Geraakt worden
Ans vertelde me dat zo door muziek en/of films zo geraakt kan worden dat tranen gaan stromen, ik herkende dat heb dat ook en dan stroomt je gevoel en sta je open om je te laten raken en beroeren en ontroeren.
Door opvoeding en ervaring zijn veel mensen nogal geremd en bang om zich te laten raken. Ze zijn bang om weer gekwetst te worden en trekken muren om zich heen. Jan Foudraine schreef daar een boek over ‘de bunkerbouwers’. Deze mensen hebben een beschermende en afwerende houding en dan kun je niet openstaan en leren en dingen binnen laten komen. Het is zelfs zo dat als je geen open en lerende houding hebt je per definitie een beschermende en afwerende houding hebt. De bescherming was vroeger nodig om te overleven maar zit nu echt leven in de weg en vormt een blokkade op het gevoelsleven. Dan is angst de motiverende factor in plaats van liefde. In liefde wil je geraakt worden en durf je je kwetsbaar op te stellen en ga je voor intimiteit. Op z’n Engels is het Intimacy ofwel into-me-see.
Wat je het meest raakt zegt veel over je. Ik heb dat bij muziek, boeken en films, o.a. de film Spartacus en While you were sleeping om er een paar te noemen. Bij muziek van Crosby Stills & Nash voel ik ook veel en bij Johnny Cash, toen ik z’n nummer ‘hurt’ voor het eerst hoorde kwamen er tranen bij me, ook bij de muziek van Hildegard von Bingen, die puurheid en schoonheid, wat geweldig!. Dat wil ik dan ook zien te bereiken.
Ook ik ben vervormd door opleiding, opvoeding, conditioneringen en ervaring en mag terug naar de pure staat van zijn en e.e.a. transformeren naar een staat van onvoorwaardelijke liefde. Muziek, film, boeken, kunst, etc, helpen me daarbij. Als ik lees is dat niet alleen een mentale activiteit zoals iemand ooit beweerde, nee ik voel er ook heel veel bij en ervaar veel, leef me in.
Omdat ik opensta laat ik me heel soms ook op een onaangename manier raken, door demonen, energievampiers en monsters die de weg volkomen kwijt zijn en negatieve energie uitstralen en je proberen naar beneden te halen en af te kraken, heel destructief en niet fijn om te ervaren, maar leert me wel dat ik af en toe zelf ook niet zo’n lievertje ben en denk dan aan m’n uitspraak: ‘Als je de onvolkomenheid in de ander ziet denk dan eerst aan je eigen onvolkomenheid en werk daaraan’. Gandhi zei:’Wees zelf de verandering die je in de wereld wilt zien’ en dat is een ho’oponopono gedachte.
Het meest geraakt werd ik door m’n crisis in 1992, ik kreeg een psychose, depersonalisatie en ernstige depressie te verwerken, het zorgde ook voor een wedergeboorte. Johannes Tauler zei:’De pijnen van de crisis zijn de weeën van God’s geboorte in je’ en zo heb ik het ervaren. Ik dank God voor deze crisis die me veel bracht en gevoeliger maakte en weer tot leven wekte, er volgden vele transformaties. Het Chinese teken voor crisis is hetzelfde als dat voor veranderinfg en veranderingen heb ik sindsdien veel ondergaan met veel plezier. Leven is verandering.