Intradependentie

De vele sub-persoonlijkheden in ons hoofd

De afhankelijkheid kan ook intradependentie zijn, waarin je afhankelijk bent van je denken, voelen en doen in plaats van er de baas over te zijn, je hebt het dan nooit eens stil in je hoofd en hart, er is geen harmonie en geen congruentie waarin denken, voelen en handelen op één lijn liggen

De intradependentie kan ook betrekking hebben op je sub-persoonlijkheden die de baas over je spelen, je bent dan weer niet uit één stuk

Ik belde ooit een therapeute in psychosynthese die mij veel geleerd had over m’n sub-persoonlijkheden, o.a. dat ik me ervan moest distanciëren en moest disidentificeren en Zelf de baas mocht zijn als regisseur en dirigent. Ik nodigde haar uit om even uit te wisselen met haar, ik noemde haar liefdevol en begaafd, ze zei meteen heel spontaan dat ze dat een leuk idee vond en we maakten een afspraak. Circa drie uur later belt ze me op en haar stem klonk nu ineens heel anders, meer klinisch en afstandelijk, achterdochtig vroeg ze me waarom ik haar wilde zien, ik zei dat twee meer weten dan een en dat ik haar liefdevol en begaafd vond, ze zei nu nee, over sub-persoonlijkheden gesproken ik had nu een heel andere vrouw aan de lijn, haar therapeut sub-persoon regeerde haar de tweede keer.

Ik werd beheerst door de generaal en nummer 9, die wil scoren en ook het produktiemannetje deed mee, ik was dus ook intradependent, wat een vorm van codependentie is. M’n gedrag was berekenend en manipulatief om bij anderen in de smaak te vallen liet ik me door gedachten leiden die me vertelden wat de ander graag zou willen.

Ik had tijdens m’n marketingstudie geleerd om in te spelen op de behoeften van anderen, maar vergat m’n eigen behoeften en was dus een vijand voor mezelf, ik werd een workaholic die 60 a 70 uur per week werkte om de erkenning, waardering en liefde te krijgen die ik in m’n jeugd zo had gemist. Ik besefte niet dat die waarden van binnen moeten komen en buiten je niet te vinden zijn.

Veel mensen doen vriendelijk maar zijn het niet, leven in onmin met zichzelf zonder dat in de gaten te hebben en proberen de liefde van buiten te halen, wat codependent gedrag is, je geluk is dan afhankelijk van je partner en je hebt het dan niet meer in eigen handen.

Ook bij intradependentie geldt dat zelfkennis de uitkomst biedt en naar interdependentie leidt, waarin je kunt geven en delen van wat je in je hebt aan liefde, vrede, harmonie, geluk, humor, etc.

Chris de Burgh zingt over the battle between the head and the heart, de strijd tussen hoofd en hart is bij de meesten van ons wel bekend. Het hart heeft redenen waar het hoofd niets van snapt en waar het hoofd tegen is

De disidentificatie die ik leerde was: ‘Ik heb gevoelens maar ben niet mijn gevoelens, ik heb gedachten, but am not my thoughts, i have a body, maar ben niet m’n lichaam, het is het grote loslaten tot er niets overblijft dat alles blijkt te zijn, zodra jij niet meer bent is ook je grootste probleem opgelost en kan je goddelijkheid z’n intrede doen in de leegte die je hebt aangeboden

Goethe gods: ‘Stirb und werde’ en na m’n crisis begreep ik pas wat hij bedoelde, voor m’n gevoel was ik ook gestorven aan m’n oude ik en het Zelf was er nu voor in de plaats gekomen dat de baas is over denken, voelen en handelen en over de subpersoonlijkheden, die nu m’n dienaren zijn.

Bron: Boek ‘Anderenwaarde, over codependentie’ – Henny Bos, Uitgeverij Boekenbent 2012

Gespreksgroep 24-6-2012

Doetinchem, Zondag 24 June 2012, organiseert Henny Bos een gespreksgroep codependentie met als thema Eigenwaarde. Het duurt van 14u tot ca.16u en de toegang is gratis incl.koffie en thee met wat erbij. Van het gesprek zal een CD-opname worden gemaakt. Er zal een open uitwisseling plaatsvinden van oorzaken van de te lage of te hoge eigenwaarde die we ervaren en wat we er aan kunnen doen. Aanmelden is noodzakelijk bij Henny Bos 0314 – 343821 of email: hennybos@xs4all.nl, meer informatie is te vinden op het codependentie-netwerk waar u gratis lid van kunt worden

Ik ben een gever, geen nemer

If during our upbringing not meet our need for love, erkenning, waardering, attention, warmte, nurturing, respect, etc. We will draw met often conclude that we are not worthy…

It is not in us to say that our parents fail or are unable to fulfill our needs. So we added our best to, by lot to give, still get our needs met and if that fails, we conclude that we should forget our needs but then we focus on the needs of others which are more important to us than our own needs, typical codependent.

Ingeborg Bosch PRI(Past Reality Integration) states that "Denial of needs is a defense of old pain, which is not healed. She also claims that to heal the hardest defenses because we say that the us is very good as savior / helper of others and that the others have much worse than we and our help so desperately need, we feel powerful than we are auxiliary bidder. We efface ourselves away and there you have the codependency. Your self-esteem is dependent on how much you give to others, only then you start to feel good and "good about yourself '. You usually attracted to people with problems, you can help and then you feel into your power, if you can do anything. You are a savior and helper thinks he can change the other by what we do for him. You thus become a doer(sometimes even a real work-a-holic) and forget what Americans say: ’We are human beings, not human doings’.

One important lesson we can learn is that we be worthy to receive, but for this we must first love, attention, waardering, etc give ourselves. As long as we do not, and are unloving to ourselves we will be mirrored in it in our relationship and not really be loved but used. Many people use people and love to do things instead of people love and use things.

Do not try to get outside as the codependent tries to do, it is the way in and then you can love others as yourself…

pdf interview Paravisie

I came up with the idea of ​​requesting a PDF of an article in Paravisie. It concerns an interview by Yvonne Polman with me about codependency. A CD of this interview has also been released, which is distributed with Yvonne's permission. The recording takes a long time 1 hours and gives a lot more information than is in the article. Yvonne asked good questions and managed to get a lot of useful information out of me. The CD requires an investment of 10 euro incl.verzendkosten

Here the pdf file: paravision article 2010

I want them to like me

Wanting to be liked causes a lot of problems and misery. If you think you need to, you will play the other person with behavior that should ensure that the other person will like you, to appease and flatter the other, you then play a role and are no longer yourself and alienated from yourself.

Then you are a people pleaser, a mister nice guy, like i always was. You act nice without being real. You are then unconsciously out to control the other person's behavior, by manipulating him and trying to adjust his behavior in your direction.

You forget that you can't change the other person and you can't force them to like you. In addition, the other person actually determines and controls your behavior. Anything you want to check, check yours, that's the tragedy.

Lao tse zei 500 BC: "If you care too much about what others think about you", you are their prisoner all your life'. Lao tse already knew what codependency was avant la lettre.

What the other person thinks of you is entirely his business and you have nothing to do with that, it's not your responsibility it's his. Bonny Raitt sings very beautifully: ‘Can’t make you love me, if you don’t’

If the other is incapable of loving and liking you, that's not your problem, but his. Americans say 'Don't interfere' or don't interfere, it is their karma, their business, not yours

If you like yourself you don't need others to like you and it will be the best part of you because you really, are authentic and amiable instead of playing a role and twisting and turning and being unreal.

Also from my knowledge of the Norwood groups, it appears that women who are unhappy and self-loathing are most eager to be liked and loved., like plaster on the wound and of course it doesn't work because they are mirrored in their behavior and attract partners who are not willing or able to love and like them, and that's a lesson for them that they often don't see, that they look in the mirror and see their own lovelessness reflected to themselves. They blame the partner and present themselves as an innocent victim and take no responsibility for their own life and happiness. What they don't realize is that if you've repressed your own shadow sides, you subconsciously attract them into a partner that shows them to you.…

In her excellent article 'Do you love to be needed, or need to be loved' writes Shari Schreiber: "The person you choose to love and as a partner will mirror your own emotional development"

If people aren't nice to you, you might not be nice to yourself. The Work of Byron Katie also points to that, that's the lesson we should learn.