Voor die ene…

/1 Reactie/door

Ik heb me nooit erg aangetrokken gevoeld tot de massa, de zwijgende meerderheid. De massa is neurotisch en gestresst, het is de enkeling, die ene, die het verschil maakt en tot helder bewustzijn komt. Mensen zoals Jezus, Boeddha, Lao tse, Chuang tse, Nisargadatta, Krishnamurti, Osho, Inayat Khan.

De tragiek van vele meesters is dat ze werden omringd door volgelingen die er niets van begrepen. Er is een oud, mytisch verhaal over de Boeddha. Toen hij de verlichting bereikte zeiden de goden tegen hem:’Nu je de verlichting hebt bereikt moet je dit doorgeven aan anderen en je boodschap verkondigen’. De Boeddha zei dat de mensen hem niet zouden begrijpen en hem zouden bespotten en dat het dus geen zin zou hebben. De goden drongen echter aan maar de Boeddha gaf geen krimp. Toen zei een god:’Als er nu één mens is die net op de drempel van verlichting staat en door jouw woorden en aanwezigheid tot verlichting zou kunnen komen, zou je het dan voor deze ene doen?!’ De Boeddha bedacht zich geen moment en zei:’Ja voor die ene zou ik al dat werk doen’ Dit verhaal heeft me altijd aangesproken het gaat vaak om die ene die het verschil maakt, dat kan je partner zijn of je beste vriend of vriendin. Van de massa kun je alleen maar leren hoe het niet moet. Ik kies voor kwaliteit in plaats van kwantiteit.

Veel mensen gaan echter met de massa mee. Er is een test gedaan met 24 mensen in het complot om het gedrag van nummer 25, die nergens van wist, uit te testen. Men liet een lang streep en een korte streep zien en de 24 zeiden heel bewust dat de korte de lange was en wat gebeurde: nummer 25 ging daarin mee en vertrouwde niet langer op zijn eigen waarneming die de juiste was(!). Als je de kudde volgt stap je al snel in de stront.

Als 1000 mensen iets beweren dat tegengesteld is aan wat een enkeling beweert wil dat nog niet zeggen dat de 1000 gelijk hebben.

Ik zag ooit de mooie dvd van The Opus en vond het een prachtig verhaal. Het ging over een jongetje dat op een schip een bejaarde man viool zag en hoorde spelen. Hij vond het zo prachtig dat hij geïnspireerd raakte om ook zo mooi viool te leren spelen. Hij vertelde het z’n moeder elke dag en speelde luchtviool vol overgave. Op een dag besloot z’n moeder om met hem een viool te gaan kopen. Hij kreeg les en leerde de noten spelen en kon al snel heel verdienstelijk spelen. Toen werd hij op een dag blind en kon de noten niet meer lezen, hij besloot om z’n viool weer te verkopen aan de man van wie hij hem gekocht had, de man zei echter:’Onder één voorwaarde, dat je nog wat voor me speelt’ ‘Maar ik kan de noten niet meer lezen’ zei de jongeman. ‘Dan moet je nu uit je hart spelen’ zei de man en dat deed hij zo mooi dat hij besloot om door te gaan met spelen en z’n viool niet te verkopen. Hij gaf concerten met de grootste vioolspelers en werd beroemd. Op z’n oude dag speelde hij in een park in een muziektent en een jongetje kwam op hem af en vond z’n spel zo mooi dat hij ook zo wilde leren spelen en zo gaf hij zijn talent door aan dat ene jongetje, dat was zijn nalatenschap, daar had hij het allemaal voor gedaan….

Een verhaal van Wayne Dyer waar ik de tranen van in m’n ogen kreeg was het verhaal over Saya, een geestelijk gehandicapt jongetje dat met z’n vader in het park liep en jongens zagen honkballen. ‘Zou ik ook mee mogen doen?’ vroeg Saya aan z’n vader en z’n vader antwoordde dat hij het zou vragen. De captain van het team dat achter stoind zei dat het prima was dat ze toch niet meer zouden winnen en Saya kreeg dus toestemming en mocht meteen aan slag. De werper van de tegenpartij gaf een zacht boogballetje zodat Saya die gemakkelijk kon raken en Saya liep naar het eerste honk, de werper had hem met gemak uit kunnen werpen zo langzaam liep Saya maar hij wierp de bal naar de tweede honkman, de tweede honkman wierp de bal terug en toen was het tweede honk vrij en de vader en de jongens riepen:’Rennen Saya, steel het tweede honk, je kunt het’ En zo snel als z’n beentjes hem konden dragen liep Saya naar het tweede honk. De werper wierp nu de bal naar het vierde honk waardoor ook het derde honk vrij was en de vader en de jongens zeiden weer:’Rennen Saya pak het derde honk!!’ En Saya deed weer z’n uiterste best. Toen wierp de werper de bal naar het eerste honk en Saya zou nu de thuisplaat kunnen halen en werd weer aangemoedigd en maakte een echte homerun!!. Hij werd met gejuich ontvangen, door hem hadden ze de wedstrijd toch nog gewonnen, Saya werd feestelijk op de schouders van de jongens genomen en had de dag van z’n leven, hij straalde. Ik vond het prachtig om te horen hoe die jongens hun eigen belangen opzij hadden gezet om Saya de dag van z’n leven te bezorgen ze hadden het met z’n allen voor die ene gedaan.

Als iedereen één ander mens weet te inspireren om z’n missie, z’n roeping te vinden en waar te maken, zit iedereen op de juiste plek en kan van z’n hobby z’n werk maken dat dan helemaal geen werk meer is, maar puur plezier. Of het nu kok is of tuinman of chauffeur als je het met je hart en je ziel doet is het altijd goed en doe je het uit liefde voor – en dienstbaarheid aan de gemeenschap en voor jezelf.

Ieder mens heeft wel een of meer kwaliteiten en dat kan de kwaliteit zijn van het opwekken van liefde en sympathie, zoals bij Saya, die ook het liefdevolle en meelevende opwekte bij de jongens en dat is een mooi cadeau dat Saya gaf.

Ik hoorde ooit een verhaal van duizenden aangespoelde zeesterren en dat een man er telkens een terug gooide in zee, een andere man zei dat het toch onbegonnen werk was en geen verschil uitmaakte en de man zei met een zeester in z’n hand:’Voor deze ene maakt het alle verschil!’

In de Bijbel gaat het over een herder die 99 schapen alleen liet om dat ene verdwaalde schaap te gaan zoeken, ook heel mooi.

Ik schreef ooit het artikel loslaten dat werd gepubliceerd in Spiegelbeeld, een man belde me op en zei:’Je hebt m’n leven gered!’, we raken aan de praat en hij zegt dat hij zoveel had herkend in m’n artikel dat hij nu voelde dat hij de moeite waard was en afzag van z’n zelfmoordpoging, hij had er alles al voor voorbereid.

Jezus zei:’De groep moet maar wachten. Ik houd me met jou speciaal bezig’ Ook Hij deed het voor die ene.

Kierkegaard en Nietzsche waren in de 19e eeuw de eersten om de platonische waardenschaal om te keren en aan de individuele persoon, de enkeling, juist in zover hij een uitzondering is op de universele norm, de voorrang toe te kennen, boven het universele.

M’n eerste boek ‘Spiegels voor de ziel’ bereikte tenminste één mens en dat is Ans Seegers. Van haar man Bertus hoorde ik dat ze met tranen in haar ogen bij hem kwam en toen zei:’Bertus moet je nu toch eens luisteren wat voor prachtigs Henny hier weer heeft geschreven’ Op een feestje had ze gezegd dat ze nu een schitterend boek las dat haar veel deed. Voor die ene was het mijn moeite helemaal waard en is m’n missie meer dan geslaagd

Later hoorde ik dat Bertus van z’n levensdagen nog nooit een boek had gelezen en dat hij werd gestimuleerd door de woorden van Ans over mijn boek en dat hij het is gaan lezen en heel prachtig vond!.

Wen Tzu zei:’De rechtvaardigen kunnen niet iedereen in het land tot heil zijn, maar wanneer ze één persoon tot heil zijn, volgt een ieder hen.

Het is ook goed mogelijk, dat je m’n liefde hebt gevoeld en nu ook in jezelf liefde voelt en ontwaakt, dat je m’n boodschap binnen hebt laten komen, en dat is het mooiste geschenk dat ik me maar kan wensen.

Last but not least, integendeel, het belangtijkste heb ik tot het laatst bewaard en dat is die ene die de liefste en begaafste van allemaal is en dat is m’n Elly die zo liefdevol is en creatief en muzikaal en attent en grossiert in kwaliteiten waar ik getuige van mag zijn. Ik dank God daarvoor dat zij in m’n leven is gekomen een groot geschenk.

Diezelfde Elly zei het heel mooi toen ze zei:’Als ieder mens één ander mens liefheeft en voor één ander mens zorgt wordt er voor de hele wereld gezorgd en wordt iedereen liefgehad, ik vind dat een mooie gedachte om mee te besluiten en één ander mens dat lijkt me te doen!

Veel popliedjes gaan over het feit dat de ander de enige is voor wie ze leven, can’t live without you, etc. M’n vriend Peter de Kock zei vul dan God in in plaats van you, een mooie gedachte. Jezus kan ook als dat dichterbij is…

Als je in je leven voor één mens wat betekend hebt, heb je niet vergeefs geleefd. – Dag Hammarskjöld


Bang, gemotiveerd door angst

/door

Veel mensen zijn bang en worden gemotiveerd door angst. Ze zijn bang om te verliezen, ziek te worden, alleen te zijn, niet te krijgen wat ze willen, afgewezen te worden, niet gerespecteerd te worden, etc.etc. Ze beseffen niet dat angst het gevreesde juist oproept!!

Erich Fromm schreef dat een van de grootste problemen van deze zijd is dat mensen bang zijn om met zichzelf alleen te zijn. Als je niet alleen kunt zijn en het in je eentje naar de zin kunt hebben kun je ook geen harmonische relatie met een ander aangaan dan ben je te behoeftig en te eisend dat de ander je gelukkig moet maken, dat de ander jouw ‘gaten’ moet vullen, dat de ander jouw compleet moet maken en daar is die ander dan mooi klaar mee.

De Bijbel stelt dat liefde alle angst uitdrijft, maar wie houdt zich daarmee bezig?. We houden liever vast aan dat wat we kennen en dat is de angst, we zijn bang voor het onbekende, waar alleen het bekende ons angstig kan maken.

Er is een grote angst voor verandering en die wordt door het ego ingegeven dat de heerschappij wil houden en zich van angst bedient, het ego wil je afhankelijk van hem houden dus codependent..

De angst zegt dat elke verandering nog geen verbetering is en vergeet dat elke verbetering wel een verandering is en dat leven per definitie verandering is. Er is dus ook angst voor de zelfgerealiseerden want die kunnen je ego vernietigen en dat wil het niet. Dan wijs je zo iemand af of maakt hem belachelijk of geeft hem de gifbeker zoals bij Socrates gebeurde of kruistigt hem zoals bij Jezus gebeurde.

Angst voedt zichzelf met angst en stoot liefde al en kiest voor hartstocht en lust in plaats van onvoorwaardelijke liefde. Dan ben je het slachtoffer van je eigen angst zonder dat te weten

‘Waar ben je bang voor’, vroeg een reikimaster me ooit, ik hoefde niet na te denken zei onmiddellijk:’Dat de mensen me niet meer nodig hebben’ ‘Wees dan maar blij’ zei hij droogjes en wist niks van codependentie anders had hij me daarop kunnen wijzen. Het nodig moeten zijn werd me met de paplepel ingegoten en bij velen van ons, ik moest het met veel moeite afleren, want afleren is moeilijker dan leren.

Zolang we bang zijn voor elkaar bewapenen we ons. Er wordt jaarlijks voor 900 miljard euro aan wapens uitgegeven door de regeringen en dat is dus angst, een deel van dat bedrag zou voldoende zijn om de armoede uit de wereld te helpen en dat zou liefde zijn, maar daar kiest men niet voor. Doorbreek die angstspiraal en zoek naar je essentie die liefde is en je angst verdwijnt, vechten tegen de angst helpt niet dat is hetzelfde als vechten tegen het donker het enige dat helpt is het licht aan doen ofwel bewustworden. Liefhebben is het antwoord. Gerald Jampolsky schreef het boek ‘Liefde is angst laten varen’ een aanrader.Rotterdammers zouden zeggen ‘Doet dat maar!’

Hier nog wat quotes over bang zijn en angst die me aanspreken:

Sommigen worden agressief uit vrees om bang te zijn. – Cherbulier

Als je de angst wil begrijpen en daar vrij van wilt zijn, zul je ook het genot moeten doorzien. Ze zijn dooreengeweven. Krishnamuti

Het is uit angst dat de meesten ernaar verlangen gevreesd te zijn. Ben Cami

Op de duur haten we waar we altijd bang voor waren. Shakespeare

Woede komt door angst en angst is verlies van realiteit. onbekend

Het geluk zou volkomen zijn als wij niet bang waren het te verliezen. – Pieter Geert Buckinx

Men is alleen bang wanneer men het niet met zichzelf eens is. – Hermann Hesse

De grootste fout die u in het leven kunt maken, is voortdurend bang zijn er een te maken. – Elbert Hubbard

Iemand voor wie mensen bang zijn, is bang voor mensen. – Lao-Tse

Hoe meer men bang geweest is voor iets, des te liever treedt men dat met voeten. – Lucretius

Wees niet bang dat het leven eens ophoudt; wees ervoor bang dat het nooit begint. – John Henry Newman

Het is beter eenmaal te lijden dan voortdurend bezorgd te moeten zijn, in angst te moeten zitten. – Julius Caesar

De hoeveelheid angst in je hart is juist zo groot als het gewicht van alles waar je nog aan gehecht bent. – Godfried Danneels

Angst is de vader van de wreedheid. – James Anthony Froude

De drang naar bezit is ook een vorm van angst. – Jan Greshoff

 

 

 

Wat heb je me aangedaan?!

/door

het slachtoffer…

Ik luister naar de radio en hoor een zanger smartelijk en beschuldigend zingen:’Wat heb je me aangedaan?!!!’. Typisch de rol van een slachtoffer die zichzelf onschuldig acht en de schuld altijd bij de ander zoekt. Een schrijver zei dat bewustzijn van veel mensen niet veel verder komt dan dat de ander het altijd gedaan heeft.

Ze noemen dat ook wel eens een ‘externe locus van controle’, dan ligt de oorzaak van de ellende bij anderen, de overheid, God, de omstandigheden, etc.. De ‘interne locus van controle’ wil zeggen dat je zelf de verantwoordelijkheid voor je leven en geluk op je schouders neemt.

Een mooi voorbeeld van externe locus van controle is dat van een vrouw, die bedrogen werd door haar man, die steeds vreemd ging. Ook zei riep:’Wat heb je me aangedaan?!’. Ze was wel zo slim om hulp te zoeken bij een holistisch therapeute die meteen de vraag stelde wat het aandeel van de vrouw zelf was. De vrouw werd boos en zei:’Ik ga niet vreemd, ik ben oké, het is m’n man die over de schreef gaat, hij is de schuld!’

De therapeute hield echter vol en vroeg toen aan de vrouw of er iets was uit haar verleden wat haar deed denken aan het gedrag van haar man nu, een soortgelijke situatie…De vrouw ging daar nog met tegenzin op in, maar schrok even later, ze zei dat haar vader ook a.h.w. vreemd ging en altijd haar zussen de aandacht gaf en haar nooit en dat ze zich daardoor niet geliefd voelde en het idee kreeg dat ze de liefde niet waard was en dat sleepte ze nu nog mee. ‘Precies’ zei de therapeute ‘je man spiegelt je liefdeloosheid voor jezelf alleen maar’. Toen was er opluchting en besefte de vrouw dat ze zelf iets kon doen namelijk besluiten dat ze de liefde wel waard was. Deze transformatie ging niet onopgemerkt voorbij, het meest opvallende was dat haar man daarna niet meer vreemd ging en haar weer liefhad omdat ze nu ook eindelijk liefdevol voor zizhzelf was, ze werd nu weer gespiegeld, ditmaal in liefde.

‘Wat heb je me aangedaan?!’ is hulpeloosheid ten toon spreiden en je geluk in handen leggen van externe bronnen, anderen. The Work van Byron Katie gaat daar op een goede manier op in en draait de rollen ook om naar zelfreflectie, hij geeft me geen aandacht wordt dan ik geef mezelf geen aandacht in plaats van de schuld bij de ander te leggen die je niet kunt veranderen, pak je zelf de verantwoordelijkheid voor jezelf, wat je dus wel kunt veranderen. In ho’oponopono is het ook verbeter de wereld en begin bij jezelf, het gaat daar om het zuiveren van jezelf. Als je dan  de onvolkomenheid in de ander ziet denk je eerst aan je eigen onvolkomenheid in plaats van te oordelen en doe je er wat aan. Je ziet dan dat de ander zelf verantwoordlijk is voor zijn leven en dat je hem niet kunt controleren of veranderen, als je hem wel probeert te controleren, controleert hij jou, alles wat je probeert te controleren controleert jou, vergeet dat nooit en laat het los in overgave en vergeef en denk Uw wil geschiede en werk met de genade mee.

De meeste kwetsingen doe je jezelf aan, het zijn meestal niet de omstandigheden of anderen die dat doen, maar je gedachten daarover. Als je uitgaat van het feit dat de intenties van de meeste mensen goed zijn ben je minder snel gekwetst en weet je dat de ander alleen maar handelt op een maniet waarvan hij denkt dat het goed is, vrijwel niemand probeer de zaak bewust te verstieren.

In de Rationeel Emotieve Therapie kennen ze het ABC model A staat voor Activating event, de gebeurtenis die zich voordoet, B staat voor belief, je geloof/overtuigingen en C staat voor consequences ofwel consequenties en nu blijkt dat niet A de oorzaak is van C maar B, het gaat er dus om wat je gelooft, wat je overtuigingen zijn. De Bijbel zegt dat ook: ‘U geschiede naar uw geloof’, let er dus op waar je in gelooft en wat je overtuigingen zijn en of die bijdragen aan je levensgeluk of je juist tegenwerken.

Velen van ons zijn onbewust hun eigen ergste vijand. Rumi zei:’Wie z’n gebreken niet opmerkt is zijn eigen vijand’. Mary J Blige, de hiphopzangeres zong in no more drama ‘The enemy was me!’ en zo zijn er velen geweest die hebben ontdekt dat ze hun eigen vijand waren en alleen daardoor konden ze vriendschap met zichzelf sluiten en in vrede leven, je moet eerst je schaduwzijden onder ogen durven zien om in vrede en harmonie en liefde te kunnen leven. Jung zei: ‘We worden niet verlicht door ons lichtgestalten voor te stellen maar door ons bewust te worden van het duister in ons’.

We hebben vaak de neiging om onze duistere zijde op de ander te projecteren en die de schuld te geven, neem die projecties terug en oordeel niet, zoals ook de Bijbel weer zegt:’Oordeel niet opdat ge niet geoordeeld zult worden’. We worden continu gespiegeld door onze omgeving, als onze omgeving niet in harmonie is kunnen we er donder op zeggen dat wij niet in harmonie zijn en er dus wat aan doen in plaats van de omgeving of de ander de schuld te geven en zeggen wat heb je me aangedaan.

 

 

 

 

 

 

Krommunicatie – deel 2

/door

Jan zei naar aanleiding van een voorstelling in de schouwburg:’Het was drie keer niks’ Karel antwoordde toen:’Dan was het dus drie keer wat’ Jan voelde zich niet begrepen en zei: ‘3 x 0 is ook 0’. Karel vond het leuk om Jan tegen te spreken en dat duidt op onverwerkte woede in hem een passief-agressieve houding die echte communicatie in de weg staat. Karel had wel kunnen zeggen dat als iets niets wordt, niets iets is, dat dat een uitspraak is en daarover dan in discussie gaan

Ieder bleef bij z’n eigen verhaal er was geen inlevingsvermogen en dus krommunicatie…

Een grappig voorbeeld van krommunicatie is het verhaal van Herman Finkers die naar de logopedist ging en zei:’De mensen zeggen dat ik zo slecht te verstaan ben’. ‘Welnee’ zei de logopedist ‘het is juist schitterend weer!’

Mensen die zichzelf tekort doen

/door

een treurige situatie als je jezelf tekort doet

Een vrouw die me wel eens helpt bood ik een boterham met gebakken balkenbrei aan. Ze sloeg dat af. Ik zei:’Hou je niet van balkenbrei?’ ‘Jawel’ zei ze ‘maar het hoeft niet. Ik zei:’Neem dan een boterham met kaas want dat vind je zo lekker’. ‘Nee’ zei ze ‘ik neem wel een droge boterham’ en die at ze zonder enig plezier op. Ik bood haar ook een keer een gebakken visje aan en weet dat ze dat lekker vindt. Toen we het aten genoot ik echt en zei tegen haar; ‘lekker hè!’. Haar commentaar was ‘het vult goed’. Ik zei: ‘maar het is toch ook vooral lekker of niet dan?’, ze zei daar niks op en kon het woord lekker niet uit ‘r strot krijgen..

Een man die bij me op bezoek kwam zei:’ Je zegt mooie dingen je zou een boek moeten schrijven’. Ik pak m’n eerste boek ‘Spiegels voor de ziel’ en geef hem dat met de opmerking dat hij het voor de helft van het geld van me mag hebben dus voor slechts een tientje. Hij keek nauwelijks naar het boek en gaf het meteen weer terug. Op een test scoorde hij 80% op ontkenning van behoeften en deze man deed zichzelf dus heel erg tekort.

Een arme vrouw zei:’Dat rotgeld ook altijd!’. Ik zei daarop:’Dat moet je maar nodig rotgeld noemen dan komt het nooit naar je toe, neem dat ter harte!’. Ze leerde er niks van een paar jaar later kwam ik ‘r tegen nog steeds arm en ze had het weer over het rotgeld.

Een schrijver schreef in z’n boek ‘De beste vraag die je kunt stellen is ‘wat kan ik voor je doen?’’. Dan moet je net mij hebben en ik mailde de man met de vraag wat ik voor hem kon doen. Hij antwoordde ‘niks’. Ik mailde toen:’Dan ben je of volmaakt of niet meer te helpen’ Hij was not amused.

Herman Finkers heeft het over tukkers die buren uit het westen krijgen die hen uitnodigen om kennis te maken. ‘Kopje koffie?’, vroeg de westerling. ‘Doe voor ons geen moeite’ zeiden de tukkers. ‘Het is geen enkele moeite zo gezet, ik doe het graag’, sprak de westerling. ‘Nee, het hoeft niet’ zeiden de tukkers. Toen de tukkers met andere tukkers spraken over het bezoek aan de westerlngen zeiden ze ‘Raar volk is het nog geen koffie gehad’

Mensen die zichzelf tekort doen zitten in de afweer van oude pijn die Ingeborg Bosch ‘Ontkenning van behoeften’ noemt. Het is de moeilijkste te bestrijden afweer omdat je dan zegt dat er met jou niks aan de hand is en anderen er erger aan toe zijn.

Ik at tijdens de pauze van een lezing die ik gaf in Zutphen een gevulde koek en genoot daar zichtbaar van en een man zei:’Dat je daar zo van kunt genieten, ik kan dat niet en geniet nergens van’. Ik dacht toen:’mensen die niet kunnen genieten zijn al gauw ongenietbaar!’ Geniet maar niet met mate, zegt Loesje en zo is het.

Wat me is opgevallen aan mensen die zichzelf tekort doen is dat ze vaak armoedebewustzijn hebben en denken in tekorten en dat dus aantrekken in hun leven. Gedachten hebben nu eenmaal de neiging om zich te materialiseren en dan zeggen ze ook nog dat ze gelijk hebben..

Frans dreef een kringloopwinkel en bij de kassa waar hij altijd zat hing een afbeelding van een in gerafelde lompen gehulde zwerver met de tekst;’Deze man gaf altijd de hoogste kortingen’. En wat deed Frans, precies, hij gaf de hoogste kortingen en deed zichzelf tekort, hij had al hele schappelijke prijzen en deed daar vaak nog de helft van af.

Mensen die zichzelf tekort doen hebben vaak moeite met ontvangen. En als je daar moeite mee hebt heb je het idee dat je het niet waard bent, door lage gevoelens van eigenwaarde, die zo eigen zijn aan codependentie. De behoeften van de ander zijn dan veel belangrijker voor ze dan hun eigen behoefeten, ze geven zichzelf helemaal leeg en offeren zich op. Ze nemen genoegen met een kruimel waar ze recht hebben op een heel brood. De Bijbel zegt het ook:’Zet je licht niet onder de korenmaat!!’ Je mag er zijn om wie je bent, aanvaard dus jezelf als waardevol.

Uit angst om afgewezen te worden wijzen mensen, die zichzelf tekort doen, zelf al af, niet alleen zichzelf maar ook het goede van de ander, heel triest is dat. Ook achterdocht kan een rol spelen. Als mensen je cadeaus, diensten of attenties afwijzen zijn ze bang dat je wat van ze wilt en zoeken er wat achter en willen zich niet verplichten om wat terug te moeten doen. Ze weten niet wat samenwerking is en interdependentie. Op m’n WC hangt de uitspraak:’In de aanvaarding ligt de sleutel tot de transformatie. Dus aanvaard eerst jezelf en dan aanvaard je ook het goede van de ander.

Ik bedacht nog wat aforismen over dit onderwerp:

-Er zit niks nobels in om jezelf ten behoeve van de ander tekort te doen

-Als je jezelf tekort doet en daarmee dus slecht behandelt is de kans groot dat je dat bij een ander ook doet zonder dat te beseffen

-Als je jezelf tekort doet voel je je niet veel waard

-Als je jezelf tekort doet zal het universum je ook tekorten geven, je denken materialiseert zich

-Als je jezelf tekort doet en niks waard vind zal je partner dat spiegelen en je ook nikswaardig behandelen en zul je hem de schuld geven van je eigen lage eigenwaarde