Kernovertuigingen
Bijgaand een pdf met veel informatie over kernovertuigingen die kunnen leiden tot bewustwording dat je in de dramadriehoek zit
Niets
Als er niets was,
waren er ook geen wetten
en was dus alles toegestaan
en was niets verboden
Niets verbiedt dus zichzelf
Norwood
Robin Norwood is de grondlegster van de Norwood-vrouwengroepen en auteur van ‘Women who love too much’, in het Nederlands vertaald met ‘Als hij maar gelukkig is’, met als ondertitel ‘vrouwen die teveel in de liefde investeren’ en dat is precies wat de beschreven vrouwen doen: investeren, dus zakendoen met berekenend gedrag om rendement te halen en dat is helemaal geen liefde.
Een betere titel voor het boek zou zijn geweest: ‘Women who control too much’ of in het Nederlands: ‘Als hij maar verandert’. De beschreven vrouwen zijn allemaal uit op controle en dominantie en manipuleren hun partner, die hen gelukkig moet maken, omdat ze zichzelf ongelukkig en leeg voelen en codependent zijn, zonder dat te beseffen.
Robin noemt die vrouwen aantrekkelijk, capabel en intelligent, ik vind dat het opsokkelen van losers die ernstig getraumatiseerd zijn en geen enkele zelfreflectie aan de dag leggen. De partner deugt niet en die zullen ze wel even ‘redden’ en ‘verbeteren’ en veranderen, een nogal aanmatigende, belerende en arrogante houding die een overcompensatie is van minderwaardigheids-gevoelens die zo eigen zijn aan codependentie. Ze projecteren hun eigen ellende op hun partner die hen alleen maar spiegelt(soort zoekt soort)
Norwood schrijft over een vrouwelijke cliënt die zegt: ‘Maar hoe kon ik weten dat ik hulp nodig had?, ik dacht dat ik het allemaal prima deed!’. Rumi zei: ‘Wie in zichzelf geen gebreken ontdekt is zijn eigen vijand’ En dan is er geen liefde maar haat en zelfafkeer, die gespiegeld wordt door de partner die ze kiezen. Ze kiezen voor het bekende en dat is vijandschap en zelfafkeer. M’n vriend Peter de Kock zei: ‘Codependentie is in oorlog zijn met jezelf’ en vele auteurs en wijzen delen die mening met hem. Als je in oorlog bent met jezelf kom je dus ook in oorlog met je partner ‘t is besmettelijk. Wat die vrouwen, waar Norwood het over heeft, dan doen is de partner de schuld geven, die deugt dan niet en dan vluchten ze naar een nieuwe relatie, zonder iets geleerd te hebben en maken weer dezelfde fouten, niet erg intelligent.
Norwood schrijft:’Omdat we niet van onszelf kunnen houden hebben we hem nodig om ons ervan te overtuigen dat we het waard zijn om liefgehad te worden’ Dat is heel onintelligent gedrag. Bovendien is het zo dat als hij zegt dat hij van de vrouw houdt, ze hem niet zal geloven omdat ze niet eens van zichzelf houdt, dus hoe kan iemand wel van ‘r houden?. Daar komt nog bij dat als je niet van jezelf houdt je niet eens in staat bent om van een ander te houden, het is onmogelijk, dan ga je in plaats van teveel liefde te geven controleren, domineren, verbeteren, veranderen naar je eigen beeld en dat is geen liefde. Een Amerikaanse actrice zei het heel mooi ze zei dat een vrouw haar partner zo lang probeert te veranderen tot zo hem niet meer moet.
” Het succes van de liefde,
ligt in de liefde zelf
– niet in het resultaat van de liefde.
Het is natuurlijk dat we in de liefde graag het beste voor de ander wensen, maar of dit nu zo uitdraait of niet, doet niets af aan de waarde van de liefde die we schonken.”
Mother Teresa
Norwood schrijft over een vrouw die te zeer liefheeft: ‘Ik voelde met sterker, wijzer en wereldser dan hem’, dat is de vergelijkingsval en superieur denken, waar minderwaardigheid aan ten grondslag ligt. Als je je meer voelt dan je partner is er al geen gelijkwaardigheid meer en is dat pathologisch gedrag. Als de Norwood groepen zich baseren op het boek van Robin Norwoord houd ik m’n hart vast voor de desastreuse gevolgen. Al de beschreven vrouwen vertonen codependent gedrag en zouden meer naar hun eigen aandeel moeten leren kijken om tot heling en genezing te komen, zouden meer aan zelfreflectie moeten doen en hun schaduwkanten moeten leren zien en erkennen en transformeren. Freud zei: ‘De mens is beter dan hij weet, maar slechter dan hij denkt’ En Lao tse zei:’Mooie woorden zijn vaak niet waar en ware woorden zijn vaak niet mooi’. Norwood sokkelt de vrouwen op door ervan uit te gaan dat zijn teveel lief hebben en dus goed zijn, waar het tegendeel waar is. Nietzsche waarschuwde al voor de ‘goeden’ hij zei dat het de giftigste vliegen zijn die steken
Van aanklager/vervolger naar agressor
Als ik het kernkwadrant moet maken voor de aanklager/vervolger ziet dat het er alsvolgt uit:
Het kunnen ontdekken van fouten en kritiek leveren kunnen kwaliteiten zijn maar als je dat gaat overdrijven dan wordt het agressie en kan het tot misbruik leiden, de uitdaging is dan om liefdevol te worden en de ander te aanvaarden, als je dat weer overdrijft wordt je de people pleaser die alles goed vindt en dat is dan de allergie van de aanklager/vervolger daar kan hij niet tegen.
Codependent gedrag waar niks aan wordt gedaan verergert zich, waardoor de aanklager snel een agressor kan worden. De aanklager vindt zichzelf oké en de ander niet dus hij mag die ander straffen en een lesje leren, criminelen denken ook vaak in termen van ik ben oké de ander is niet oké en mag ik dus wel mishandelen of doden.
De agressor schendt de grenzen van de ander en heeft geen respect voor de waarden en normen van de ander en dringt z’n eigen waarden aan de ander op.
De agressor kan z’n woede niet op een constructieve manier uiten en reageert z’n woede af op de ander vaak met fysiek geweld dat hij rechtvaardigt.
De agressor geeft de ander altijd de schuld, als hij een vrouw verkracht dan was dat haar schuld omdat ze het uitlokte, ze vroeg erom zegt hij dan en haalt z’n gelijk en rechtvaardigt z’n gedrag.
De agressor heeft geen zelfreflectie en projecteert zijn schaduwkanten op de ander die hij daarvoor straft. Rumi zei: ‘Hij die zijn eigen gebreken niet erkent is zijn eigen vijand’ en dat is de agressor, die zijn vijandschap botviert op z’n slachtoffers.
Ik ben ook wel eens een aanklager/vervolger, vooral als ik het spel ‘Nu-heb-ik-je-ellending’ weer eens speel. Ik besef echter nu dat ik dan in een dramadriehoekrol zit en stap er dan snel weer uit om het niet tot fysiek geweld of misbruik te laten komen. Ik mag aan geweldloze communicatie denken en m’n woede zien als een signaal van onvervulde behoeften en mijn behoeften onder de aandacht brengen, al weet ik ook dat woede soms noodzakelijk is om je grenzen ferm aan te geven en niet te laten schenden.
Bij een vriend ontmoette ik een man die ik Klaas zal noemen, hij wees m’n vriend op zijn fouten en toonde zich een aanklager/vervolger. Hij noemde zichzelf paranormaal en dacht dat hij een meester was die de anderen moest vertellen wat ze moesten denken, voelen en doen. Ik wees Klaas erop dat hij van mijn vriend veel kon leren over fijngevoeligheid, want dat miste ik bij deze lompe nogal onbehouwen man, Hij haalde minachtend z’n neus op voor m’n suggestie, hij wat leren van zijn slachtoffer was ondenkbaar voor hem. Klaas werd ook de agressor, van mijn vriend hoorde ik dat hij was opgepakt wegens aanranding van jonge meisjes tijden zijn sessies met die meisjes, hij zit nu een gevangenisstraf uit die hij wellicht zelf volkomen onterecht vindt.
We kennen allemaal wel de voetbalhooligans die de tegenpartij aanklagen en vervolgens doorschieten naar agressie en elkaar te lijf gaan met kettingen en honkbalknuppels om hun woede af te reageren, het is dus angst waar deze mensen zich door laten laten leiden en volkomen onbewustheid en domheid. De Roos van Leary geeft al duidelijk aan dat tegen, tegenstand oproept en dat samen samenwerking uitlokt, je veroorzaakt vele reacties zelf.
De agressor is zich niet bewust van z’n agressie, woede en angst en daarom zijn die aspecten de baas over hem. Je bent alleen de baas over de dingen die je kent en waar je je bewust van bent, besef van hebt. Je kunt geen meesterschap krijgen over dingen die je ontkent en niet kent…..
Ontwaken
De meeste mensen denken er niet over om te ontwaken, omdat ze zich inbeelden dat ze al wakker zijn(-). De Boeddha werd de ontwaakte genoemd, hij realiseerde zich dat ie in slaap was en ontwaakte, hetzelfde gebeurde met Jezus Christus, Lao Tse en vele anderen, maar we nemen daar geen notitie van….
Je beseft pas dat je ontwaakt bent, wakker bent als je je hebt gerealiseerd dat je sliep, dat je droomde dat je wakker was maar dat was geen echt ontwaken dat was illusie, maya
Het grootste obstakel, de grootste belemmering voor echt ontwaken is de gedachte dat je al wakker bent, een illusie die heel sterk is en echt lijkt.
Vernon Howard kreeg eens een vraag van een leerling die vroeg wat het verschil was tussen hem en een ontwaakte en Howard antwoordde toen: Jij denkt en hij ziet!’ Als je ontwaakt bent zie je voor het eerst wat er is, zonder oordeel en met waardering en liefde voor wat is, zuiver en helder neem je dan waar.
In 1992 kreeg ik een psychose en dacht dat de wereld verging, in werkelijkheid verging mijn oude wereld en dat bleek een zegen te zijn. Tegen m’n psychiaters zei ik:’Ik wil wakker worden’ en ze begrepen dat niet omdat ze zelf ook nog in slaap waren, ze namen het letterlijk en zagen dat m’n lichaam wakker was, maar m’n geest was in slaap en daar hadden ze geen oog voor. Je bent niet je lichaam, je bewoont dat slechts tijdelijk zoals je een huis bewoont en je bent ook niet je huis.
Vernon Howard, een Amerikaanse Boeddha, stelt dat de meeste mensen in slaap zijn en dromen dat ze wakker zijn en nemen dus geen actie om te ontwaken en slapen lekker verder.
Als ik naar de mensen kijk die ik ken en heb ontmoet moet ik Vernon Howard gelijk geven, 95% is in slaap en die schatting is aan de lage kant!
Ik heb het geluk gehad om enkele mensen die ontwaakt zijn te ontmoeten en te herkennen en erkennen en tot m’n vriend te maken, ik kan ze echter tellen op de vingers van één hand zo zeldzaam zijn ze en dan heb ik nog geluk gehad dat ik die mensen heb aangetrokken, de meeste mensen komen nooit een ontwaakte tegen en als dat wel zo is dan zien ze hem of haar niet omdat ze zelf in slaap zijn.
Iemand die in slaap is kan een ontwaakte niet waarnemen en iemand die ontwaakt is ziet precies wie er allemaal in slaap zijn en wie wakker is en wie er aan het ontwaken zijn en heeft liefde en mededogen, net als de Boeddha.
Ontwaken betekende voor mij een bewustwordingsproces dat ik één ben met het geheel, met de kosmos, met de Grote Geest, met God en niet alleen en afgescheiden ben. Deze eenheidsbeleving levert liefde op en mededogen en empathie, vrede en geluk en harmonie, allemaal hogere energieën
Je kunt elk moment ontwaken als je eerlijk naar binnen keert en daar het goddelijke in jezelf waarneemt en daarmee vallen de negatieve, lagere energieën weg en is er non-dualiteit, eenheid in liefde, wat voor mij de hoogste realisatie is.
Vernon Howard zegt ook dat JIJ het grootste probleem bent dat je ooit heb gekend. Zolang jij er bent kan het goddelijke er niet zijn, er is geen plaats voor en dan is er ook geen echt, uniek, authentiek leven mogelijk.
Goethe was ook een ontwaakte en hij zei:’Hoe ouder ik word, hoe milder ik word, want alle fouten die ik om me heen zie herken ik van mezelf’ en daar herken ik me enorm in en dan neem je de ander niet kwalijk dat ie nog niet ontwaakt is, sommigen moeten nog even slapen
Een van mijn lievelingsdieren is het haantje omdat die de mensen ‘s ochtends wakker kraait en op de kerk de (wind)richting aangeeft.
Terwijl je dit leest zal je lichaam wakker zijn, maar hoe zit het met je geest?
Voel je je ook één met alles of droom je nog dat je op jezelf staat en afgescheiden bent van alles, dat is het verschil…..
Ik voel mezelf niet meer of beter dan een ander, met Vernon Howard zeg ik dat ik een gewone man ben die het buitengewone heeft ontdekt.
Ik haal hier nog even een tekst van Neale Donald Walsch aan, hij zegt:
…that virtue cannot separate itself from reality
without becoming a principle of evil.
Albert Camus said that, and he was right.
When we become too virtuous, when we think
ourselves to be oh, so right, we become dangerous
to ourselves and others.
Be careful of those who imagine themselves to be on
the High Road while everyone else is walking the Low.
If they really are on the High Road, they will offer to take
everyone else with them, not simply tell others that they
are going the wrong way.
Ik vind mezelf niet deugdzamer, alleen heb ik beseft dat ik in slaap was en dat me dat niet opviel, omdat iedereen om me heen ook sliep. En nu ben ik bereid om anderen erop te wijzen dat er ook een ontwaakte staat is waarin geluk heerst, dat gun ik iedereen. Als je vreugde kent in je leven dan wil je daarvan delen en geven en dat doe ik bij deze.