Ontwaken

/door

De meeste mensen denken er niet over om te ontwaken, omdat ze zich inbeelden dat ze al wakker zijn(-). De Boeddha werd de ontwaakte genoemd, hij realiseerde zich dat ie in slaap was en ontwaakte, hetzelfde gebeurde met Jezus Christus, Lao Tse en vele anderen, maar we nemen daar geen notitie van….

Je beseft pas dat je ontwaakt bent, wakker bent als je je hebt gerealiseerd dat je sliep, dat je droomde dat je wakker was maar dat was geen echt ontwaken dat was illusie, maya

Het grootste obstakel, de grootste belemmering voor echt ontwaken is de gedachte dat je al wakker bent, een illusie die heel sterk is en echt lijkt.

Vernon Howard kreeg eens een vraag van een leerling die vroeg wat het verschil was tussen hem en een ontwaakte en Howard antwoordde toen: Jij denkt en hij ziet!’ Als je ontwaakt bent zie je voor het eerst wat er is, zonder oordeel en met waardering en liefde voor wat is, zuiver en helder neem je dan waar.

In 1992 kreeg ik een psychose en dacht dat de wereld verging, in werkelijkheid verging mijn oude wereld en dat bleek een zegen te zijn. Tegen m’n psychiaters zei ik:’Ik wil wakker worden’ en ze begrepen dat niet omdat ze zelf ook nog in slaap waren, ze namen het letterlijk en zagen dat m’n lichaam wakker was, maar m’n geest was in slaap en daar hadden ze geen oog voor. Je bent niet je lichaam, je bewoont dat slechts tijdelijk zoals je een huis bewoont en je bent ook niet je huis.

Vernon Howard, een Amerikaanse Boeddha, stelt dat de meeste mensen in slaap zijn en dromen dat ze wakker zijn en nemen dus geen actie om te ontwaken en slapen lekker verder.

Als ik naar de mensen kijk die ik ken en heb ontmoet moet ik Vernon Howard gelijk geven, 95% is in slaap en die schatting is aan de lage kant!

Ik heb het geluk gehad om enkele mensen die ontwaakt zijn te ontmoeten en te herkennen en erkennen en tot m’n vriend te maken, ik kan ze echter tellen op de vingers van één hand zo zeldzaam zijn ze en dan heb ik nog geluk gehad dat ik die mensen heb aangetrokken, de meeste mensen komen nooit een ontwaakte tegen en als dat wel zo is dan zien ze hem of haar niet omdat ze zelf in slaap zijn.

Iemand die in slaap is kan een ontwaakte niet waarnemen en iemand die ontwaakt is ziet precies wie er allemaal in slaap zijn en wie wakker is en wie er aan het ontwaken zijn en heeft liefde en mededogen, net als de Boeddha.

Ontwaken betekende voor mij een bewustwordingsproces dat ik één ben met het geheel, met de kosmos, met de Grote Geest, met God en niet alleen en afgescheiden ben. Deze eenheidsbeleving levert liefde op en mededogen en empathie, vrede en geluk en harmonie, allemaal hogere energieën

Je kunt elk moment ontwaken als je eerlijk naar binnen keert en daar het goddelijke in jezelf waarneemt en daarmee vallen de negatieve, lagere energieën weg en is er non-dualiteit, eenheid in liefde, wat voor mij de hoogste realisatie is.

Vernon Howard zegt ook dat JIJ het grootste probleem bent dat je ooit heb gekend. Zolang jij er bent kan het goddelijke er niet zijn, er is geen plaats voor en dan is er ook geen echt, uniek, authentiek leven mogelijk.

Goethe was ook een ontwaakte en hij zei:’Hoe ouder ik word, hoe milder ik word, want alle fouten die ik om me heen zie herken ik van mezelf’ en daar herken ik me enorm in en dan neem je de ander niet kwalijk dat ie nog niet ontwaakt is, sommigen moeten nog even slapen

Een van mijn lievelingsdieren is het haantje omdat die de mensen ‘s ochtends wakker kraait en op de kerk de (wind)richting aangeeft.

Terwijl je dit leest zal je lichaam wakker zijn, maar hoe zit het met je geest?

Voel je je ook één met alles of droom je nog dat je op jezelf staat en afgescheiden bent van alles, dat is het verschil…..

Ik voel mezelf niet meer of beter dan een ander, met Vernon Howard zeg ik dat ik een gewone man ben die het buitengewone heeft ontdekt.

Ik haal hier nog even een tekst van Neale Donald Walsch aan, hij zegt:

…that virtue cannot separate itself from reality

without becoming a principle of evil.

 

Albert Camus said that, and he was right.

When we become too virtuous, when we think

ourselves to be oh, so right, we become dangerous

to ourselves and others.

 

Be careful of those who imagine themselves to be on

the High Road while everyone else is walking the Low.

If they really are on the High Road, they will offer to take

everyone else with them, not simply tell others that they

are going the wrong way.

 

Ik vind mezelf niet deugdzamer, alleen heb ik beseft dat ik in slaap was en dat me dat niet opviel, omdat iedereen om me heen ook sliep. En nu ben ik bereid om anderen erop te wijzen dat er ook een ontwaakte staat is waarin geluk heerst, dat gun ik iedereen. Als je vreugde kent in je leven dan wil je daarvan delen en geven en dat doe ik bij deze.

 

 

Loslaten 3

/door

Ik nodigde Cornelie bij me thuis uit. Ze is een charmante vrouw van in de 80 met nog iets jeugdigs over zich. Ik vroeg haar wat haar belangrijkste levenslessen waren ze antwoordde: ‘loslaten en vergeven’ Op dat moment zag ik op m’n tafel een boek over loslaten en een boek over vergeven, over synchroniciteit gesproken!

Geïnspireerd door Cornelie ging ik nog meer boeken bestellen over loslaten. Een aanrader vind ik ‘The secret of letting go’ van Guy Finley een fantastisch boek waar ik 125 aantekeningen uit kon maken. Hij schrijft o.a.: ‘Het loslaten van jezelf(ego) is het loslaten van je problemen, ze zijn hetzelfde’ en ‘loslaten volgt op de realisatie dat vasthouden geen nut meer heeft’. Hij schrijft ook dat alles wat je onder controle wilt hebben dat dat jou controleert en dat dat de oorlog in je is.

Ook schrijft Finley over het ‘valse zelf’ dat ons belet om ons Ware Zelf te zien en ons afhoudt van de waarheid. Hij zegt: ‘Als we de waarheid horen komt het of bij het ‘valse zelf’ of bij het Ware Zelf terecht. Als het bij het ‘vasle zelf’ komt wordt het afgewezen, verwrongen of niet gezien en doet het geen goed aan de persoon Maar als de persoon een ontvankelijke attitude heeft komt de waarheid bij het authentieke Zelf en levert dat begrip op en bevrijding, opluchting’

Hij zegt ook dat als je bereid bent om te zeggen:’Ik begrijp niets van m’n leven’ het ‘valse zelf’ samen met z’n valse begrip wegvalt en dat in z’n plaats het inzicht van de Hemel zelf verschijnt, het is een citaat van Vernon Howard die hij aanhaalt.

Trudie stuurde mij een kerstkaartje met o.a. de tekst: ‘Te be without to be’, that’s the answer. Ook dat is het volledige loslaten, nergens meer aan vastzitten, geen enkele identificatie.

Op de cursus psychosynthese leerden we over disidentificeren ook dat is het loslaten en vrij worden. Cornelie zei ook:’Loslaten dat is levenswerk, je moet het elke dag weer doen’. Je mag elke dag weer loskomen van je verleden en van je fantasieën over de toekomst dan ben je in het nu en dan ook automatisch gelukig.

In een Amerikaans boek las ik: ‘We are human beings not human doings’ We leggen vaak de nadruk op wat we doen en niet op wat we Zijn. Wat we doen is maar tijdelijk en wat we Zijn heeft eeuwigheidswaarde. Finley schrijft:’Zolang je handelt alsof je leven afhangt van tijdelijke dingen dan is dat ook zo’. Hij zegt ook dat vals leven heel vermoeiend is en ik voeg toe dat we dat terug zien in de velen die last hebben van stress, burn out en depressie en neurosen. Finley zegt dat echt leven onvermoeibaar is. Mijn ervaring is dat het inderdaad energie oplevert.

Hoe meer je loslaat hoe ontvankelijker je wordt voor de zegeningen van het universum, van God

 

 

 

Loslaten 2

/door

Loslaten is in mijn leven een van de grootste uitdagingen waar ik nog wel eens mee worstel. Ik hecht me aan mensen en ben trouw en laat ze niet zo snel los. Na m’n crisis liet alles wat ik vasthield mij los en ik stond er weer alleen voor. Een depressie volgde, maar later bleek dat ik juist door de depressie tot inzicht en bewustzijn was gekomen en dat loslaten bevrijdend werkt.

In Afrika vangen ze apen door in het bijzijn van de nieuwsgierige apen een gat in een boom te maken en er wat lekkers in leggen. Als de mensen dan weggaan komt de brutaalste aap naar de boom en steekt z’n hand in het gat om het lekkers te pakken als z’n hand echter een vuist is geworden wil hij niet meer uit het gat en de aap weigert om het lekkers los te laten zelfs als de mensen komen om hem te pakken, hij houdt zichzelf gevangen. Ik vind dat een prachtig verhaal hoe je jezelf gevangen kunt zetten door niet los te laten.

Toen ik m’n zus Alie vertelde over een opname van me in Warnsveld nam ze het me kwalijk dat ik haar met dat slechte nieuws een slechte dag bezorgde! Een vriend zei tegen me:’Laat Alie los ‘t is alleen maar pijn, als je ermee doorgaat ben je een masochist. Je zult zien dat als je haar niet meer belt zij ook nooit meer zal bellen!’. Ik wou dat niet geloven en dacht dat ze zeker na een maand zou bellen. Ik heb Alie in liefde losgelaten maar heb vaak met m’n telefoon in de hand gezeten om haar toch te bellen want ik hield van haar ondanks haar egocentrisme. Ze heeft me inderdaad nooit meer gebeld(!) Het was voor mij een van de moeilijkste lessen in loslaten. Omdat ze me niet belde kwam ik tot de conclusie dat de liefde alleen van mijn kant kwam.

M’n crisis zorgde ervoor dat ik ALLES moest loslaten: m’n gezin, m’n werk, m’n huis, m’n vrienden alles. Het was een hele opgave voor me om er uiteindelijk achter te komen dat het een bevrijding was en dat er plaats was gemaakt voor het nieuwe.

Ik hou nog steeds van mensen maar laat ze nu ook los en besef dat ze hun eigen karma moeten uitwerken en soms niet in staat zijn tot wederliefde. Ik heb mensen ontmoet die zeiden dat ze alleen met mij zo goed konden praten en dat ze voelden dat ze warmte en liefde van me kregen en toch zag ik die mensen vaak niet meer terug(-) Ik belde nog wel eens maar er kwam geen respons meer. Ik erger me niet maar verwonder me wel en laat het los.

Nisargadatta zei:’Iets wat je niet kent kun je niet opgeven, om te ontdekken wat je bent moet je eerst ontdekken wat je niet bent’. Drs.W.G. Rietkerk schreef: ‘De kunst van het loslaten’ Hij schrijft:’Loslaten lijkt negatief het is echter goed verstaan een vorm van liefhebben’ en ook : ‘We kunnen niet groeien zonder los te laten en loslaten is niet oordelen, maar de ander toestaan mens te zijn’ en ‘Loslaten is minder bang zijn en meer liefhebben’. Hij haalt een Engelse zinssnede aan: ‘If you love something let it free. When it comes back it is yours when it does not come back it never was..’

Loslaten is alleen mogelijk als je er de basis voor hebt: onvoorwaardelijke liefde’

Als we angstig zijn klampen we ons stevig vast aan de ander en kunnen zo onze eigen ontwikkeling en die van de ander ernstig belemmeren. Als er liefde is dan laat je los, laat je de ander vrij om helemaal zichzelf te zijn.

Een vriendin had wat problemen waar mijn lieve broer Jan haar mee wilde helpen. Jan werd wel een beetje gek van de vele telefoontjes die hij van haar kreeg, ze belde hem voortdurend. Toen ik die vriendin zei dat ik het ook wel eens leuk zou vinden door haar gebeld te worden zei ze tot m’n stomme verbazing dat dat een te grote opgave voor haar was en dat ik daar maar begrip voor moest hebben. Zo’n ‘vriendin’ laat ik los, anders ga ik slepen met een dood varken en gooi ik parels voor de zwijnen.

Een van de moeilijkste opgaves voor me was om m’n ego los te laten, ik identificeerde me daar volledig mee en had niet in de gaten dat het me belemmerde in m’n ontwikkleing en dat ik mensen daardoor afstootte, omdat het ego nu eenmaal de macht, de controle wil. Nietzsche had dat goed gezien met z’n wil tot macht. Het ego wil domineren en dat wilde ik nu juist loslaten dat voelde niet goed meer.

Om het ego los te kunnen laten moet je er eerst een opbouwen omdat je alleen los kunt laten wat je hebt. Het ego is dus een noodzakelijke fase, maar is meer een brug en daar moet je overheen en geen huis op bouwen.

Je mag je eigen belangrijkheid loslaten en spirituele waardigheid vinden. Je bent dan niet meer maar ook niet minder dan een ander.

Laat alles los wat je belemmerd om een echt, uniek, authentiek, vrij, liefdevol mens te zijn en dan hoef je het geluk niet meer te zoeken het vindt jou dan en komt naar je toe.

 

 

Loslaten

/door

Om tot echt geluk te komen moeten we leren loslaten. Niet de ander willen bezitten, want de ander zal zich willen wreken en jou willen bezitten. Zo maak je de ander tot een ding. Laat los en zie wie er uit vrije wil naar je toe komt.

Een frater van de abdij De Slangenburg bij Doetinchem zei het heel mooi. Hij zei: ‘Kijk Henny de mensen doen dit’ en hij balde zijn vuisten. ‘Ze houden vast aan wat ze hebben en kennen, maar zo kun je niet vangen je moet dit doen’ en toen maakte hij van zijn handen een kommetje. Het was een wijze les voor me. Ik realiseerde me dat ik ook de neiging had om het oude, bekende vast te houden en dat er zo geen ruimte is voor het nieuwe, onbekende om zich aan te dienen. Paul van den Berg zei: ;Waarom zouden we angst hebben voor het onbekende, alleen het bekende kan je angstig maken’. Ik heb het loslaten in omgekeerde zin meegemaakt. Alles en iedereen die ik vasthield hield mij los na mijn crisis. Een collega zei: ‘En ben je alweer de oude Henny?’. Ik zeg:’Nee en ik hoop het ook nooit meer te worden’. Ik was de nieuwe Henny geworden en moest alles loslaten: m’n gezin, m’n werk, m’n vrienden, alles

In het begin maakte me dat depressief totdat ik begon in te zien dat het loslaten een bevrijding was. Ik was voor het eerst echt vrij!. Nieuwe vrienden en vriendinnen dienden zich aan en ze waren begaafder, liefdevoller, vriendelijker en spiritueler dan m’n oude vrienden. Ik leefde een tweede leven in dit leven het was een wedergeboorte.

Tijdens m’n crisis las ik veel boeken over Bijna-Dood-Ervaring. Ik was gestorven en voelde nu de betkenis van de woorden van Goethe die zei:’Stirb und werde’ In het sterven laat je alles los en dit bracht mij naar een veel bewuster, vervullender en gelukkiger leven. Tegenwoordig geef ik mezelf een 9 voor mijn levenskwaliteit. Vraag je af wat voor cijfer je jezelf geeft en als het minder is dan een 9 wordt het tijd om het oude los te laten, want het maakte je niet gelukkig.

Er is een verhaal over het ultieme loslaten over een vrouw waarmee het slecht ging. Ze ging naar een wijze die zei:’Laat het slechte los en vervang het door het goede’. De vrouw was heel begaafd en had genoeg aan die woorden en het ging nu goed met haar. Ze kwam weer terug bij de wijze en die zei:’Laat nu het goede los en vervang het voor het betere het uitstekende’ Ook dat deed de vrouw en het ging nu uitstekend met haar, Ze ging weer naar de wijze en tot haar verbazing zei de wijze: ‘Laat nu ook het uitstekende los en vervang het door het magistrale, want dat is wat je bent en wat je verdient.

We kunnen in de comfortzone blijven hangen en tegen onszelf zeggen: “We hebben het toch goed’ en zo nooit het magistrale leren kennen door vast te houden aan dat goed hebben. Het goddelijke is magistraal, wonderlijk, steeds weer nieuw en verrassend er is geen verveling, gewoonte of routine want daarmee gaat alle leven eruit. Door los te laten zul je veel meer ontvangen, ik heb het zelf ervaren en kan ervan getuigen en ken het van meer mensen. Ik gun jou ook een magistraal leven vol verwondering

 

 

Wie bestuurt de bus?

/door

Over dit onderwerp schreef John Powell. Hij vertelde het verhaal van een jongetje dat door z’n vader werd gekleineerd en geschoffeerd. Daardoor besloot het jongetje op 5 jarige leeftijd dat hij zich niet meer de wet door een ander zou laten voorschrijven en voor niemand zou wijken.

De jongen werd buschauffeur. Toen hij 45 jaar was reed hij met z’n bus en zag een tegenligger over een smalle brug komen. Hij wist van geen wijken, wilde niet toegeven dat het niet zou gaan en uitwijken en kreeg een frontale botsing waarbij hij het leven liet. John Powell stelde daarbij de vraag: ‘Wie bestuurde nu eigenlijk de bus?’. Precies het was niet de 45 jarige volwassene maar nog steeds de 5 jarige die van geen wijken wist.

Bij mij was het de 15 jarige, die de rebel was en protesteerde tegen alles en overal tegen was, ik was lid van de band ‘Underground team’ en we waren tegen alles, het establishment was klootten. Toen ik dat veel later pas inzag floot ik de 15 harige terug en liet hem niet langer m’n leven besturen en verzuren en besloot om niet tegen alles te zijn maar voor dingen en mensen te zijn.

Als we nog zijn als de 5 jarige zijn we codependent en willen we de liefde, erkenning, waardering en het respect van buiten halen omdat we dat vroeger niet kregen.

Een man zei: ‘Ik ben nog net als de 5 jarige alleen met dit verschil dat ik nu met een glas bier in m’n hand sta’ Jeru Kaball schreef in z’n ‘Clarity process’ ook al over een 4 jarige die ons vaak nog leidt en dat we dan behoeftig zijn en willen vangen en nemen en krijgen in plaats van uit overvloed te delen en te geven. We mogen het kind in onszelf koesteren en liefhebben maar we moeten het niet de baas laten spelen en niet onze bus laten besturen dat kan het nog niet.

Amerikanen hebben het over reenactment dat we nu op volwassen leeftijd weer de jeugdtrauma’s herhalen en uitspelen en daar zit veel in, als we onze levenslessen niet leren zullen ze zich in verhevigde vorm herhalen totdat we het inzien en ons bewust woprden van het feit dat we niet bewust en oplettend waren.