Eén – advaita vedanta

M’n vriendin Elly zei:’Als ieder mens één ander mens liefheeft en voor één ander mens zorgt wordt iedereen liefgehad en wordt er voor de hele wereld gezorgd.’ Ik vind dat een mooie gedachte en één ander dat moet toch gemakkelijk te doen zijn!

Er is een oud verhaal over het moment waarop de Boeddha verlicht werd. De goden zeiden hem dat hij nu z’n boodschap aan de mensen moest brengen maar de Boeddha weigerde dat en zei dat de mensen hem niet zouden begrijpen en af zouden wijzen en ontkennen en zelfs zouden proberen om hem belachelijk te maken. De goden drongen erg aan maar de Boeddha bleef weigeren. Toen zei één God:’Als er nu één mens is die net op de drempel staat en door jouw woorden en aanwezigheid tot verlichting zou kunnen komen zou je het dan voor die ene mens doen?!’, waarop de Boeddha volmondig Ja zei en z’n boodschap aan de mensen ging brengen. Dat verhaal heeft me altijd erg aangesproken. Ook Jezus gaf de voorrang aan de enkeling boven de massa. Het is altijd die ene, die enkeling die het verschil maakt

In de Advaita Vedanta hebben ze het ook over één. Er is maar één Wezen dat zich op verschillende manieren manifesteert. De Advaita betekent non-dualiteit, dus niet tweeheid, maar één Het is de eenheid van alles.

Philip Renard schrijft:’Je bereikt Advaita pas volledig als je de egoloze staat bereikt’ Dan ben je één met alles. Het ego ziet zich alleen als afgescheiden en dan is het ik versus de ander en dus dualiteit.

David Frawley zegt in z’n boek ‘Vedanta meditatie’:’De Vedantaweg is de geest laten oplossen in het Zelf dat onze ware aard is, voorbij de geest en zijn conditionering’ Jezus deed dat ook al toen hij zei:’Ik en de Vader zijn één’ en ook dat wij hetzelfde kunnen doen wat hij deed en zelfs nog meer, hij plaatste zich niet op een (ego) voetstuk, waarop de christenen hem wel plaatsen

Frawley schrijft ook:’De Vedanta beschouwt onwetendheid t.a.v. ons Ware Zelf als de oorzaak van al onze levensproblemen’ Het ego wil echter niets van z’n onwetendheid weten en denkt alles zelf beter te weten, zelfs beter dan de wijzen en het ego doet het tegengestelde van wat de wijzen altijd hebben gezegd.

Verder schrijft Frawley:’Om waarheid te vinden moeten we zonder motief zijn. Dat wil zeggen dat we één moeten zijn met het universele motief: de wereld naar een hoger bewustzijn brengen’ en ook:’Echte verwantschap wil zeggen dat we onszelf in alle wezens en alle wezens in onszelf zien’

Dat is van de Ik(ego)fase naar de Wij(Zelf)fase gaan.

Ik las ooit de tekst dat in Illness een I zit en in Wellness zit We.

Osho zei dat dit een universum is en geen multiversum, wat we er vaak van maken. Frawley zegt dat de universele religie universeel bewustzijn is en liefde. Universum betekent één lied..

Jij en de ander zijn in werkelijkheid één, het is Wij in plaats van Ik versus Jij, we zijn goden en dat staat zelfs in de Bijbel:’Weet ge niet dat ge goden zijt!’

Alles wat je de ander aandoet doe je in wezen jezelf aan en alles wat je aan de ander geeft geef je in feite aan jezelf. Je omgeving is de spiegel van jezelf!. Alles wat je hebt gegeven mag je pas echt het jouwe noemen.

Osho zei:’Eeenzaamheid is de afwezigheid van de ander en alleen zijn( al één zijn, één zijn met het al..) is de aanwezigheid van jeZelf.

Ik meen dat het Erich Fromm was die schreef dat het grootste probleem van deze tijd is dat de mens niet met zichzelf alleen kan zijn. Ik denk dan omdat ze niet één zijn, niet uit één stuk, geen vriendjes zijn met zichzelf.

Joseph Murphy schrijft in z’n boek ‘The power of your subconscious mind’:’Als je emotioneel volwassen wordt geef je geen negatieve respons op kritiek, verbolgenheid, wrok en haat van anderen. Als je dat zou doen zou dat betekenen dat je afdaalt naar hun staat van lage mentale trilling en energie en zou je één worden met de negatieve atmosfeer van de ander’

In het Engels klink one hetzelfde als won. Als je één bent heb je inderdaad gewonnen, de overwinning op jezelf is de grootste overwinning. Dan werken alle sub-persoonlijkheid als één geheel samen en ben je uit één stuk, geen strijd meer tussen o.a. het hoofd en het hart waar Chris de Burg over zingt.

Ik zal blij zijn en tevreden als ik met dit schrijven één mens kan bereiken en inspireren,motiveren,enthousiasmeren en stimuleren. Als ik één hart, één ziel heb kunnen beroeren, je mag je dan melden en ik zal je hartelijk begroeten.

Bron: Mijn boek ‘Spiegels voor de ziel’ (2008)