Uitgeverij Akasha

De direkteur/uitgever van uitgeverij Akasha is enthousiast over mijn boek ‘De Dramadriehoek’ en wil het graag landelijk uitgeven, ik ben blij met deze kans en erkenning, ik moet de indeling nog wel wat aanpassen en werk daar nu aan, het boek zal in april 2015 verschijnen en 22,50 kosten

Nieuw boek ‘De Dramadriehoek’

De dramadriehoek
[Bos]
25.00EUR

Grotere afbeelding
(opent in nieuw venster)

De dramadriehoek / Henny Bos

Henny Bos, kwam in 2007 tijdens een studie counseling specialisatie in aanraking met codependentie en hij herkende daar heel veel in. In 2012 richtte hij het codependentie-netwerk op, inmiddels zijn er al 80 leden. Sinds 1 januari 2013 is Henny’s codependentie-academie ingeschreven in het handelsregister van de Kamer van Koophandel.

Een van de aspecten van codependentie is deelname aan de drama driehoek van Karpman. Er is niets over geschreven in het Nederlands en dat is onvoorstelbaar omdat we allemaal wel eens rollen uit de dramadriehoek spelen, we zijn allemaal wel eens aanklager, redder of slachtoffer, maar vaak is dat onbewust en dat werkt dan heel negatief door. Dit boek leidt naar bewustwording en je vrij maken van de driehoek.

Henny heeft op het internet circa 350 pagina’s met tekst gevonden over de dramadriehoek en deze bestudeerd. Verder heeft hij veel Engelstalige boeken over het onderwerp gelezen en deskundigen geraadpleegd, bij elkaar 2 jaren van studie, een investering van 10.000-den euro’s die u nu krijgt voor slechts 25 euro. Henny heeft het een en ander aan zijn eigen bevindingen en ervaringen toegevoegd. Dit boek is een resultaat van Henny’s onderzoek. Het is met zorg en liefde geschreven en hij hoopt dat het zo ook ontvangen wordt.

2013 / 9789462033597 / Paperback / 276 pagina’s

Grenzen stellen

Als je besluit om uit de dramadriehoek te stappen zul je enkele persoonlijke grenzen gaan stellen en het onacceptabele niet langer accepteren. Gezonde mensen zullen je daarmee complimenteren, maar bij de deelnemers aan de dramadriehoek zult je op veel verzet stuiten, ze zullen negatief reageren want ze profiteerden zo fijn van je, ze zullen zich aangevallen voelen en zeggen : ‘Wat heb ik toch fout gedaan?’ of ‘Wat ben je toch veranderd ik ken je niet meer terug’ of zielig gaan doen en op je gemoed werken om je op andere gedachten te brengen of ze zullen in de aanval gaan.

Laat je niet van de wijs brengen en respecteer en bewaak je grenzen, ze garanderen je vrijheid en welzijn.

Nietzsche zei: ‘Niets wordt je zozeer kwalijk genomen dan dat de mensen hun beeld ten aanzien van jou moeten veranderen!’….

Veel mensen zullen niet blij zijn met je verandering en je proberen te manipuleren om he grenzen weer te laten vallen. Je grenzen zijn er voor je eigen welzijn en veiligheid en dus van groot belang!

De aanklager heeft vaak te hoge en ondoordringbare grenzen en overschrijdt en schendt de grenzen van anderen. De redder heeft vaak te lage grenzen en laat zich gemakkelijk manipuleren en controleren door het slachtoffer. Het slachtoffer heeft zelfs geen benul van grenzen en staat daar niet bij stil en laat ze dus schenden en schendt ze.

Als we in contact met de ander gedachten en gevoelens krijgen in de zin van: schuld, schaamte, angst, pijn, vermoeidheid, minderwaardigheid, kleinheid, etc, waar we die gevoelens normaal niet hebben, kunnen we ervan uitgaan dart de ander onze grenzen overschrijdt en schendt en ons in de dramadriehoek wil trekken, dus naar beneden wil halen op zijn niveau, bewust of onbewust dat doet er niet toe.

Laat dat niet toe schiet niet in de reactie maar geef een respons vanuit een vredig, assertief hart. Accepteer nooit het onacceptabele en wijs de ander op zijn verantwoordelijkheden en stel hem aansprakelijk voor zijn daden en woorden.

Als je met een dramadriehoekspeler te maken krijgt kun je er zeker van zijn dat hij je grenzen niet respecteert en zal proberen te schenden, wees dus op je hoede en alert in zo’n geval en ga niet in op beschuldigingen en verwijten van de aanklager, belerend gedrag van de redder en geklaag en zielig doen van het slachtoffer.

Sta stevig in je eigen essentie en pas psychische hygiène toe. Durf nee te zeggen zonder je schuldig te voelen en pas ‘The Broken Record’ methode toe, herhaal steeds je mededeling zonder je te laten verleiden tot verklaringen of verantwoording, waar de ander op kan inspelen om je om te krijgen.

Bron: Boek ‘De Dramadriehoek’ Henny Bos (mei 2013)

De winnaarsdriehoek

In de winnaarsdriehoek is het slachtoffer in zijn kracht gaan staan en durft hij zijn kwetsbare kanten te laten zien en neemt hij de verantwoordelijkheid voor zijn leven en geluk

De redder is liefdevol geworden en zorgzaam en behandelt de ander als een gelijkwaardige in plaats van hem of haar te beleren en er boven te gaan staan. Hij is nu koesterend en warm

De aanklager is nu de assertieve die eerlijk durft te zeggen wat hij denkt en voelt zonder de ander te kwetsen. Hij komt met de ‘Ik-boodschap’ in plaats van de ander te beschuldigen en verwijten te maken

In schema gebracht ziet dat er alsvolgt uit:

Uitgangspunt is: ‘Ik ben oké, jij bent oké’, een win/win situatie

We zijn slachtoffers van slachtoffers van slachtoffers..

In de dramadriehoek zijn alle spelers ook slachtoffer er zijn geen winnaars in de dramadriehoek, die ook wel slachtofferdriehoek wordt genoemd.

Diane Zimberoff schrijft in haar boek ‘Breaking free from the victim trap’ over de slachtoffers, ik heb het vertaald: ‘De belangrijkste hint die we ons moeten realiseren is dat onder de stoerheid van de aanklager een slachtoffer zit en onder de ‘we hebben het voor elkaar’-opstelling van de redder, die daardoor kracht veinst zit, ook een slachtoffer.

Deze acties zijn pogingen om een gevoel van kracht te krijgen uit de zwakheid van de ander. Dit is de essentie om het syndroom te kunnen begrijpen. Elke persoon is symbiotisch gebonden en voedt zich met de zwakheid van anderen.

In de dramadriehoek voel je je pas sterk als je ziet dat de ander zwak of zwakker is. Dat gedrag is ons aangeleerd door onze opvoeders die op hun beurt weer slachtoffer werden van hun opvoeders en zo wordt het steeds overgedragen.

Wij mogen de negatieve spiraal doorbreken door uit de dramadriehoek te stappen en vrij te worden. Zie het artikel : ‘Hoe stap je uit de dramadriehoek’ voor aanbevelingen en tips.

We leren ons slachtoffergedrag in het disfunctionele gezin, waar geen of te weinig liefde, erkenning, waardering, warmte en koestering voor je was. Daar reageerde je op en werd een aanklager, redder of slachtoffer. Je voelt je niet oké, niet goed genoeg en overcompenseert dat vaak naar het tegendeel, namelijk dat jij oké bent en de rest niet, we projecteren dan onze eigen negatieve gevoelens op de ander en geven anderen de schuld van onze ellende,

In de psychologie hebben ze het over ‘learned helplessnes; ofwel aangeleerde hulpeloosheid van het slachtoffer dat je was en niet wilde zijn.

Een vriend had tijdens zijn opvoeding veel te maken met de pijn van slecht behandeld te worden en zei me dat hij had geleerd van de pijn te gaan houden om het te overleven, dat noemen ze secundaire winst uit het disfunctionele gezin. Hij zei me: ‘Mijn leven is een groot drama en wat geniet ik daar toch van’, hij lacht als er pijn is en nare dingen gebeuren, hij lacht het weg weet zich geen houding te geven en is nu wat masochistisch.

Omdat onze ouders of opvoeders ons nooit onvoorwaardelijk liefhebben en accepteren hebben we delen van onszelf verdrongen, namelijk die delen die niet geaccepteerd werden en zo vervreemden we van onszelf en werden niet heel. Slechts de delen die wel geaccepteerd werden werden ontwikkeld.

Bij velen is het innerlijke kind volkomen verdrongen en naar een koude kelder verdreven. Ik mis bij die mensen de speelsheid, humor, creativiteit en lerend vermogen die zo eigen zijn aan het kind

Door hun opvoeding werden we de ouder(aanklager of redder) of een hulpeloos kind(slachtoffer) of een gekwetst kind(aanklager) of een hulpvaardig kind(redder) en geven dat weer aan onze kinderen door, door ze niet onvoorwaardelijk lief te hebben en volledig te accepteren en fouten in ze te zoeken en ze daarop te wijzen in plaats van hun verdiensten te prijzen.