Pijn

/door

Pijn is onvermijdelijk verbonden met het leven en we hebben het vaak nodig als leermeester. Christiane Beerlandt schreef de dikke pil ‘De sleutels tot zelfbevrijding’ en gaat in op de pijn en ziektes die je kunt hebben en de oorzaken daarvan die vaak geestelijk zijn, ze geeft ook tips wat je eraan kunt doen.

In mijn leven heb ik de pijn van een psychose, depersonalisatie en ernstige depressie gekend om er een paar te noemen. Het waren m’n grootste leermeesters. Ik had een harde kop en dacht het allemaal wel te weten en had deze pijn nodig om tot inzicht te komen en ben er achteraf dankbaar voor. Door het kennen van die pijn kom je diep te zitten en krijg je ook diepgang en weet ik nu wat echte vreugde is en dankbaarheid.

Amerikanen zeggen ‘no pain, no gain’. Johannes Tauler zei:’De pijnen van de crisis zijn de weeën van God’s geboorte in ons’ en zo heb ik het ook ervaren.

Op een dag stierf het zoontje van een vrouw, die naar de Boeddha ging met het verzoek het kind weer tot leven te wekken. De Boeddha zei; ‘Haal wat rijst uit een huis waar nooit pijn en ziekte is geweest’. Hoopvol ging de vrouw op pad, maar deur na deur kwam ze erachter dat er overal pijn en ziekte was geweest, ze leerde de les dat ieder huis z’n kruis heeft en dat zij dus ook pijn moest leren kennen en dat niet tot lijden hoefde te maken. Ze had haar levensgeluk bij haar zoontje gelegd, een externe bron en begreep in dat het van binnen moest komen en ze moest leren loslaten en onthechten om vrij te kunnen zijn.

We willen vaak geen pijn en weten dus niet wat goed voor ons is. Nietzsche zei dat als onze wensen uitkomen we al spoedig in een hel leven en daar zit wat in. Nisargadatta zei:’Tussen de oevers van pijn en plezier stroomt de rivier, alleen wanneer denken en voelen stranden op een van de oevers, en niet met de stroom meegaan, ontstaat alle ellende’ Pijn is onvermijdbaar maar dat geldt niet voor lijden. De Boeddha zei dat het leven lijden was maar wees ook op de 4 edele waarheden en het achtvoudige pad om eruit te komen.

Hier volgen nog wat quotes over pijn:

Pijn doet een mens nadenken, gedachten maken een mens wijs, wijsheid maakt het leven draaglijk. – John Patrick

Pijn: de gist die het geluk doet rijzen. – Jan Deloof

Wanneer wij door iemand bedrogen worden, kan het verdriet ons in hem vergist te hebben meer pijn doen dan het nadeel dat ons zijn bedrog berokkent. -C. J. Wijnaendts Francken

Ze ademen waarheid die hun woorden ademen in pijn – Shakespeare

Pijn is onvermijdelijk, lijden is optioneel – onbekend

Beschouw niet als pijnlijk wat goed voor je is – Euripides

Een woord bevrijd ons van alle zwaarte en pijn van het leven , dat woord is liefde – Sophocles

Geen pijn gevoeld te hebben is niet menselijk geweest te zijn – Joods gezegde

Pijnlijke citaten by Peter de Kock: Ervaringsdeskundige Henry Rollins over pijn: ‘I used to fight the pain, but recently this became clear to me: pain is not my enemy; it is my call to greatness.’

‘I think about the meaning of pain. Pain is personal. It really belongs to the one feeling it. Probably the only thing that is your own. I like mine.’

‘Some of your best moments come when you’re the king or queen of pain. That’s when you lock yourself in your room, paint your fingernails black, turn out the lights, listen to a Cure record and write poetry.’

‘Scar tissue is stronger than regular tissue. Realize the strength, move on.’

 

 

 

 

Aardig doen als alternatief voor eerlijk zijn..

/door

Mijn ervaring is dat de meeste mensen aardig doen om aardig gevonden te willen worden, je zou dat een codependente trek kunnen noemen. Ze zijn aardig in plaats van eerlijk.

Ik las het goede boek ‘Caring enough to confront’. Geven we genoeg om de ander om hem te confronteren met z’n destructieve gedrag met het risico op een conflict?. Hebben we dat ervoor over?. Hebben we zoveel liefde dat we die ander willen behoeden voor z’n eigen vijandschap?. De meesten doen dat niet.

Ik stond met buurman Piet te praten die een hekel had aan buurvrouw Jenny, die op enkele tientallen meters van hem door de straat liep, hij lachte vriendelijk naar haar en zwaaide naar haar en tussen z’n lippen, onhoorbaar voor haar, zei hij ‘Dag kut-wijf’.Dat is aardig doen als alternatief voor eerlijk zijn ten voeten uit en het komt meer voor dan je zou denken.

Hoe eerlijk durven we te zijn?. Ik ken mensen die tegen me zeiden dat ik een zeer hoog bewustzijn heb en hoogbegaafd en wijs ben, het was vleierij, want ze stelden geen enkel belang in mijn ‘wijsheid’, stelden me geen enkele vraag, waarmee ze blijk gaven niet te menen wat ze zeiden. Dat is ook codependent dan meen je niet wat je zegt en zeg je niet wat je meent.

Veel mensen die op de automatisch piloot aan je vragen hoe het met je gaat, interesseert dat geen fuck, ze zijn veel te druk met zichzelf.

Vaak doen we ons best om een goede indruk te maken op de ander zelfs als we daarvoor oneerlijk moeten zijn. Ga dan van impressiemanagement naar expressiemanagement(zie m’n artikel daarover).

De codependent speelt de mister nice guy, maar zo’n nice is hij niet, hij maakt zichzelf wijs dat hij gelukkig is om aan z’n ongelukkig zijn te ontsnappen en liegt zichzelf en de ander dus voor met z’n aardige gedrag dat berekenend is. Hij doet aardig maar is het niet. Doe je alleen maar aardig of ben je het ook dat is de vraag.

M’n zus zei: ‘Ik hou van jou’ met een intonatie die nogal dreigend klonk. Toen ik haar eens belde dat ik was opgenomen nam ze me kwalijk dat ik met dat slechte nieuws haar een slechte dag bezorgde en ze voegde er aan toen dat ik alleen maar een schop onder m’n kont nodig had. Een vriend zei toen tegen me” ‘Je zus is alleen maar pijn, je bent een masochist als je ermee door gaat bel haar nu eens niet dan zul je zien dat ze jou ook nooit meer belt’ Ik heb regelmatig met de telefoon in m’n handen gezeten maar belde niet, ik wachtte af, ik wacht nu al meer dan 10 jaar ze nam nooit de moeite om mij te bellen, geen enkele interesse, ik hou van je zei ze, een vreemde vorm van liefde is dat. Lao tse zei al dat mooie woorden vaak niet waar zijn.

Tonglen

/door

De oude Richard is wel ouder geworden, maar nog niet zoveel wijzer, hij denkt dat hij in de 4e dimensie leeft en nu op weg is naar de 5e dimensie. Op mij kijkt hij neer als een simpele ziel uit de 3e dimensie. Hij gaf me een ongevraagd advies en dat was:’ Adem het slechte uit en het goede in’. Ik zei toen:’Dank je voor je advies, maar ik doe precies het omgekeerde, ik adem het slechte in en transformeer dat en adem het goede, de liefde weer uit’. ‘Maar dat is meesterschap’ riep hij vol afgrijzen uit, want daar achtte hij me niet toe in staat.

Tonglen is wat de bodhisattva’s ook doen, de bodhisattava’s zijn gerealiseerde wezens die hun boeddhaschap nog uitstellen om eerst anderen beter te kunnen helpen.

Wat Richard voorstelde was de shit geven en de liefde willen krijgen, het is mag ik even vangen en een afschuw van pijn met de neiging dat niet te verwerken, no pain no gain. Liefde is in je en geef en deel je en dan ontvang je ook vanzelf weer.

Ik las een prachtig verhaal van Nancy Groom, ze schrijft: ‘Ik herinner me de verwondering die ik voelde toen m’n counselor huilde toen ik haar een verhaal over misbruik vertelde. Ik had de diepte van m’n verdriet niet gevoeld op eigen kracht totdat m’n counselor me dat door haar tranen spiegelde en toen kon ik m’n pijn op een veel dieper niveau binnen laten komen’. Welke counselor heeft zoveel liefde te geven dat hij of zij kan huilen om de pijn van de cliënt?, ik ben ze niet tegengekomen, ze waren allemaal kil en afstandelijk en noemden dat gedrag een professionele houding en waren dus zeer ingenomen met zichzelf en voelden zich superieur, daar zat geen liefde bij.

De pijn van de ander binnen laten komen en er liefde voor teruggeven dat is tonglen en dat doet me aan m’n vader denken. Ik vertelde hem dat het niet zo best me mij en m’n huwelijk ging en hij kreeg toen tranen in z’n ogen en voelde mijn pijn, waar ik me toen pas meer van bewust werd, ik voelde zijn liefde voor mij en z’n medeleven en medelijden en dat deed me goed. Het opende me ook de ogen voor het feit dat ik dat nare gevoel voor mezelf verborgen had gehouden en had verdrongen. Als ik het lied van Kate Bush ‘The man with the child in his eyes’ hoor moet ik aan m’n vader denken met liefde.

De westerse wereld zit in z’n denken en ik had daar ook last van. De pijn binnen laten komen en beseffen dat je nog meer liefde kunt geven en dat het dan meer wordt al naar gelang je meer geeft en deelt. Geven en ontvangen zijn éen.

We kunnen geen liefde en mededogen voor de ander opbrengen als we dat niet eerst voor onszelf hebben, dat is een voorwaarde om aan tonglen te kunnen doen, begin klein met de pijn van een vriend of kennis en laat dat binnen komen en geef liefde terug en bouw het dan uit steeds verder tot je bij je dorp of stad komt. Tonglen betekent in het Tibetaans ‘nemen en geven’. Door het lijden van anderen te accepteren en voelen leren we dat ook voor onszelf te doen.

Als je gaandeweg verder komt met tonglen kun je je voorstellen dat je alle ellende van de wereld die je kent in je opneemt, alle duisternis, negativiteit die laat je door je hart absorberen, je ademt het in. Als je uitademt komt er vreugde, mededogen en liefde weer uit en dat geef je terug aan de wereld. Op het moment dat je het lijden van de wereld in je opneemt zul je merken dat het geen lijden meer is. Pijn is er, maar lijden is een keuze.

M’n vriend Peter de Kock attendeerde me op het verhaal van een ezel die in een oude put viel. De boer dacht ‘Het is al een oude ezel en van niet veel nut meer en de put moet toch gedempt worden dus laat hem maar zitten daar’ Met z’n buren begon de boer vuil in de put te gooien om de put te dempen. Eerst schrok de ezel daarvan maar balkte daarna vriendelijk en liefdevol. De boer keek in de put en zag tot z’n verbazing dat de ezel het vuil van zich afschudde en er op ging staan en zo steeds hoger kwam, net zolang tot hij uit de put kon stappen. Moraal van dit verhaal is: Het leven schept ook vuil op je de truc is om uit de put te komen en het vuil af te schudden en als stapstenen te gebruiken om uit de put en verder te komen.

Gevoelens & keuze

/door

Een Indiase goeroe beweerde ooit dat je niet voor liefde kunt kiezen, maar hij zei ook dat iedereen er een hekel aan heeft om op te staan. Hij slaapt dus liever dan dat ie leeft en dat zegt alles over deze charlatan. Ik kies bewust voor liefde in plaats van angst en dat gaat me prima af. Amerikanen zeggen:’Fake it till you make it!’ Eerst net doen alsof je liefdevol bent is al een goed begin en een goede keuze.

Robert F. Willard Ph.D. en Michael Gibertini Ph.D schreven in hun boek ‘The seven jewels of codependency’: ‘Je weet dat misschien niet, maar in zekere zin kies je je gevoelens. Je gevoelens zijn gebaseerd op wat je jezelf vertelt over een situatie, je begrip ervan en wat het voor je betekent. Als je je anders wilt voelen, moet je de manier waarop je over een situatie denkt veranderen. Bijvoorbeeld: Heb je ooit iemand horen praten over jou en gedacht dat ze kwaad op je waren om daarna te ontdekken dat het over een ander ging?. Ook al heb je je gekwetst gevoeld of boos, toen je je realiseerde dat het over een ander ging was er opluchting of zelfs een schuldgevoel over je kwaadheid’ Toen je gedachten over de situatie veranderden, veranderden ook je gevoelens. De realiteit van de gebeurtenis creëerde of veranderde je gevoelens niet, maar je interpretatie deed dat’

In de Rationeel-Emotieve-Therapie(RET) kennen ze de ABC-formule. A = het Activating event, de gebeurtenis, B = Belief, je geloof/overtuiging over iets en C = Consequences, de consequentie, de uitkomst. En dan stellen ze dat niet A bepaalt wat C is maar B. Het gaat altijd om je geloof/overtuiging of je je gekwetst gaat voelen of niet

Ik hoorde ooit een man tegen me zeggen dat ik precies op een minister van de VVD leek, dat gaf me geen aangenaam gevoel omdat ik niks met de VVD heb, maar ik koos ervoor om te vragen of het als een compliment was bedoeld en de man zei:’Jazeker ik waardeer die minister enorm!’ en dat voelde voor mij een stuk beter.

Ik kies ervoor om me meestal goed,vredig,harmonieus en liefdevol te voelen, zelfs als het een keer tegenzit. Ik zie nl. alles al zijnde ten goede voor m’n groei en ontwikkeling en dan wijs je geen enkel gevoel af en kies je ervoor alles te voelen en ervaren.

‘Geluk is een keuze’ is de titel van een boek van Mariska van der Werf dat ze in eigen beheer bij boekenbent.com uitgaf. Ik geef Mariska groot gelijk: geluk is inderdaad een keuze en wordt dan niet veroorzaakt door iets van buiten maar is er gewoon zoals je bent. Marci Shimoff schreef het boek ‘Happy for no reason’ en dat is het, er is geen reden om gelukkig te zijn het is een staat van zijn waar je voor gekozen hebt.

Als je bedenkt dat je dagelijks kunt kiezen uit vele opties en er een kosten/baten-analyse op loslaat en je intuïtie erbij gebruikt zul je wellicht minder TV kijken en meer kiezen voor groei en ontplooiing van je eigen wezen en zelf leven i.p.v passief de levens op TV van anderen te volgen.

Veel mensen beseffen niet dat ze de keuze hebben uit vele opties en handelen uit gewoonte, routine en klagen dan dat hun leven zo gezapig is en grijs en saai….

Breng je opties in kaart en durf daarbij te fantaseren en je creativiteit te benutten. Goede keuzes leveren een goed en gelukkig leven op en zorgen voor goede, fijne gevoelens van liefde, vrede, harmonie, vreugde, humor, speelsheid, sereniteit, etc.etc. en dat gun ik u ook.

Gevoelens & waarheid

/door

Er zijn mensen die beweren dat gevoelens de waarheid vertellen, maar ik denk en voel daar toch wat genuanceerder over. Gevoelens kunnen de waarheid vertellen maar ook liegen.

Neem bijvoorbeeld gevoelens van minderwaardigheid. Als je die gevoelens hebt wil dat dan ook zeggen dat je minderwaardig bent? Ik meen van niet. De waarheid is voor mij dat je een kind van God bent en naar Zijn evenbeeld geschapen bent en dat je dus spiritueel waardig bent en waardevol bent.

Onderzocht is dat 75% van de  ‘professionele’ hulpverleners zich superieur voelt en de grote vraag is of dat de waarheid is, zijn ze ook echt superieur of stellen ze zich alleen maar zo op uit angst en onzekerheid, is het arrogantie waar minderwaardigheid achter schuilt, is die arrogantie een overcompensatie van minderwaardigheid, bij mij was dat zeker het geval. Zowel arrogantie als minderwaardigheid zijn pathologisch. Als je een spirituele waardigheid voelt dan voel je je niet meer maar ook niet minder dan een ander, dan voel je je één en verbonden en dat komt meer overeen met waarheid.

80% van de mensen denkt dat ze een bovengemiddelde intelligentie hebben, dat zegt al genoeg! Het leidt vaak tot autoritair gedrag en gevoelens van het weten te hebben. Hoe minder mensen weten hoe meer ze denken te weten.

Charles L. Whitfield heeft het in z’n prachtige boek:’Co-dependence, healing the human condition’ over het feit dat 95%(!) van de mensen in meer of mindere mate codependent is. Codependent ben je als je in een disfunctioneel gezin ben grootgebracht met weinig of geen liefde, warmte en koestering en waar over (negatieve) gevoelens niet werd gesproken en die dus verdrongen moesten worden. Voor je gevoelens van eigenwaarde ben je dan afhankelijk van externe bronnen, van anderen het is dus meer anderenwaarde dan eigenwaarde en dan is je gevoel niet jou waarheid.

Whitfield heeft het over het 12 stappen programma en zegt dat ons ware Zelf in orde is en gezond, maar dat we zijn afgedwaald van ons ware Zelf door vervormde overtuigingen, gedachten, gevoelens en keuzes. Hij spreekt dus ook over vervormde gevoelens en die vertellen ons dus leugens in plaats van de waarheid.

Veel mensen hebben het gevoel dat hun perceptie de realitieit is, waar is, en dat is ook al niet juist. Goethe zag dat goed toen hij zei:’Als we geen voorstelling hebben van het geheel, beseffen we niet hoe fragmentarisch onze kennis en waarnemening is’

Gevoelens zijn in zoverre echt en waar dat je ze kunt voelen maar de oefening is om je af te vragen of die gevoelens een waarheid verkondigen en bijdragen aan je ontwaken of je in slaap houden..

Als je gelooft in een straffende God zul je je een zondaar voelen en schuldig en kun je schaamte voelen en de grote vraag is of dat terecht is en waarheid. Ik geloof in een liefdevolle God en voel veel liefde en dat is voor mij helemaal waar en komt mij en de ander alleen maar ten goede.

Velen van ons hebben het gevoel dat bepaalde emoties negatief zijn zoals: woede, haat, jaloezie, afgunst, irritatie, ergernis,etc. Door ze als negatief te ervaren onderdrukken we ze vaak en kunnen we ze zelfs verdringen, waardoor we de waardevolle boodschappen die ze kunnen geven volledig missen. Achter boosheid kan een behoefte schuilgaan waar je je van bewust kunt worden, het kan de behoefte aan erkenning, waardering zijn die je niet kreeg, waardoor je boos werd en dan mag je om die erkenning en waardering leren vragen in plaats van boos(manipulatief) te worden. Als je terugkeert naar de oorzaak: je onvervulde behoefte ofwel onverwerkte pijn uit het verleden kun je dat alsnog een plaats geven en helen en transformeren en dan ben je bevrijd.

Ik hoorde ooit een man zeggen: ‘Ik zet mijn woede op de plank’ Deze man ‘lachte’ alles weg en klaagde erover dat hij niet begrepen werd. Hij durfde z’n authentieke gevoelens niet te laten zien en onderdrukte alles en verweet anderen dat ze hem niet begrepen waar hij zichzelf niet begreep, het was weer projectie zoals zo vaak.

Als een ander je boos, verdrietig of ongelukkig kan maken dan stel je je op als slachtoffer en laat je je gevoel bepalen door een ander en ben je afhankelijk van de ander hoe jij je voelt. De ander is alleen maar een trigger naar jouw gevoel, jouw onverwerkte pijn, jouw behoeften, jouw wensen. De uitdaging is om dat alsnog te onderzoeken en te helen en transformeren. De ander drukt dan niet langer jouw ‘gevoelsknoppen’ in maar dat doe je dan zelf en je zult gevoelens van vrede en harmonie kennen en als je al een keer boos wordt dat is die boosheid een instrument om je grenzen aan te geven en is die boosheid niet de baas over jou maar ben jij de baas over je boosheid. Dan ontstaat meesterschap en dat gun ik iedereen al weet ik dat het voor de weinigen is weggelegd die bereid zijn om de weg naar binnen te gaan.

De grote Soefi meester Inayat Khan deed dat ook toen hij zei dat hij nu echt wilde zien, denken en voelen en dus merkte dat ie onecht was een vals zelf had en echt wilde worden. Hij zag in dat je denkbeelden en gevoelens vals kunnen zijn als je een vals zelf(ego) volgt en niet Zelf de baas bent en authentiek, uniek, vrij, bewust, ontwaakt en meesterlijk.