf nog wel accepteren maar verzetten ons tegen de slechte en negatieve aspecten van onszelf, dus onze acceptatie is niet volledig, niet 100%, we wijzen een essentieel deel van onszelf af en dat is een daad van geweld, dat is vijandschap naar onszelf.
Op mijn WC hangt mijn uitspraak: ‘In de aanvaarding ligt de sleutel tot transformatie’ Juist als we de schaduwzijde van onszelf accepteren zullen we dat transformeren en integreren. We verzoenen dan de duivel en God in ons om met Gurdjieff te spreken
De levenskunstenaar accepteert zichzelf voor de volle 100%, met al zijn aspecten en heeft daar vrede mee en leeft in balans en harmonie en liefde.
Wat je in anderen afwijst accepteer je vaak ook niet van jezelf. De Bijbel zegt het al: ‘Oordeel niet opdat ge niet geoordeeld wordt’ Als je iets in een ander irriteert of ergert is dat een verdrongen aspect van jezelf dat je niet wilt zien en aanvaarden en dus projecteert op de ander. Als je een hekel hebt aan iemand is zo iemand je schaduw. Hij is de spiegel van jezelf en daar kijk je liever niet in.
Een man noemde de mensen van de Theosofische vereniging sektegeesten die niks nieuws willen aanvaarden. Hij is zelf een Gurdjieff-sektegeest en leert niks nieuws, omdat hij denkt het weten al te hebben. Zijn woede projecteert hij op anderen door ze boos te maken, hij laat de ander zijn woede uitspelen, de woede die hijzelf niet durft te voelen en geniet van de boosheid van de ander. Hij noemde een vrouw advocaat van de duivel die zo nodig haar kennis moet etaleren en hij doet zelf precies hetzelfde!. Het is ongelofelijk hoe blind mensen voor hun eigen wezen kunnen zijn.
De levenskunstenaar neemt zijn projecties terug en werkt aan zichzelf en komt zo steeds verder en vindt zijn geluk. Zelfkennis maakt gelukkig en leidt tot zelfacceptatie en liefde voor jezelf en de ander
Veel mensen kennen geen echte liefde en laten zich leiden(lijden) door angst, ze hebben een sterke innerlijke criticus, een aanklager die zegt dat ze niet oké zijn, dom zijn, slecht zijn, niet goed genoeg zijn, alles fout doen, etc.etc. Goethe zei: ‘Het ergste dat een mens kan overkomen is dat hij slecht over zichzelf gaat denken….’
Bron: Boek ‘Geluk & Levenskunst’ – Henny Bos (verschijnt in het najaar van 2013)