Een vogeltje lag eens in bevroren toestand in de wei, op sterven na dood, een koe kreeg mededogen en scheet een warme koeievlaai over het vogeltje heen waardoor hij ontdooide. Het vogeltje begon vrolijk te fluiten en dat trok de aandacht van een vos die hem uit de stront haalde en opat. Moraal van dit verhaal: Degene die op je schijt is nog niet altijd je vijand en degene die je uit de stront haalt is nog niet altijd je vriend.
Psyche is Grieks voor zowel ‘t innerlijke/de ziel als voor vlinder. Ik heb een bronzen beeld van cupido, de liefdesgod en cupido pakt van de grond een vlinder op en pakt dus je innerlijk, je ziel en dat klopt je essentie is liefde.
Psyche zit in psycholoog en psychiater, maar die houden zich alles behalve met de ziel bezig, m.u.v de enkeling zoals psychiater Petri uit Maastricht. De psycholoog richt zich op je denken en soms ook voelen alsof jij dat bent. Je hebt gedachten maar bent niet je denken, je hebt gevoelens maar bent niet je gevoel. Psychologen houden zich dus bezig met wat je niet bent, met je valse zelf, je ego en proberen dat weer op te poetsen en aan te passen aan de maatschappij.
De psychiaters die ik heb ontmoet geloven niet eens in een ziel, ze denken dat jij je lichaam bent, ook hier geldt: je hebt een lichaam maar bent niet je lichaam. Je lichaam is je woning die relatief kort meegaat op de eeuwigheid bezien. Psychiaters wilden mij aan de lithium hebben dat vlakt de pieken af en hoogt de dalen op.Ik hoorde toen het lied van Nirvana, Kurt Cobain die Lithium zong en toen wist dat ik geen robotje wilde worden, een grijze muis, zonder psychose, maar ook zonder echt leven, die pieken en dalen maken het leven juist interessant en de moeite waard.
Psyche als vlinder staat natuurlijk symbool voor de transformatie naar een tweede leven in vrijheid. Hindoes hebben het ook over de voor de tweede maal geborenen. Eerst is er de lichamelijke geboorte en dan later de geestelijke, spirituele geboorte, waarin je tot meer bewustwording komt en alles anders gaat zien en je hele wereld om je heen met je mee verandert omdat jij verandert. Het is een wonderbaarlijke wet, maar het klopt is m’n ervaring. Mensen die je kwetsten verdwijnen uit je leven of helpen je nu en mensen die bijdragen aan je groei en ontwikkeling verschijnen in je leven. Je gaat, net als de vlinder, van bloem tot bloem om je geestelijke voeding te vergaren. Je leert van het boeddhisme, hindoeïsme, jaïnisme, shintoïsme, jodendom, taoïsme, christendom, etc.etc., die bloemen zijn dan rijke bronnen voor je. Je beschouwt steeds meer informatie als boodschap van God, Tao, ‘t Absolute of hoe je het ook noemen wilt en laat het dankbaar binnenkomen…
Je hebt altijd een keuze tussen mogelijkheden en moeilijkheden, de massa en de vrijheid..
De pessimist ziet de moeilijkheden in de mogelijkheden en de optimist ziet de mogelijkheden in de moeilijkheden.De situatie is hetzelfde alleen de attitude is anders, men kijkt met andere ogen en je bent wat je ziet. Ford zei:’Zij die zeggen te kunnen en zij die zeggen niet te kunnen hebben allebei gelijk’
M’n vriend en numeroloog Gerrit noemt moeilijk: moe lijk
Er werd op de middelbare school eens een experiment gehouden, een klas werd verdeeld in twee groepen van 15 en geplaatst in twee verschillende lokalen. Voor groep 1 schrijft de docent een wiskundige formule op het bord en zegt erbij:’Dit is een hele moeilijke opgave, zelfs hogere klassen slaagden er niet in het op te lossen”. Resultaat: 2 van de 15 hadden het goed. Voor groep 2 in het andere lokaal schrijft de docent dezelfde formule op het bord maar zegt er nu bij:’Dit is een hele eenvoudige opgave, zelfs lagere klassen wisten het op te lossen’. Resultaat: 13 van de 15 hadden het goed! Zo ziet je maar weer wat woorden en verwachtingen over moeilijk of mogelijk kunnen doen.
Een vrouw die zichzelf heel spiritueel vindt zei:’Ik vind het zo moeilijk om op m’n werk spiritueel te zijn, de mensen begrijpen dat niet en staan er niet voor open’. Ze maakte het zichzelf moeilijk in plaats van mogelijkheden te zien, o.a. van het feit dat ze een spirituele ziel is die zich verbonden voelt met de medemens in dienstbaarheid en liefdevolle zorg en dat wordt door vrijwel iedereen begrepen en gewaardeerd.
Een jonge man die heel gevoelig is zei: ‘Het is zo moeilijk om bij mijn vrienden, m’n gevoelige aard te laten zien, ze zijn zo macho en verwachten van mij dat ik dat ook ben, maar dan ga ik tegen m’n wezen in. Wat hij vrienden noemt zijn mensen die hem niet accepteren zoals hij is en dat zijn dus geen vrienden, dan zoekt hij de moeilijkheden op.
Zie je mogelijkheden of moeilijkheden, je bepaalt dat zelf. Ik ontken moeilijkheden niet, maar zie ze meer als uitdagingen. Bij tegenslag en mislukking komt je ware aard pas echt naar voren en niet als alles meezit. De meeste succesvolle en gelukkige mensen hebben de meeste tegenslag en mislukking gekend en ervan geleerd…
Ik zeg samen met Melody Beattie dat je door zelfkennis en bewustzijn van codependentie af kunt komen. Zelfkennis kun je op vele manieren verwerven, er zijn vele wegen die naar Rome leiden en kies dus de weg die bij je past, je voelt dat vaak wel intuïtief aan.
M’n vriend Peter de Kock schreef op 24 november 2011 het artikel ‘Hoe kom ik van van codependentie af’ op z’n blog/site www.peterdekock.nl. Hij heeft diverse aanbevelingen geschreven o.a. de 12 stappen, spiegelogie, dagboek bijhouden, speaking circles, familie opstellingen, meditatie, the work, geweldloze communicatie, etc.
Jung zei:’We worden niet verlicht door ons lichtgestalten voor te stellen maar door ons bewust te worden van het duister in ons’, een waardevol advies, als codependent zijn we vaak, zonder dat te beseffen, onze eigen ergste vijand. Freud zei:’We zijn beter dan we weten, maar slechter dan we denken’ en dat komt door het geïdealiseerde zelfbeeld dat we er meestal op nahouden omdat we ons reële zelfbeeld niet uit kunnen staan, het lijkt te helpen, maar in werkelijkheid kunnen we daardoor ons reële zelf helemaal niet meer uitstaan en keren we ons tegen onszelf.
Ik heb veel baat gehad bij o.a.: attitudinal healing gespreksgroep, psychosynthese, intuïtieve ontwikkeling, PRI(Past Reality Integration), Mindfulness, The Work van Byron Katie, Ho’oponopono, zelfstudie en meditatie
Een goede methode om achter je onbewuste schaduwzijde te komen is vast te stellen wat je ergert en irriteert in andere mensen, dat zijn de eigenschappen in jezelf die je niet wilt zien en dus projecteert op de ander, zodat je de ander de schuld kunt geven van jouw ellende. Wat Peter zegt over Paul zet meer over Peter dan over Paul.
Zelfs de ergste dingen die mensen over je zeggen bevatten een kern van waarheid namelijk…over hen!
Wat je boos maakt is vaak een trigger naar oude, onverwerkte pijn uit het verleden dat nu gezien en geheeld mag worden.
Als je nergens mee zit is dat wellicht de afweer van oude pijn die Ingeborg Bosch ‘Ontkenning van behoeften’ noemt, dan zeg je dat er met jou niks aan de hand is en dat een ander het veel erger heeft en dat je dus geen hulp nodig hebt, je geeft dan geen enkele liefdevolle aandacht aan jezelf.
Loslaten en vergeven, wat levenswerk is, is ook heel goed om de codependente controleneiging te bestrijden. Herhalingsdwang noemde Freud als oorzaak van veel ellende. In de overgave zit de grootste overwinning, Uw wil geschiede is het dan.
Verder zou ik zeggen: niet alleen aardig doen, maar aardig zijn. De codependent is vaak de people pleaser uit berekening om aardig gevonden te willen worden, het werkt heel vaak tegen je omdat je jezelf niet eens aardig vindt en daarin dus gespiegeld wordt.
Aardig zijn in plaats van alleen maar doen. Mindfulness heeft het ook over van de doe-modus naar de zijn-modus te gaan en heeft daar mooie aanbevelingen over die de moeite waard zijn.
Wees nooit bang voor waarheid en wees eerlijk naar jezelf. Waarheid zal je vrijmaken zegt de Bijbel, maar mijn ervaring is dat waarheid je ook vaak eerst woedend kan maken. Thich Nhat Hanh zegt: ‘Omarm je woede’, zie het als een signaal een boodschapper een levensles om meer over jezelf te weten te komen. Nietzsche zei: ‘Hoeveel waarheid kan een mens verdragen, aan hoeveel waagt hij zich’.
Jij bent je wereld
Het basisprincipe van ho’oponopono is zoals ik het begrijp: verbeter de wereld en begin bij jezelf’ Of zoals Gandhi zei:’Wees zelf de verandering die je in de wereld wilt zien’.
Een van de meest wonderbaarlijke ervaringen die met ho’oponopono te maken hebben is wel naar aanleiding van m’n crisis in 1992. Dat leverde een enorme transformatie op. Johannes Tauler zei:’De pijnen van de crisis zijn de weeën van Gods geboorte in je’. En Steven Harrison zei:’Het inzicht in de ware aard van de werkelijkheid die zich vaak aandient na een crisis, wordt over het algemeen waanzin genoemd’. Tragikomisch is dat.
Wat mij opviel is dat door mijn verandering m’n hele wereld om me heen veranderde, heel wonderbaarlijk!!. Mensen die slecht voor me waren verdwenen uit m’n leven of werden inneens goed voor me en nieuwe vrienden dienden zich aan en oude verdwenen. Alles werd nieuw en ik begreep de woorden van Jezus beter die zei: ‘Zie, ik maak alle dingen nieuw’. Om het nieuwe toe te kunnen laten moet het oude eerst verdwijnen.
Ik leerde meer dan ooit de waarheid inzien van de uitspraak dat je omgeving de spiegel van jezelf is en schreef daar zelfs een boek over, zo had me dat onderwerp geraakt, het boek heet: ‘Gespiegeld worden’ en komt in de loop van 2012 uit.
Tijdens een socratisch gesprek van het Humanistisch verbond werd de vraag gesteld:’Wat is ons antwoord op de onvrede in de samenleving’. Ik stelde toen dat die vraag voorbij ging aan de vraag:’Hoe maken we eerst een einde aan onze eigen onvrede, voor we ons met onze eigen onvrede op de wereld storten!’. Je kunt alleen geven van wat je in je hebt, kijk maar wat dat is…
Op m’n WC hangt de uitspraak: ‘Als je de onvolkomenheid in de ander ziet, denk dan eerst aan je eigen onvolkomenheid’. Ook dat is m.i. ho’oponopono
Zuiver eerst jezelf in plaats van kritiek en commentaar op de ander te leveren. ‘Cleansen’ noemen ze dat zuiveren in ho’oponopono
The work van Byton Katie is ook een mooi voorbeeld hoe je het bij jezelf houdt en niet de ander de schuld geeft maar zelf de verantwoordelijkheid voor je leven op je neemt.
Als de ander zich niet zo gedraagt zoals jij dat graag zou willen en je stoort je daaraan, dring je de ander jou wil en controle op en neem je niet zelf de verantwoordelijkheid voor je welzijn. Een schrijver zei:’Het bewustzijn van velen gaat niet verder dan dat de ander de schuld heeft’. Hoe lang geeft je de schuld aan de regering, de credietcrisis, omstandigheden en anderen en weiger je zelf het heft in eigen handen te nemen. Wayne Dyer schreeft het boek ‘Het heft in eigen handen’ een aanrader.
Ik zag ooit een rapper die op een agressieve manier tegen de agressie ageerde, hij zag veel agressie, omdat je bent wat je ziet en deed niks aan z’n eigen agressie maar projecteerde dat op de slechte wereld. M’n schoonmoeder was 50 toen ik 25 was en zei me toen:’Als je zo oud bent als ik zul je wel inzien hoe slecht de wereld is’ Ik dacht toen:’Dan doe je toch iets niet helemaal goed’ en ging op onderzoek uit. Ik stelde vast dat ze gelijk had in haar geval, ze was er zelf ellendig aan toe en zag dus ook ellende om zich heen en nam niet zelf de verantwoordelijkheid om zichzelf te zuiveren…
Als je ergens tegen bent ben je tegen je zelf, de Roos van Leary zegt dat tegen ook tegenstand oproept. Moeder Theresa werd gevraagd om tegen de oorlog te demonstreren en dat weigerde ze, ze zei:’Als jullie een mars voor de vrede houden loop ik voorop’.