Assertief vragen

Assertieve communicatie

Duke Robinson schrijft in zijn boek ‘Too nice for your own good’ over assertieve communicatie. Hij geeft het volgende voorbeeld en ook voorbeelden van wat je niet moet doen.

Assertief:

‘Ik zou het fijn vinden als je me even vasthoudt’, of

‘Wil je me even vasthouden?’

 

Niet doen:

‘Ik zou je niet hoeven te vragen om me even vast te houden’ (negatief)

‘Waarom houd je me niet even vast?!’ (negatief en indirekt)

‘Je zou me vast moeten houden in tijden als deze’ (moralistisch)

‘’Liefhebbende mensen houden degeen vast van wie ze houden in tijden als deze’ (indirekt en manipulatief)

 

Ik voeg er zelf nog aan toe:

Niet doen:

‘Je houdt me ook nooit eens even vast’ (verwijtend, indirekt)

‘Hou me nu meteen even vast!!’ (eisend, dwingend)

‘Ik zag hoe iemand z’n partner vasthield en dat maakte me jaloers omdat ik dat niet heb (indirekt, manipulatief)

‘Doe eerst je jas uit en kam je haar voordat je me vasthoudt’ (controlerend, eisend)

‘Ga je me vasthouden omdat je wat van me wilt?’ (argwanend, paranoia)

‘Als je me nu vasthoudt, zal ik lekker voor je koken’ (zaken doen, omkoping)

‘Als je me nu niet vasthoudt slaap ik vanavond niet met je’ (chantage)

‘Op de markt liep een man met een bord ‘free hugs’ ik hoefde er niet eens om te vragen, bij jou altijd wel’ (verwijtend)

‘Ik wil dat je me nu vasthoudt anders ga ik huilen en schreeuwen’ (slachtoffer spelend, manipulerend, dreigend)

 

 

Geluk

Vrijwel iedereen wil geluk in z’n leven, gelukkig zijn. Maar hoe meer we het nastreven hoe verder het geluk zich van ons verwijderd. We zullen tot een goede balans tussen verstand en gevoel moeten komen, tot zelfkennis en zelfinzicht om het geluk te vinden. Geluk kont naar de daarop voorbereide geest.

Er was eens een jong katje dat rondjes draaide in een verwoede poging z’n staart te grijpen. Een wijze kater komt naar het katje toe en vraagt wat hij aan het doen is. Het katje zegt hijgend: ‘Ik heb gehoord dat het geluk in je staart zit en nu wil ik het grijpen’ ‘Dat klopt helemaal’,zegt de wijze,oude kater maar ik heb gemerkt dat als ik rustig doorloop het geluk me vanzelf volgt.

En zo is het ook relaxed, ontspannen, sereen door het leven gaan en ervan uitgaan dat je het geluk waardig bent lost vele problemen op. Te zeer verlangen stoot het gewenste af en angst roept het gevreesde op. Liefde verdrijft angst en als je liefde in je leven wilt hebben dan moet je het geven en delen. Als je verandert in een liefdevol, mededogend mens dan verandert de hele wereld om je heen. Je ontmoet ineens de juiste mensen en stoot de verkeerde mensen af. Je ontmoet de bouwers en stoot de slopers af en er zal meer geluk in je leven zijn. Dankbaarheid leidt ook tot geluk. Tel je zegeningen en wees dankbaar voor wat de ander gewoon vindt. Zie het bijzondere in het gewone en laat je verwonderen over het wonder dat je zelf bent. Scott Peck zei: ‘Mensen die niet willen geloven in wonderen zijn  zelf een wonder’

Er was eens een koning die God wilde ontmoeten. Hij zette een advertentie in de krant maar kreeg geen reaktie want wie houdt zich daar nu mee bezig. Hij besloot om naar een Indiase wijze te gaan en die kon hem inderdaad helpen. De wijze zei:’Ik moet eerst weten wie u bent voordat u God kunt ontmoeten’ .‘Ik ben de koning’,zei de koning. ‘Ja dat is je maatschappelijke rol maar wie ben jij?’ ,sprak de wijze. ‘Ik ben vader van twee kinderen en getrouwd’, zei de koning. ‘Dat is je sociale rol maar wie ben je echt’,sprak de wijze. ‘Dat weet ik niet’ zei de koning, waarop de wijze zei:’Weet eerst wie je bent en dan zul je God ontmoeten’. Weet dat je een kind van God bent en dat je maar 5 tot 10% van je potentieel benut en dat je nog vele mogelijkheden hebt en sta open voor het onbekende.

Veel mensen houden vast aan het bekende dat hen kwelt uit angst voor het onbekende. Je hebt alle reden om bang te zijn voor het bekende en het onbekende met vertrouwen tegemoet te zien op weg naar geluk dat ook jouw erfdeel is en waar je recht op hebt. Mijn vriend Leon zei:’Henny het is de weg naar binnen’ en aan die opmerking had ik genoeg en vond mijn hart. Ik ging, zoals m’n vriendin Elly zei van hard naar hart…

Dit artikel is gepubliceerd in het tijdschrift Spiegelbeeld en zal verschijnen in m’n boek ‘Levenskunst & geluk’ dat in 2013 zal verschijnen

 

De wil

Hier een pdf over ‘de wil’, met de diverse invalshoeken over het al of niet bestaan van een vrije wil

Het artikel ‘de wil’ zal worden opgenomen in het boek ‘Levensinspiraties’ van mij dat in augustus 2012 bij Uitgeverij Boekenbent gaat verschijnen en ca. 250 a 300 pagina’s zal bevatten over onderwerpen die bijdragen aan een verdere bewustwording, de hoofdweg naar het hart van interdependentie

klik hier: de wil

 

 

Niets menselijks is je vreemd

Als je jezelf volledig accepteert, met al je schaduwkanten, je negatieve aspecten, ben je heel en compleet en ben je alles en ben je een levenskunstenaar. Weten dat niets menselijks je vreemd is werkt bevrijdend. Je zult niet meer zo snel beledigd zijn, want je weet dat alles bij je kan passen.

Vaak hebben we de neiging om de aspecten die we voor onszelf niet erkennen en niet accepteren te projecteren op anderen. Als we codependent zijn is het zelfs zo dat we een partner aantrekken die niet in staat is of niet bereid is om liefde en aandacht te geven en daarmee spiegelt zo iemand de liefdeloosheid die we naar onszelf hebben en dat willen we niet zien dus geven we de partner de schuld.

Ook zullen bepaalde opmerkingen een trigger zijn naar oude, onverwerkte pijn, die nog geheeld en getransformeerd moet worden. Het is heel goed om je eens af te vragen wat het meest vreselijke is dat mensen over je kunnen zeggen, je kunt er donder op zeggen dat dat een verdrongen schaduwkant van je is die je niet wilt erkennen en accepteren….

De echte wijze en levenskunstenaar weet dat hij ook dwaas kan zijn. Waarheid is meestal paradoxaal. Nietzsche zei dat heel mooi toen hij zei: ‘Van de wijzen verwacht men niet dat ze dwaasheden mogen begaan, wat een schending van de mensenrechten!’. Heel mooi vind ik dat en herkenbaar.

Je hebt een duivel in je, een vijand, waar je je vaak niet van bewust bent en dan oefent hij macht over je uit, je mag die vijand in je opnemen en voor je laten werken in plaats van tegen je. Rumi zei: ‘Hij die in zichzelf geen gebreken erkent is zijn eigen vijand’. Mary J. Blige zong: ‘The enemy is me!’.

Robert Burney schrijft over de hele mens. Hij schrijft: ‘Dit werk handelt over het worden van een geïntegreerd, heel, volwassen persoon in actie in de zin van het leren van het leven en responderen(i.t.t. reageren) op levensomstandigheden en andere mensen. De enige weg waarop we heel kunnen worden is het in bezit nemen van alle delen van onszelf, door al onze delen te erkennen kunnen we kiezen hoe we responderen op het leven. Door ontkenning, verbergen, verdringen van delen van onszelf zijn we gedoemd een leven te leven in reactie’.

Velen reageren op omstandigheden en anderen en laten zich daar dus door bepalen en zijn er dan een willoos slachtoffer van in plaats van te responderen vanuit de kern van je wezen die liefde is.

Als we reageren is dat vaak op basis van oude ervaringen of verwachtingen over de toekomst en dan zijn we niet in het NU, het enige moment dat echt bestaat en leven we dus niet ten volle, zijn we geen levenskunstenaar.

Een respons geven is in het Nu zijn, ook Osho wees daar al heel terecht op en ook Eckhart Tolle.

Zolang delen van ons, onze subpersoonlijkheden en ego de baas spelen zijn we niet heel en geen levenskunstenaar, zijn we niet congruent, is de baas zelf nog niet thuisgekomen….

Bron: Boek ‘Levenskunst & geluk’ van Henny Bos,  dat eind 2012 begin 2013 uitkomt

Kikkerverhalen

De hierboven afgebeelde, mediterende kikker kreeg ik cadeau van m’n lieve vriendin Elly, ik vind hem heel grappig en ook een leuk idee om grappen te maken over meditatie, om het niet te zwaar en te serieus te maken. Hier wat verhalen over kikkers en hun bewustzijn

Osho overtelde het mooie verhaal over de poelkikker die op een dag bezoek kreeg van de oceaankikker, de poelkikker sprong over een kwart van z’n poel en zei:’Is de oceaan zo groot?’ ‘Nee, veel groter’ zei de oceaankikker. Toen sprong de kikker over de helft van z’n poel en stelde weer de vraag of de oceaan zo groot was, het antwoord was weer ‘veel groter’. Tenslotte sprong de kikker over z’n hele poel en zei toen:’Dit is alles, groter kan je oceaan niet zijn’. We kunnen ons afvragen in hoeverre we niet bijna allemaal poelkikkers zijn en geen notie hebben van het grote geheel. Goethe zei:’Als we geen notie hebben van het geheel beseffen we niet hoe fragmentarisch onze waarneming en kennis is’

”  Het is een van de meest
voortkomende misvattingen
dat de grens van onze waarnemingskracht
ook de grens is van alles
wat er waar te nemen valt.”
 C.W. Leadbeater

Twee kikkers kwamen in een emmer met melk terecht, de rand was te hoog, een kikker zei:’Ik geef het op, het heeft geen zin en verdronk’, de andere kikker peddelde met z’n pootjes net zolang tot de melk boter was geworden en sprong uit de emmer.

Tien kikkers wilden een steile berg beklimmen, na zo’n 500 meter zegt een kikker:’Het is te steil, ik geef het op’, na nog eens 100 meter zeggen 8 andere kikkers ‘Die eerste kikker had gelijk het is te steil’ en gaven het op, één kikkertje klom echter rustig verder en bereikte de top, hoe kan dat nou zul je je afvragen, nou dat kikkertje was doof.

Een haas ondervroeg hoe het met de dieren ging, eerst ging hij naar een koe en die zei:’Het gaat heel goed plonsje in en plonsje uit’, toen naar een paard en die zei ook:’Heel erg goed plonsje in en plonsje uit’, alle dieren hadden het over plonsje in en plonsje uit,  tot slot kwam hij bij een kikker en die zei: ‘Met mij gaat het niet zo goed want ik ben plonsje’

Met een hele brede bek zei de breedbekkikker tegen de dieren ‘Ik ben een breedbekkikker’. Toen kwam er een ooievaar naar hem toe met de vraag of hij nog een lekkere breedbekkikker had gezien, met een een smal mondje zei de breedbekkikker toen dat hij daar niks van wist.

Een kikker kwam een café binnen en vroeg om een cola, de barkeeper zei dat ie maar even geduld moest hebben, toen zeurde de kikker weer over cola, en de barkeeper zei:’Als je zo doorgaat spijker ik je aan de muur’. De kikker zeurde door en de barkeeper spijkert hem aan de muur, naast Jezus aan het kruis en de kikker zei tegen Jezus:’Heb jij ook om cola gezeurd?’.

Op m’n WC hangt een illustratie van een ooievaar die een kikker in z’n snavel heeft, alleen de armpjes en beentjes van de kikker steken er nog uit en je ziet dat de kikker met z’n handen de ooievaar wurgt, erboven staat de tekst:’Never ever give up’, de ooivaar kijkt heel onthutst. Als m’n scanner het weer doet zal ik deze leuke illustratie scannen en publiceren

In 2011 droomde ik over kikkers die aan de oppervlakte van een meer zwommen, ik plaste over ze heen en ze vonden het nog lekker ook. M’n vriendin Elly duidde de droom heel leuk door te zeggen: ‘Kwakers mag je afzeiken!’

Er komt een kikker het café binnen en die bestelt een whisky, hij betaalt met 10 euro en de barkeeper denkt dat kikkers wel niet veel af zullen weten van de prijzen en geeft dus maar 50 eurocent terug en vraagt:’Goh een kikker in m’n café die whisky drinkt dat zie je niet vaak’. ‘Dat kan wel kloppen zegt de kikker wat wil je met deze prijzen, mij zie je hier ook niet meer!’

Er is een experiment gedaan met kikkers hoe ze op omstandigheden reageren, de eerste kikker werd in heet water gegooid en die sprong er meteen weer uit, de tweede kikker werd in koud water op vuur gezet, het water werd steeds heter, maar de kikker bleef zitten en kookte dood, zo gaat het met mensen ook als de omstandigheden geleidelijk aan slechter worden merken we dat niet en kan het dodelijk zijn en kunnen we als we 35 zijn als als een zombie leven en dus meer dood zijn dan levend en pas begraven worden als we 80 zijn….

Tot slot nog een verhaal van de kikker als filosoof, ik vond het verhaal op internet:

Een duizendpoot loopt met duizend poten. Op een dag komt hij een kikker tegen. De kikker, die filosoof was, observeerde hem een tijdje en maakte zich zorgen. Het was al moeilijk om op vier poten te lopen, maar deze duizendpoot liep met duizend poten. Dat was een wonder! Hoe besliste de duizendpoot welke poot hij eerst moest verzetten en welke dan en welke daarna? ?Dus de kikker hield de duizendpoot staande en stelde de vraag: “Je stelt me voor een raadsel. Er doet zich een probleem voor dat ik niet kan oplossen. Hoe loop je? Hoe speel je dat klaar? Het lijkt een onmogelijkheid”. ?De duizendpoot antwoordde wat verbaasd: “Euh, ik loop mijn hele leven al, maar ik heb er eigenlijk nog nooit over nagedacht. Nu je het zo vraagt zal ik er eens over nadenken en het je dan vertellen.”?Voor het eerst kwamen er gedachten op in het bewustzijn van de duizendpoot. En ja, de kikker had gelijk – welke poot moest hij eerst verzetten? De duizendpoot stond daar een paar minuten, hij kon geen poot verzetten. Hij wankelde en viel om. ?En hij zei tegen de kikker: “Stel die vraag alsjeblieft niet nog eens aan een duizendpoot. Ik loop mijn hele leven al en had er nooit problemen mee, maar nu heb je mijn doodvonnis getekend! Ik kan geen poot meer verzetten, en hoe moet dat dan met wel duizend poten?”

Uit: Lente in je hart

 

Bron: Boek ‘Levensinspiraties’ – Henny Bos (verschijnt najaar 2012)