Mijn visie op verslavingen

‘Verslaving is een vorm van zelfmedicatie ter compensatie van een gebrek aan zelfliefde en acceptatie en waardering, we moeten er niet tegen vechten, niet tegen het donker vechten, maar het licht aan doen, het licht van bewustwording en zelfkennis/-inzicht/-besef/liefde..

We moeten niet vechten tegen de verslaving maar werken aan bewustwording en liefde en hoe meer bewustwording en liefde hoe minder de zelfmedicatie van de verslaving nodig is en hoe minder angst er is.

Waar liefde is kan geen angst zijn.

Aan de verslaving ligt heel vaak codependentie ten grondslag en daar moet we dus aan werken om tot interdependentie te komen.

Mijn aanpak is niet ergens vanaf willen maar ergens naar toe werken, hoe meer licht hoe minder donker, het licht wijkt nooit voor het donker, maar het donker wijkt altijd voor het licht

Mijn specialisaties zijn: relatieverslaving, werkverslaving, rookverslaving en alcoholisme met dat alles heb ik ook ervaring opgedaan en ben nu al heel lang vrij van verslavingen

1 antwoord
  1. margriet
    margriet zegt:

    Fijne visie eigenlijk ook de mijne inmiddels alwel een tijd. Het voelt zo organisch/voelt zo logisch biologisch! Dit vat het wel heel goed samen. ik ervaar het als zeer prettig en voel mij daarin nu niet meer zo allleen . gr margriet

Reacties zijn gesloten.