PRI (Past Reality Integration) en het innerlijke kind
Bij PRI draait het om de pijn van toen(innerlijk kind) dat wordt gevoeld en getriggerd door iets wat er nu gebeurt. Het hier-en-nu is de spiegel van wat we als kind hebben meegemaakt zonder dat we dat snappen en zonder dat we ons daar bewust van zijn. De reactie die we geven is een afweer van onze oude pijn, afweermechanismen zijn verderop beschreven in de muur van afweer en verder. Die afweer dient om de oude pijn maar niet te hoeven voelen. Amerikanen zeggen: ‘No pain, no gain’. De afweer redt ons als kind maar zorgt voor veel ellende als we volwassen zijn.
Nisargadatta zei: ‘Tussen de oevers van pijn en plezier stroomt de rivier, alleen wanneer denken en voelen stranden op één van de oevers en niet met de stroom meegaan ontstaat alle ellende!’. We maken de fout dat we alleen plezier willen, alleen het fijne..
Jung zei: We worden niet verlicht door ons lichtgestalten voor te stellen, maar door ons bewust te worden van onze duistere zijde’ En Rumi zei: ‘Wie zijn gebreken niet kent is zijn eigen vijand’, wijze raad
De cirkel dat ben jij: het bewuste en onbewuste, de zwarte puntjes zijn de traumatische ervaringen uit je kindertijd die je achter de lijn daarboven hebt verstopt omdat ze onverdragelijk waren en dus hebt gedissocieerd (naar je onderbewuste verplaatst), je onderbewuste is 10x sterker is dan je bewuste en dus beheerst het jouw leven. Freud zag dat goed, en Osho ook
De bovenste streep is de muur van afweer, hierna zijn de afweermechanismen in schema gebracht:
Angst regeert de meesten van ons en is de tegenhanger van liefde. Een dialoog tussen leerling en meester ging alsvolgt:
Leerling: ‘Wat is liefde?’
Meester: ‘Dat wat de angst verdrijft!’
Leerling: ‘Waar zijn we dan het meest bang voor?’
Meester: ‘Voor de liefde!’
Amerikanen zeggen: FEAR: False Evidence Appearing Real
Ik heb een artikel over angst geschreven te weten : ‘Angst bepaalt dat ook jouw leven?!’. Ik mail het desgewenst graag naar je toe.
Waar angst heerst kan wijsheid niet aanwezig zijn – Lactantius. Iemand zei ook dat waar angst regeert, niet wordt geleerd
Het kwade voedt zich met angst en probeert het dus tot levensmotto te verheffen
Schopenhauer toonde gevoel voor humor toen hij zei: ‘De wijzen hebben eeuw na eeuw altijd hetzelfde gezegd en de mensen hebben eeuw na eeuw altijd hetzelfde, namelijk het tegengestelde gedaan!!!’. Wat zeiden de wijzen: ‘Heb jezelf en je naaste lief en ken jezelf’, wat doen de mensen?: Ze laten zich leiden door angst in plaats van liefde en kennen zichzelf niet’ en doen dus inderdaad het tegengestelde van wat de wijzen zeggen. Lao tse zei: ‘Wie anderen kent is intelligent, wie zichzelf kent is verlicht!’
Boven de angst zit de primaire afweer wat ik ook wel eens de innerlijke criticus noem, het is ook ontstaan in je jeugd toen 9 van de 10 boodschappen die je kreeg negatief waren en dat sleep je onbewust met je mee, dat internaliseer je, je zegt dan tegen jezelf dat je niet oké bent, niet goed genoeg bent, dom bent, etc. Als je ouders je geen of te weinig liefde geven trek je daaruit de conclusie dat dat aan jou ligt dat je hun liefde niet waard bent en dat is onverdraagelijk dus stop je dat achter je muur en dissocieer je dat
Bij Valse hoop ga je uit van de formule: ‘Als…dan…”. Als ik eenmaal een partner heb dan zal ik gelukkig zijn en als ik eenmaal een goede baan heb zal ik gelukkig zijn. Het is jezelf wat wijsmaken en als je nu niet gelukkig bent zul je het dan ook niet zijn. Een Amerikaanse vrouw scheef het goede boek : ‘Happy for no reason’, het is een staat van zijn en wordt niet veroorzaakt door iets van buiten, dat is valse hoop dat je denkt dat het van buiten komt
Bij Valse macht word je boos op de ander en geef je hem of haar de schuld en laat je je gelden, het is een overcompensatie van diepgevoelde machteloosheid, als je macht wilt heb je het niet over jezelf dus oefen je het over anderen uit. Het is ook eisen stellen zoals een kennis zei: ‘Ik wil respect’, toen ik hem zei dat hij dan eerst zichzelf moest respecteren werd hij woedend(ook valse macht!). Bij valse macht maken we de ander bang en Lao tse zei: ‘Iemand voor wie mensen bang zijn, is bang voor mensen’….
Ontkenning van behoeften is de moeilijkst te bestrijden afweer omdat je dan zegt dat er met jou niks aan de hand is en je geen hulp nodig hebt of zoals een man zei: ‘Voor mij hoeft er niks meer, ik heb niks nodig’. Het is ontstaan toen we geen aandacht kregen toen we het wel nodig hadden en toen besloten we om onze behoeften niet belangrijk meer te vinden en gingen we bezig met het vervullen van de behoeften van anderen, samen met primaire afweer kom je dan tot codependentie
Angst zegt: ‘Ik ben bang dat de mensen me niet respecteren’
Primaire afweer zegt: ‘Ik verdien geen respect’
Valse hoop zegt: ‘Als ze me zouden respecteren zou ik gelukkig zijn’
Valse macht zegt: ‘Ik eis dat ze me respecteren en dwing het af’
Ontkenning van behoeften zegt: ‘Ik heb geen respect nodig ook niet van mezelf’
Ingeborg Bosch schreef dit prachtige boek Illusies, tijdens de eerste lezing had ik 2 pagina’s met aantekeningen, jaren later voelde ik dat ik het nog eens moest lezen en ditmaal had ik 24 pagina’s met aantekeningen en de boodschap kwam helemaal binnen, opmerkelijk is dat ik de passage over het onopmerkzaam zijn van je eigen onopmerkzaamheid de eerste keer niet had opgemerkt, zo blind kunnen we zijn!!
Bij PRI geef je niet de ander de schuld(valse macht!), maar neem je zelf de verantwoordelijkheid
Het PRI proces gaat in op hoe het gaat met je en er is altijd wel iets gebeurd dat de PRI kan belichten, het verschil met de Cognitieve gedragstherapie is dat die de relatie legt tussen denken en gedrag..
Een voorbeeld: Een man leest de krant en zijn vrouw komt binnen, de man kijkt niet op van de krant en geeft haar dus geen aandacht, de vrouw voelt een pijnlijk afgewezen worden, het triggerde haar verdrongen oude pijn van vroeger door haar opvoeders afgewezen zijn. Ze speelt die oude pijn uit en gaat vitten op haar man die in de verdediging schiet vanuit zijn oude pijn. De oplossing is om niet te vitten niet te zeggen van je belt me nooit want dat is een verwijt, maar spreek je behoefte uit en zeg: ‘Ik zou het heel fijn vinden als je me morgen belt’, en de ander mag daar nee op zeggen anders is het geen verzoek maar een eis van je
De basis van PRI is empathie voor jezelf en de ander, het is een manier van bewustzijn en oude pijn bewust maken, doorleven en transformeren.
Vaak vroegen onze ouders nooit om hulp en/of advies en als kind deden we niet wat onze ouders zeiden, maar we deden wat ze deden, we waren echte imitators, dat levert een innerlijk kind op dat ook niet om hulp vraagt en de afweer van ontkenning van behoeften ontstaat zo, we denken dan niemand nodig te hebben.
Op You tube is een video: PRI-documentaire, zeer de moeite waard en inspirerend
Als iemand je als volwassene beledigt schiet je in een reactie in plaats van een respons, want je innerlijke kind wordt getriggerd die ook vroeger beledigd werd en er boos om werd, wij nu dus ook(valse macht). Zolang je nog te kwetsen en beledigen bent ben je niet vrij, maar een slachtoffer
Als iemand boos op je wordt als volwassene triggert dat ook je innerlijke kind dat de boosheid over zijn ouders verdrongen heeft en niet mocht of durfde te uiten en nu komt het naar boven zonder dat we in de gaten hebben waar het vandaan komt
Alles draait om de bewustwording en liefde en wijsheid, mijn inspirator Inayat Khan schreef over het verruimen van bewustzijn en zei dat waar liefde is daar is ook wijsheid en omgekeerd