De meester en de leerling

Op een van m’n boekenkasten staan deze beeldjes van de meester en de leerling om me er aan te herinneren dat ik beide ben. Bij Attitidinal healing leerde ik dat we elkaars leraar en leerling zijn en dat die rollen onderling kunnen wisselen. Een Zen-uitspraak is:’Zodra de leerling bereid is, verschijn de meester’ en een vriend van me zei:’De ware meester is de meesterlijke leerling’

Wat me opvalt is dat mensen liever meester/leraar zijn dan leerling, terwijl je als leerling het meeste opsteekt. De Bijbel zegt niet voor nets dat we als de kinderen moeten zijn en een belangrijk aspect van kinderen is hun leergierigheid. Daarvoor moeten we onze beschermende houding, ons uitverdedigende gedrag laten vallen want dan kunnen we niet leren. Het is zelfs zo dat als iemand niet in een lerende houding is, hij per definitie in een vaste, beschermende houding is en vast zit en niks leert.

We kunnen geen meesterschap hebben over dingen die we niet kennen en waar we ons niet bewust van zijn. Krishnamurti zei:’Het bewustzijn is haar inhoud’, en je kunt je afvragen wat er bij jou in zit en in terecht komt. In de computerindustrie kennen ze het begrip GIGO of wel Garbage In Garbage Out, als er rommel inkomt kan er ook alleen maar rommel uitkomen. Nu is onderzocht dat de meeste mensen 95% van hun tijd besteden aan drama en slechts 5% aan essentie, er komt dus drama in het bewustzijn en dat kan er dan ook alleen nog maar uitkomen, onvoorstelbaar die gekte…

Schopenhauer zei: ‘Eeuw na eeuw hebben de wijzen altijd hetzelfde gezegd en eeuw na eeuw hebben de mensen altijd hetzelfde, namelijk het tegengestelde gedaan’, het is tragikomisch. De wijzen zeiden altijd al dat de jezelf en de ander moest liefhebben en wezen op het belang van zelfkennis en wat doen de meeste mensen?, ze laten zich regeren door angst, het tegendeel van liefde, angst om niet gerespecteerd te worden, niet geliefd te worden, te verliezen, niet te krijgen, niet goed genoeg te zijn, etc.etc. Bovendien kennen de meeste mensen zichzelf totaal niet en beseffen ze niet dat ze geen mensen zijn met een spirituele ervaring, maar spirituele wezens met een menselijke ervaring.., dat ze niet hun gedachten en gevoelens zijn, maar dat ze die hebben en dat ze niet hun lichaam zijn maar dat hun lichaam hun tijdelijke woning is, niks meer en niks minder. Dat je geen bewustzijn hebt, maar dat bewustzijn jou heeft, dat je bewustzijn bent. De Boeddha zei:’Het onbewuste heeft geen begin, maar wel een einde, het bewuste heeft een begin maar geen einde’, je bent dus oneindig bewustzijn.

Ik volgde het advies van de wijze Socrates op die zei:’Verbeter jezelf door de geschriften van anderen te lezen en je krijgt gemakkelijk waar die anderen veel moeite voor hebben moeten doen’ en ik kan dat van harte aanbevelen, ik leerde veel van de fouten van anderen, waardoor ik ze niet zelf hoefde te maken, ik maak m’n fouten toch wel en dat noem ik m’n leermomenten.