In januari 2012 zal de DVD met 6 korte lezingen over codependentie van me uitkomen, e.e.a. is in oktober 2011 opgenomen door Clemens van der Horst
Er zullen ook you tube filmpjes van gemaakt worden die 4 tot 8 minuten duren
Zie de pdf voor meer informatie: dvd codependentie
Deze vlinder zal op de CD staan die van de middag is gemaakt
Vandaag, 18-12-2011 werd bij mij thuis een gespreksmiddag over codependentie gehouden. Johan, Riemke, Cornelie en Arthur waren de deelnemers en deelden over hun ervaringen over het disfunctionele gezin.
Opvallend is dat zowel bij Riemke als bij Cornelie de situatie zo was dat hun ouders hadden gewild dat ze een jongen waren en moesten zijn. Bij mij was dat omgekeerd. Ik moest van mijn moeder een meisje zijn en mocht er dus niet zijn. Opvallend was hoeveel negatieve berichten we allen ontvingen in onze jeugd. Ik stelde dat tegenover elk negatief bericht er 20 positieve moeten staan om e.e.a. te neutraliseren.
We deelden en Arthur zei dat hij dat erg fijn vond om te voelen dat hij niet de enige was en er niet alleen voor stond. Ik heb er, uiteraard met toestemming van de deelnemers, een opname van ca.42 minuten van gemaakt die hier te horen is: Gespreksgroep 181211
We hebben 2 uur fijn gedeeld in vrede, liefde en harmonie en ik was tot tranens toe geroerd. De deelnemers dankten me voor de fijne middag. We oordeelden niet, gaven geen adviezen, maar luisterden en deelden en dat was heel fijn en bemoedigend.
De deelnemers vonden m’n oceandrum heel mooi, hier kun je er even van meegenieten: Ocean drum
Ik las het boek ‘Caring enough to confront’ van David Augsburger en dat sprak me erg aan. De vraag is of je genoeg geeft om iemand om hem of haar te confronteren met gedrag dat schadelijk is voor hem- of haarzelf en zijn/haar omgeving. Je riskeert namelijk een woedende reactie en ruzie als je confronteert, maar dat heb je ervoor over als je echt om iemand geeft.
Hoe je confronteert is van doorslaggevend belang, als je het met respect en liefdevol doet zal het niet zo snel als een aanval worden gezien. De Fransen zeggen: ‘C’est le ton qui fait la musique’. Niet alleen wat je zegt, maar vooral ook de manier waarop je het zegt zal de doorslag geven. Zorg er ook voor dat je de persoon niet afwijst maar alleen z’n gedrag.
Als ze jou confronteren met slecht of dom gedrag denk dan aan de volgende uitspraak van Howard:
We hebben niks aan mensen die ons alleen maar naar de mond praten, de mooipraters, daar schieten we niks mee op. Ik leerde het meest van mensen die mij confronteerden met dom gedrag van mezelf. Die mensen durfden hun nek uit te steken en de manier waarop ik uitverdedigde te verdragen. Ik voelde me soms ook aangevallen en zocht dan zelfs de tegenaanval.
Als je lage gevoelens van eigenwaarde hebt als codependent, zoals ik die had, kun je (negatieve) kritiek niet verdragen. Je voelt je namelijk al niks en dan hoor je ook nog dat je het niet goed doet, dat is onverdragelijk, maar ook heel erg nodig voor je. Ik realiseerde me later pas dat als je nooit kritiek krijgt dat wellicht een teken is dat je je teveel inhoudt, dat je jezelf niet durft te uiten, te voorzichtig bent, te bang om iemand te kwetsen(omdat je zelf zo gekwetst bent in het verleden).
In een relatie kun je de schijn niet blijven ophouden en confronteer je elkaar met elkaars schaduwzijden en dat is soms pittig om te verwerken. Het past namelijk niet in je geïdealiseerde zelfbeeld dat je van jezelf hebt gemaakt om je reële zelfbeeld te ontvluchten, want dat kon je niet uitstaan.
M’n vriend Peter Jan speelt graag advocaat van de duivel en ik confronteerde hem daarmee door te zeggen dat hij een subpersoonlijkheid in zich heeft die advocaat van de duivel heet en speelt. Hij lachtte(lachen is herkennen) en zei eerlijk dat dat wel klopte en bedankte me voor m’n reflectie.
Een collega van me kwam ik tegen bij een boekhandel. Ik confronteerde hem met het idee dat hij een hele gevoelige man is die z’n gevoelens onderdrukt. Hij begreep me niet en haalde z’n schouders op en liep verder. Een jaar later kom ik hem bij dezelfde boekhandel weer tegen en hij herhaalt de woorden die ik een jaar eerder tegen hem heb gezegd en zei lachend:’Het kwartje is nu gevallen’ en bedankte me. Hij was nu in therapie en leerde meer over z’n gevoelsleven. Zo gaat het niet altijd er zijn ook mensen die ervoor kiezen om boos te zijn en te blijven en niet willen leren. Dat is dan hun probleem, ik maak er niet het mijne van…
Op zondag 18-12-2011 houdt Henny Bos te Doetinchem een informatiemiddag over codependentie. Er is een kans van 90% dat u codependente trekken heeft en zich daar niet van bewust bent. Henny zal nadere informatie geven en een informatiefolder van 8 pagina’s gratis uitdelen. De toegang tot de middag is ook gratis.
Aanmelden kan via hennybos@xs4all.nl of telefonisch 0314 – 34 38 21 of via de website www.hennybos.com
In een codependente wereld vraagt iedereen zich af wat ‘men’ over hen denkt, zich niet realiserend dat ‘men’ veel te druk is met zich af te vragen hoe men over hen denkt.
‘Men’ heeft zich eenmaal een beeld van je gevormd ondanks het feit dat de Bijbel zegt maak je van mij geen beeld, we doen niet anders en houden eraan vast. Nietzsche zag dat heel scherp toen hij zei:’Niets neemt men je zozeer kwalijk dan dat men zijn beeld ten aanzien van jou moet veranderen’. Ik ondervond dat aan den lijve toen ik na m’n crisis weer op m‘n werk verscheen. Een collega zei hoopvol tegen me:’Zo, alweer de oude Henny?!’. Ik zei:’Nee, en dat wil ik ook nooit meer worden, ik ben nu de nieuwe Henny’. Hij begreep er niks van en haalde z’n schouders onverschillig op in plaats van te informeren wat er nu nieuw was.
Klik hier om het hele artikel te lezen