Je bent wat je ziet….
Wayne Dyer woonde in Florida en kreeg bezoek van een vrouw uit Chicago, die naar Florida wilde verhuizen. Ze vroeg aan Wayne hoe de mensen in Florida waren. Wayne stelde een tegenvraag en vroeg hoe de mensen in Chicago zijn. Ze antwoordde dat die heel egoïstisch waren en onsympathiek, agressief en hebzuchtig. Wayne zei: ‘Zo zijn de mensen hier ook!’.
Toen kwam een vrouw uit New York, die ook naar Florida wilde verhuizen, ook zij vroeg hoe de mensen in Florida waren. Wayne vroeg hoe de mensen in New York waren. Ze antwoordde dat die heel sympathiek, vriendelijk, hulpvaardig en vrijgevig zijn. Toen zei Wayne: ‘Zo zijn de mensen hier ook!’.
Heer Krishna had twee koningen, een gehate, demonische koning en een geliefde, zelfgerealiseerde koning. Hij vroeg aan de gehate koning om twee jaar lang de wereld rond te trekken op zoek naar een werkelijk goed mens. Na twee jaar kwam de gehate koning terug en zei: ‘Ik moet u teleurstellen ik heb goed gekeken, maar ze zijn allemaal net zo slecht als ik!’. Toen vroeg Krishna de geliefde koning om twee jaar de wereld rond te trekken op zoek naar een waarlijk slecht mens. Na twee jaar kwam de geliefde koning terug en zei: ‘Ik moet u teleurstellen, ik heb goed gekeken en geen enkel slecht mens gezien, wel onbewuste en onwetende mensen, maar geen slechte mensen!’.
Mijn ex schoonmoeder was 50 toen ik 25 was, ze zei tegen mij: ‘Als je zo oud bent als ik dan zul je wel zien hoe slecht de wereld is!’. Haar verhaal intrigeerde mij en ik ontdekte dat ze getrouwd was met een potentaat van een man een ware dictator, die dat ook niet bewust deed, maar de schaduwzijde van zijn vrouw spiegelde. Hij kocht vaak dure kostuums voor zichzelf en liet zijn vrouw in een oud jurkje lopen, hij domineerde zijn vrouw en wist niet dat er dan geen liefde kan zijn. Met zijn dominante gedrag had hij de beste bedoelingen om zijn vrouw te veranderen in een liefdevolle partner. Hij snapte alleen niet, dat je de ander niet kunt veranderen. Zijn aanpak werkte niet en toch ging hij er mee door. Mijn ex schoonmoeder roddelde met haar enige vriendin over de mensen in het dorp. Het was een uiting van verdrongen woede vanwege het feit dat ze nooit liefde had ontvangen en ontving. Ze was onwetend over de mogelijkheid om liefde voor jezelf en anderen te ontwikkelen.
Mijn ex schoonouders waren dus geen slechte mensen, ze waren de weg kwijt, onbewust en onwetend. Ze wilden niet leren en openstaan voor mijn goede nieuws en voorbeeld. Namelijk dat we onszelf en de ander mogen aanvaarden en respecteren met zowel zijn slechte als goede kanten. We zijn namelijk volmaakt onvolmaakt. We moeten ons niet opstellen als bedelaars om liefde, zoals mijn schoonouders deden, maar liefde geven en delen, pas dan komt het ook naar je toe!.
Mijn Franse lerares was oké maar wel afstandelijk en wat kil, ze vertelde me dat de Fransen zo afstandelijk en kil waren. Ik zei toen dat ze gespiegeld werd, ze werd daar boos om. Nietzsche zei: ‘Hoeveel waarheid kunnen we verdragen, aan hoeveel waarheid wagen we ons’. Als ik in Frankrijk ben zijn de mensen vriendelijk, sympathiek en gastvrij, ik werd vaak uitgenodigd om bij ze thuis te komen eten. Ik werd ook gespiegeld. Af en toe wordt er ook een negatieve kant van me gespiegeld en daar mag ik van leren.
Herken jij je in deze verhalen, doe dan eens The Work van Byron Katie, dat is te vinden op You tube en/of je belt mij: 06-10421646
Bron: boek Gespiegeld worden – Henny Bos, verschijnt eind 2018 bij uitgeverij Boekenbent en zal dan ook bij bol.com te koop zijn.