Ik wil dat ze me aardig vinden
Aardig gevonden willen worden zorgt voor veel problemen en ellende. Als je dat nodig denkt te hebben ga je de ander bespelen met gedrag dat er voor moet zorgen dat de ander je aardig gaat vinden, om de ander gunstig te stemmen en te vleien, je speelt dan een rol en bent jezelf niet meer en vervreemt van jezelf.
Je bent dan een people pleaser, een mister nice guy, zoals ik altijd was. Je doet dan aardig zonder het echt te zijn. Je bent er dan onbewust op uit om het gedrag van de ander te controleren, door hem te manipuleren en z’n gedrag probeert bij te sturen in jouw richting.
Je vergeet dat je de ander niet kunt veranderen en niet kunt dwingen om je aardig te vinden. Bovendien is het zo dat de ander in feite jouw gedrag bepaalt en controleert. Alles wat je wilt controleren, controleert jou, dat is de tragiek.
Lao tse zei 500 jaar voor Christus: ‘Als je je teveel aantrekt van wat anderen over je denken, ben je je leven lang hun gevangene’. Lao tse wist toen al wat codependentie was avant la lettre.
Wat de ander van je vindt is helemaal zijn zaak en daar heb je je niet mee te bemoeien, het is niet jouw verantwoordelijkheid maar de zijne. Bonny Raitt zingt heel mooi: ‘Can’t make you love me, if you don’t’
Als de ander onvermogend is om je lief te hebben en aardig te vinden is dat niet jouw probleem, maar het zijne. ‘Don’t interfere’ zeggen Amerikanen ofwel bemoei je er niet mee, het is hun karma, hun zaak, niet de jouwe
Als je jezelf aardig vindt heb je het niet nodig dat anderen je aardig vinden en zal het je juist het meest ten deel vallen omdat je echt, authentiek en aimabel bent in plaats van dat je en rol speelt en je in allerlei bochten wringt en onecht bent.
Ook uit mijn kennis van de Norwoodgroepen blijkt dat vrouwen die ongelukkig zijn en een hekel aan zichzelf hebben er het meest op uit zijn om aardig gevonden te worden en liefgehad te worden, als pleister op de wonde en dat lukt natuurlijk niet want ze worden gespiegeld in hun gedrag en trekken partners aan die niet bereid zijn of in staat zijn om hen lief te hebben en aardig te vinden, en dat is een les voor ze die ze vaak niet zien, dat ze in de spiegel kijken en hun eigen liefdeloosheid naar zichzelf gespiegeld zien. Ze geven de partner de schuld en stellen zichzel op als onschuldig slachtoffer en nemen geen verantwoordelijkheid voor hun eigen leven en geluk. Wat ze niet beseffen is dat als je je eigen schaduwkanten verdrongen hebt je die onbewust in een partner aantrekt die ze je laat zien…
In haar voortreffelijke artikel ‘Do you love to be needed, or need to be loved’ schrijft Shari Schreiber: ‘De persoon die je kiest om lief te hebben en als partner zal je eigen emotionele ontwikkeling spiegelen’
Als men niet aardig voor je is ben je wellicht niet zo aardig voor jezelf. De Work van Byron Katie wijst daar ook op, dat is de les die we mogen leren.
Mooi (en waar) stukje.