Communicatie & behoeften
Als je communicatie inspeelt op behoeften van de ander heeft het meer impact. Ik leerde van Bart van Luijk de behoeftebepalende opening door het stellen van open vragen. Dat zijn vragen die beginnen met Hoe, Wat, Waar, Wanneer, Welke, Waarom, Wie en Waarmee. Het zijn de 7 W’s uit de journalistiek en de verkoop plus Hoe.
Maslow bedacht de behoeftepyramide, hij werkte hem later wat verder uit, ik laat hier de uitgebreide versie zien:
Over behoeften is er meestal geen verschil van mening, die zijn voor iedereen gelijk. Conflict ontstaat over de manier waarop we die behoeften denken te kunnen vervullen en hoe we daarover communiceren.
Soms verwarren we behoeften met verlangens en wensen en dat is een misverstand. Nietzsche zei daarover dat als onze wensen zouden uitkomen we al spoedig in een hel zouden leven(-). Daar zou hij wel eens gelijk in kunnen hebben omdat we niet erg bewust zijn van ons ware wezen en niet goed weten wat we doen. Jezus zei het al: ‘Heer vergeef het hem want ze weten niet wat ze doen!’
Soms is er zelfs sprake van ontkenning van behoeften, we zeggen dan dat we niets en niemand nodig hebben en dat we onszelf wel redden en alles prima gaat, we zijn dan anti- of counterdependent, het is een afweer van oude pijn die we niet willen voelen
De hoogste behoeften uit de pyramide worden vaak niet erkent en men doet er dan niets aan om die behoeften te vervullen en blijft hangen in de 5% van het potentieel dat ze gebruiken en vinden dat wel best zo. Dat is niet leven te volle en dan valt er ook niet zo veel zinnigs te communiceren, en zeggen we met het lied: “is that all there is?!’
De onderste regionen van de pyramide zijn, als we niet wakker en bewust zijn van het feit dat we spirituele wezens zijn, de communicatie-onderwerpen, te weten: eten, drinken, vakantie, werk, huisvesting, sex en liefde waar al die liedjes over gaan, hoe hoger je in de pyramide komt, hoe smaller hij wordt, dat wil zeggen dat steeds minder mensen er toegang toe zoeken en hebben. In Amerika hebben ze het over de top 2% ‘achievers’ dat zijn de mensen die de dingen voor elkaar krijgen en welstand en geluk kennen.
Bron: Boek ‘Communicatie’ -Henny Bos (verschijnt medio 2012)