Idiosyncrasie

Idiosyncrasie is volgens de Van Dale: aangeboren overgevoeligheid voor bepaalde prikkels.

Ik maakte dat pas echt mee tijdens m’n eerste psychose toen alle filters van de waarneming wegvielen en alle indrukken tegelijk binnenkwamen en me verwarden, zoveel informatie tegelijkertijd, zoveel prikkels kon ik niet aan. Ik werd in een isoleercel geplaatst om maar vooral geen prikkels te krijgen.

Ook als kind was ik al idiosyncratisch en voelde heel snel als ik werd afgewezen en niet mocht zijn wie ik was. Dat men me wilde veranderen en ik dus kennelijk niet deugde zoals ik was(-)

Ik vond dat heel pijnlijk en heb vele jaren grote problemen gehad met afwijzing, waardoor ik het juist aantrok(om ervan te kunnen leren, maar dat wist ik toen nog niet).

Ik ken enkele hoog sensitieve mensen en die zijn ook idiosyncratisch. Ze voelen de energieën van mensen hun hebzucht, woede, jaloezie, boosheid, prikkelbaarheid en deze prikkel introjecteren ze, internaliseren dat en ze voelen nog beter dan de ander wat de ander voelt en hebben daar vaak last van. Ze moeten leren zichzelf tegen die prikkels te beschermen.

Er wordt ook reclame gemaakt voor mensen die een kort lontje hebben en die zou je ook idiosyncratisch kunnen noemen.. Ze zijn overgevoelig voor beledigingen en nemen alles heel persoonlijk op en gaan gelijk in de tegenaanval. Ze beantwoorden haat met haat in plaats van met liefde wat intelligenter zou zijn.

Een kennis van me is ook idiosyncratisch, hij heeft de neiging zich uit zelfbescherming uit de wereld terug te trekken, het is een solist, een Einzelgänger, geworden. Dat doet me denken aan een boef die alleen werkt dat is een Einzelgängster. Die kennis is geen boef maar is z’n emoties niet de baas. Hij zei: ‘Als de wereld zo is dan heb ik er niks te zoeken’. Hij is nogal zwaarmoedig, als ik twee uur met de man praat moet ik echt weg want dan voel ik me helemaal zwaar worden, ook idiosyncratisch van mij.

Als je last hebt van idiosyncrasie is het verstandig om meer van je verstand van je denken gebruik te maken en te affirmeren dat je het goed is wat je ook voelt. Als gevoelens gaan overheersen loop je in de val van emotionele incontinentie en sentimentaliteit de uitdaging is dan om naar je denken en handelen te gaan om tot een goede balans tussen denken, voelen en handelen te komen.

Dan heb je nog het tegendeel van idiosyncrasie dat zijn de mensen die gespeend zijn van gevoel en alleen maar in hun hoofd zitten en soms zelf een plaat voor hun kop hebben,geen enkele prikkel komt dan binnen. De uitdaging is dan om meer te voelen en te handelen.

 

 

Gedichtje van Nisargadatta

Tussen de oevers van pijn en plezier,

stroomt de rivier

Alleen wanneer denken en voelen stranden op één van de oevers

en niet met de stroom meegaan

ontstaat alle ellende…..

 

Nisargadatta

Gedichtje van Nietzsche

Ik ben het zoeken meer dan zat,

sindsdien heb ik geleerd te vinden.

Sinds ik de wind eens tegen had,

zeil ik met alle winden

 

Friedrich Nietzsche

Wat houdt je tegen?

Wat houdt je tegen? (Welke grenzen werp je tegen jezelf op?)

Denk terug aan je jeugd. Gebeurde je een van de volgende dingen?

-1-Je stelde een vraag in de klas en iedereen lachtte. Het zorgde ervoor dat je heel terughoudend werd om vragen te stellen, omdat je niet wilde dat de anderen je dom zouden vinden. Zelfs nu, neig je ertoe om het stellen van vragen te vermijden uit angst voor een negatieve respons

-2-Je gezin was wat disfunctioneel toen je opgroeide( en je codependente trekken ontwikkelde). Sindsdien herhaal je die patronen. Freud noemde dat ‘herhalingsdwang’.

-3-Jou werd geleerd dat vragen een teken van zwakheid was. Als volwassene probeerde je alles zelf te doen(counterdependent), zelfs al kun je het zelf niet aan

-4-Je werd opgevoed om te geloven dat dingen voor jezelf willen hebben egoïstisch is. Geven is beter dan ontvangen werd je geleerd, je bent nu niet zo goed in staat om te ontvangen, heb daar weerstanden tegen.

-5-Je zei of deed iets dat ervoor zorgde dat de mensen je niet serieus namen. Het zou een ouder, leraar, klasgenoot, of iemand in een winkel geweest kunnen zijn.Tot op deze dag ben je verlegen en terughoudend om aandacht en medewerking van anderen te krijgen.

-6-Je vroeg om iets en schaamde je daarvoor. Er werd je gezegd:’Hoe kun je dat nu vragen?!’ ‘Zie je niet hoe moeilijk wij het hebben?’ ‘Wees niet zo egoïstisch.’ En nu voel je jeschuldig als je iets voor jezelf wilt

-7-Je bracht jezefl ooit in verlegenheid en dacht:’Dat laat ik nooit meer gebeuren’ Nu houd je je nog steeds terug uit angst om jezelf weer in verlegenheid te brengen.

-8-Je kreeg vaker een nee als antwoord op je verzoek. Dat liet je achter met de verwachting dat je meer nee’s zou krijgen, dus ben je terughoudend om nog maar iets te vragen.

-9-Je was ‘gedreven’: o.a.om goed je best te doen op school, uit te blinken in sport, of dansen of pianospelen. Je ouders joegen je op en lieten je in veel gebeurtenissen meedraaien. Als volwassene, vraag je zelden om hulp en verwacht je het ook niet, jouw rol is de showman, de held, the people pleaser(codependent), altijd op zoek naar applaus en lof.

-10-Je ouders zeiden dingen als:’Als je voor een dubbeltje geboren bent , word je nooit een kwartje’ en ‘Wat zullen de mensen er wel niet van denken’ en “Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg’. Dit leidt tot codependentie en dus o.a. lage gevoelens van eigenwaarde. Het valt mij op dat veel mensen hun licht onder de korenmaat zetten en zich niet vrijelijk uiten in hun uniekheid en authenticiteit.

Tenzij je een hele zeldzame, unieke opvoeding hebt gehad zul je tenminste één van deze dingen herkennen.

Je werd onbewust geprogrammeerd om je zo te voelen dat je de dingen niet verdient en dat kan tot schaarste in je leven van nu leiden.

Je kunt jezelf herprogrammeren, door deze gebeurtenissen op een positieve manier te verwerken en je ‘selftalk’, je innerlijke dialoog positief in plaats van negatief te maken. Het heeft weer alles met zelfkennis te maken dat je een kind van God, het universum, het geheel bent en liefde, aandacht, waardering, erkenning, respect, etc. verdient en er recht op hebt en dat je het veelal eerst aan jezelf moet geven.

De 10 genoemde punten zijn in feite grenzen die je voor jezelf opwerpt, waardoor je niet te volle kunt leven en tot interdependentie kunt komen. Die innerlijke grenzen zijn vaak moeilijker waar te nemen, daar is veel zelfinzicht en zelfkennis voor nodig. We zien wel de splinter in het oog van de ander en niet de balk in ons eigen oog.

 

 

 

 

 

God

In de Bijbel staat dat God de mensen naar zijn evenbeeld heeft geschapen, maar het omgekeerde is ook waar: de mens schept een god naar zijn beeld en gelijkenis. Tegen m’n tante Riek zei ik, toen ze beweerde namens God te praten:’De mensen kunnen nog geen pier, geen wurm maken maar ze maken goden bij de vleet en dat doet u nu ook!’

Ik ken een christelijke vrouw die nogal dominant is(en dus onzeker) en beweert God goed te kennen en te doen wat Hij wil. Daarmee plaatst ze zichzelf op een voetstuk en denkt het beter te weten. Ze is helemaal niet liefdevol en van mededogen heeft ze zelfs nog nooit gehoord. Ze heeft humor ten koste van de ander en roddelt wat een hele negatieve energie is en ook laf omdat je degeen waarover je roddelt het niet eerlijk en recht in z’n gezicht durft te zeggen en dat is achterbaks en verwerpelijk gedrag

Toen ik in de psychiatrie kwam met een psychose dacht ik dat ik God was. Ik leek alles te doorzien en alles te weten en schreef als een razende alles op. Toen ik uit de psychose kwam was ik veranderd. Ik wist dat het gevoel God te zijn de waarheid heel dicht benadert. In het oosten zeggen ze: Tat vam asi: Dat zijt Gij’ Goddelijk dus maar wel een deel van dat goddelijke geheel, maar in dat deel zit ook weer het geheel net als bij een hologram.

God kennen is Hem van z’n troon stoten en er zelf op gaan zitten. Toen ik bij een vriend de woorden van Gerrit Jansen aanhaalde was hij het daar niet mee eens en riep fel:’Is Gerrit soms God!!’. Ik zeg net zoveel God als jij bent, hij doet niet voor je onder ook al denk je nu van wel.

Ik maak me geen beeld van God. Hoe kun je de oneindigheid voorstellen en begrijpen laat staan kennen?. Ik ga ervan uit dat God liefde is en daar heb ik genoeg aan en probeer dat te manifesteren. Ik zie God in alles en iedereen, hij is voor mij overal. M’n kinderliedje waar ik zoveel van hield was:’Op bergen en in dalen ja overal is God’.

Een vriendin zei:’Waar ego is daar kan God niet zijn’ en daar zit veel in want het ego wil de absolute macht, de alleenheerschappij en dult niemand boven zich.

Als je God wilt leren zien moet je naar de mensen kijken die naar z’n evenbeeld zijn geschapen en om de mensen te kunnen zien moet je eerst jezelf zien en daar ontbreekt het de meeste mensen aan.

Ze doen zichzelf vreselijk tekort en zijn vaak hun eigen vijand en niet geheeld, laat staan één met God, met Liefde. Aan de vruchten kent men de boom dus kijk naar je gedachten, gevoelens en handelingen of ze op één lijn liggen en het lied van de Liefde zingen

Een kind zei tegen z’n moeder:’Ik ga een tekening van God maken’. ‘Dat kan toch helemaal niet’ zei de moeder, waarop het kind zei:’Wacht maar tot de tekening af is’