Gratis brochure

/door

Het codependentie-netwerk telt nu 79 leden, het 80ste lid zal ik een gratis brochure toezenden, te weten de brochure: Een introductie in codependentie

U vindt de link naar het codependentie-netwerk hier rechts naast

Niveaus van heling

/door

Om uit je slachtofferschap te komen zijn er niveaus van heling die Lori Rekowski beschrijft in haar boek: ‘A victim no more – how to stop being taken advantage of’. We mogen bedenken dat de aanklager en redder in feite ook slachtoffers zijn, mensen die zich door angst laten leiden(lijden).

Lori zegt:

Idee + emoties = slechte beslissing

Idee + emoties + logica = gezonde beslissing

 

Hier volgt haar schema dat ik vertaald heb:

-1- gewaar zijn, je identificeren met het slachtoffergedrag

 

-2- committent om de oude patronen te veranderen en te beginnen met het in de praktijk brengen van helende methoden

 

-3- stap voor stap beginnen om de vruchten te zien van het gebruik van de methoden.

 

-4- je bent nu aan het ‘processen’ en integreren van je nieuwe inzichten en het loslaten van oude patronen

 

-5- de wil wordt sterker om meer balans in je leven te creëren

 

-6- verhoogd gewaarzijn van je mogelijkheden om het leven dat je wilt te manifesteren.

 

-7- je eigenwaarde groeit significant

 

-8- je bent gestopt met het creëren van drama’s en je trekt mentoren aan in je leven.

 

-9- zelfvertrouwen om je leven te ‘handelen’ en aan te kunnen

 

-10- ervaringen van meer plezier, geluk, helderheid en vrede in je dagelijkse leven.

 

In de eindfase is er een overgang. Als slachtoffer weet je heel weinig en denk je het weten te hebben en in de eindfase weet je dat je niet weet en dus mag onderzoeken. Socrates zei dat ook: ‘Nu weet ik dat ik niks weet’ en Einstein zei: ‘Hoe meer ik weet hoe meer ik ontdek dat ik niet weet’. Je werkt dan met de genade mee en ziet alles als een liefdevol geschenk of iets om van te leren, niets is zonder waarde en betekenis voor je.

Op m’n WC hang mijn uitspraak: ‘Hoe minder mensen weten, hoe meer ze denken te weten’ en dat is de valkuil en opstap naar ellende in de dramadriehoek, waar we ons dan niet bewust van zijn

Het gaat dus om afleren van alle destructieve en negatieve patronen. Inayat Khan de grote soefimeester had het ook al over ontleren en dat is moeilijker dan leren. Het is lastig om ons te disidentificeren van ons oude gedrag want we zijn er zo aan gewend dat het vertrouwd is. Het gaat erom van angstmotivatie naar liefdemotivatie te gaan.

Site codependentie-academie

/door

Kijk eens naar de mooie site van de codependentie-academie

Schema in de slachtofferrol versus in je persoonlijke kracht

/door

Hierbij een pdf van een schema over slachtofferrol versus persoonlijke kracht

Bron: Boek: ‘De Dramadriehoek’ – Henny Bos , verschijnt medio 2013)

pdf.Schema in de slachtoffervalkuil of in je persoonlijke kracht

Regrediëren

/door

Regrediëren betekent dat we terugkeren naar een vroegere ontwikkelingsfase uit ons leven en dat doen de spelers in de dramadriehoek voortdurend.

Ze worden weer het veeleisende kind(aanklager) of de geïnternaliseerde terechtwijzende ouder(aanklager) of de geïnternaliseerde zorgende ouder(redder/helper) of het misbruikte of verontachtzame kind(slachtoffer).

Jeru Kaball schreef in zijn Clarity Process al over het feit dat we allemaal in essentie nog zijn als het 5 jarige kind en dat onze essentie zich niet verder heeft ontwikkeld en daar zit veel in. We ontwikkelen vaak alleen maar onze persoonlijkheid zonder veel aandacht aan onze essentie te besteden. Gurdjieff wees er ook al op dat we te weinig aan onze essentie werken en met hem vele wijzen

We luisteren niet naar de wijzen en denken het zelf beter te weten. Bruno Groening zei: ‘Hij die de raad van de wijzen in de wind slaat is niet meer te helpen’. Zo iemand blijft hangen of schiet terug in een vroegere ontwikkelingsfasen en regredieert dus.

Als we beledigd worden of onheus bejegend triggert dat vaak onze oude pijn uit het verleden en reageren we op basis van die oude pijn in plaats een respons te geven vanuit ons volwassen zelf.

In de reactie op de ander is er vaak sprake van overdracht en verplaatsing. We behandelen dan de onschuldige ander alsof hij het is die ons wat aangedaan heeft, terwijl het in net verleden door een ander gebeurde dat is weer regrediëren.  Het komt vrij veel voor en de meesten van ons kennen niet eens het woord het komt zelfs niet eens voor in mijn dikke Van Dale!.

We mogen ons innerlijke kind koesteren, maar hoeven niet kinderachtig te worden en als een kind te reageren nu we volwassen zijn. Als we volwassen reageren stappen we daarmee automatisch uit de dramadriehoek, want daar doet de volwassene niet aan mee.

Amerikanen hebben het over re-enactment ofwel het opnieuw uitspelen van oude onverwerkte jeugdtrauma’s die we verdrongen hebben. Dat gebeurt net zo lang totdat we inzien wat er aan de hand is. Freud had het over de herhalingsdwang en de Fransen zeggen: ‘L’histoire se repète’.

Tijdens regressietherapie keren we bewust terug naar onze jeugd om je alsnog bewust te worden van je jeugdtrauma’s en ze nu te verwerken en transformeren.

Als we niks doen lopen we weg van de oude pijn uit onze jeugd en verdringen we dat naar het onderbewuste dat 9x sterker is dan het bewuste en dus ons gedrag vaak bepaalt met alle nare gevolgen van dien.

Verwerk en transformeer dus je jeugdtrauma’s in plaats van ze in de dramadriehoek uit te spelen, schakel eventueel een counselor, coach of therapeut in, maar doe wat kan ik aanbevelen.

Bron: Boek ‘De Dramadriehoek’ – Henny Bos (verschijnt medio 2013)