Het leven als een dans

Het leven als een dans zien op de muziek die in je zit is heel mooi. Wayne Dyer zei: ‘Sterf niet met de muziek nog in je’. Als je geniet van je dans als expressie van je wezen maakt het niet uit waar je uitgekomen bent als de muziek ophoudt, dan geniet je van je dans en leer je door oefening steeds beter te harmoniëren met je danspartner en de muziek. Een van de mooiste momenten in m’n leven tot nu toe maakte ik mee met Elly, we gingen naar de vakantieboerderij Tichelhoven tussen Terborg en Varsseveld, de boerderij was gesloten, dus we konden geen koffie drinken, maar het was een prachtige, zonnige dag en we besloten door het park te lopen en daarna in het gras te gaan liggen om madeliefjes te plukken en één te zijn met de natuur, onze dans met de natuur, de harmonie, vrede en liefde die we beiden voelden was fenomenaal.

De natuur danst ook. Een roos bloeit niet met een bepaald doel voor ogen, maar omdat het z’n aard is en als mensen van de roos genieten is dat een toegevoegde waarde. De zonnebloem zal niet tegen het madeliefje zeggen dat hij te klein is, alles is goed zoals het is en wordt.

The Eagles zingen heel mooi in het nummer ‘Hotel Califorinia’: ‘Some dance to remember, some dance to forget'(-)

Ik wil nog even wijzen op het boek over codependentie dat Peter de Kock uit het Engels heeft vertaald en op het codependentie-netwerk heeft gezet als gratis download. Het heet in het Nederlands: ‘De dans van de gewonde zielen’, het boek geeft inzichten op weg naar bevrijding en is zeer de moeite waard.

Een link naar het codependentie-netwerk vind je hiernaast op deze site