My thoughts about ho'oponopono
Jij bent je wereld
Het basisprincipe van ho’oponopono is zoals ik het begrijp: verbeter de wereld en begin bij jezelf’ Of zoals Gandhi zei:’Wees zelf de verandering die je in de wereld wilt zien’.
Een van de meest wonderbaarlijke ervaringen die met ho’oponopono te maken hebben is wel naar aanleiding van m’n crisis in 1992. Dat leverde een enorme transformatie op. Johannes Tauler zei:’De pijnen van de crisis zijn de weeën van Gods geboorte in je’. En Steven Harrison zei:’Het inzicht in de ware aard van de werkelijkheid die zich vaak aandient na een crisis, wordt over het algemeen waanzin genoemd’. Tragikomisch is dat.
Wat mij opviel is dat door mijn verandering m’n hele wereld om me heen veranderde, heel wonderbaarlijk!!. Mensen die slecht voor me waren verdwenen uit m’n leven of werden inneens goed voor me en nieuwe vrienden dienden zich aan en oude verdwenen. Alles werd nieuw en ik begreep de woorden van Jezus beter die zei: ‘Zie, ik maak alle dingen nieuw’. Om het nieuwe toe te kunnen laten moet het oude eerst verdwijnen.
Ik leerde meer dan ooit de waarheid inzien van de uitspraak dat je omgeving de spiegel van jezelf is en schreef daar zelfs een boek over, zo had me dat onderwerp geraakt, het boek heet: ‘Gespiegeld worden’ en komt in de loop van 2012 uit.
Tijdens een socratisch gesprek van het Humanistisch verbond werd de vraag gesteld:’Wat is ons antwoord op de onvrede in de samenleving’. Ik stelde toen dat die vraag voorbij ging aan de vraag:’Hoe maken we eerst een einde aan onze eigen onvrede, voor we ons met onze eigen onvrede op de wereld storten!’. Je kunt alleen geven van wat je in je hebt, kijk maar wat dat is…
Op m’n WC hangt de uitspraak: ‘Als je de onvolkomenheid in de ander ziet, denk dan eerst aan je eigen onvolkomenheid’. Ook dat is m.i. ho’oponopono
Zuiver eerst jezelf in plaats van kritiek en commentaar op de ander te leveren. ‘Cleansen’ noemen ze dat zuiveren in ho’oponopono
The work van Byton Katie is ook een mooi voorbeeld hoe je het bij jezelf houdt en niet de ander de schuld geeft maar zelf de verantwoordelijkheid voor je leven op je neemt.
Als de ander zich niet zo gedraagt zoals jij dat graag zou willen en je stoort je daaraan, dring je de ander jou wil en controle op en neem je niet zelf de verantwoordelijkheid voor je welzijn. Een schrijver zei:’Het bewustzijn van velen gaat niet verder dan dat de ander de schuld heeft’. Hoe lang geeft je de schuld aan de regering, de credietcrisis, omstandigheden en anderen en weiger je zelf het heft in eigen handen te nemen. Wayne Dyer schreeft het boek ‘Het heft in eigen handen’ een aanrader.
Ik zag ooit een rapper die op een agressieve manier tegen de agressie ageerde, hij zag veel agressie, omdat je bent wat je ziet en deed niks aan z’n eigen agressie maar projecteerde dat op de slechte wereld. M’n schoonmoeder was 50 toen ik 25 was en zei me toen:’Als je zo oud bent als ik zul je wel inzien hoe slecht de wereld is’ Ik dacht toen:’Dan doe je toch iets niet helemaal goed’ en ging op onderzoek uit. Ik stelde vast dat ze gelijk had in haar geval, ze was er zelf ellendig aan toe en zag dus ook ellende om zich heen en nam niet zelf de verantwoordelijkheid om zichzelf te zuiveren…
Als je ergens tegen bent ben je tegen je zelf, de Roos van Leary zegt dat tegen ook tegenstand oproept. Moeder Theresa werd gevraagd om tegen de oorlog te demonstreren en dat weigerde ze, ze zei:’Als jullie een mars voor de vrede houden loop ik voorop’.