Hoe blind kunnen we zijn?

Hoe blind kunnen we zijn?!

Gibran zegt:’Waarom hebben we medelijden met de blinden van oog en niet met de blinden van hart?’

De Bijbel zegt:’We zien wel de splinter in het oog van de ander maar niet de balk in ons eigen oog’. Daar zijn we blind voor.

We hebben de neiging de eigen schaduwkanten niet te willen zien en te projecteren op de ander. Alles wat je ergert en irriteert in de ander zijn aspecten van jezelf waar je nog blind voor bent, die je nog niet wilt zien.

De meester sprak in algemene bewoordingen over de ellendige toestand van een leerling, zonder z’n naam te noemen. Toen de meester uitgesproken was zei de leerling:’Wat ben ik blij dat u het niet over mij hebt, want de man die u beschrijft is er ernstig aan toe’. Zo slecht zien we onszelf.

Een codependente man die al m’n brochures over codependentie had gelezen zag alleen de ontbrekende punten en komma’s. Hij was volledig blind voor z’n eigen codependentie, die hij tegen had kunnen komen in de brochures. Ik vroeg hem daarna nog wat hem nog meer was opgevallen en toen noemde hij nog wat spelfouten. Hij had dus gelet op de fouten en het goud gemist. Als je naar stenen zoekt ben je blind voor de diamanten die op je weg komen.

Ik zat een keer bij de bistro Pastels in Zutphen te wachten op een vriend, toen ik een arrogante vrouw, die sprak op een geaffecteerde manier, met een aardappel in de keel, met een wethouder. Ze schepte op over haar vaardigheden en wilde graag in de kunstcomissie. De wethouder zat duidelijk te balen van de vrouw en toen zei de vrouw:’Die Karel is toch wel zo’n arrogante bal, walgelijk’. Ze begreep niet dat ze, toen ze Karel zag, in de spiegel had gekeken. Ze was blind voor haar eigen arrogantie en had geen zelfreflectie. Ze snapte niet dat je omgeving de spiegel is van jezelf.

De meeste mensen zien zichzelf als een mens met spirituele ervaringen waar we in werkelijkheid spirituele wezens zijn met een menselijke ervaring. Als je zo naar jezelf kijkt word je wakker en zie je.

In het lied Amazing Grace zingen ze:’Once I was blind but now I see’, zeg dat niet te snel van jezelf. Goethe zei:’Als we geen notie hebben van het geheel beseffen we niet hoe fragmentarisch onze kennis en waarneming is’. Het is het verhaal van de vier blinden die een olifant moeten beschrijven. De eerste pakt een poot en zegt:’De olifant dat is net een boomstam’, de tweede pakt de slurf en zegt:’Nee, de olifant is net een grote slang’. De derde pakt een oor en zegt:’Nee, de olifant is net een groot blad’, de vierde tenslotte pakt de staart en zegt:’De olifant is net een touw’. Ze hebben allemaal gelijk, maar beseffen niet dat ze slechts een deel zien. Zijn we niet allemaal als die vier blinden?. Je bent wat je ziet.

Veel mensen meten zich een geïdealiseerd zelfbeeld aan om zich ‘goed’ te kunnen voelen, dat lijkt te helpen, maar in werkelijikheid werkt het tegen je, want je bent dan blind voor je reële zelf en als je al iets ziet van je reële zelf kun je het door je geïdealiseerde zelf nog minder uitstaan.

We zijn blind en doof voor wat de wijzen zeggen. Schopenhauer zei het heel mooi toen hij zei:’De wijzen hebben eeuw na eeuw altijd hetzelfde gezegd en de mensen hebben eeuw na eeuw altijd hetzelfde, namelijk het tegengestelde gedaan’. Dat is tragikomisch. Wat zeiden de wijzen dan?. Heb jezelf lief en dan heb je ook de ander lief en ken jezelf. Het orakel van Delphi zei ook al ‘Ken uzelven’. En wat doen we?. We kennen ons zelf niet en laten ons leiden(lijden) door angst het tegendeel van liefde. Angst om tekort te komen, afgewezen te worden, geen erkenning te krijgen, geen liefde te krijgen, etc. En angst trekt het gevreesde aan, dus ga er maar aan staan!.