Geraakt worden

/door

Ans vertelde me dat zo door muziek en/of films zo geraakt kan worden dat tranen gaan stromen, ik herkende dat heb dat ook en dan stroomt je gevoel en sta je open om je te laten raken en beroeren en ontroeren.

Door opvoeding en ervaring zijn veel mensen nogal geremd en bang om zich te laten raken. Ze zijn bang om weer gekwetst te worden en trekken muren om zich heen. Jan Foudraine schreef daar een boek over ‘de bunkerbouwers’. Deze mensen hebben een beschermende en afwerende houding en dan kun je niet openstaan en leren en dingen binnen laten komen. Het is zelfs zo dat als je geen open en lerende houding hebt je per definitie een beschermende en afwerende houding hebt. De bescherming was vroeger nodig om te overleven maar zit nu echt leven in de weg en vormt een blokkade op het gevoelsleven. Dan is angst de motiverende factor in plaats van liefde. In liefde wil je geraakt worden en durf je je kwetsbaar op te stellen en ga je voor intimiteit. Op z’n Engels is het Intimacy ofwel into-me-see.

Wat je het meest raakt zegt veel over je. Ik heb dat bij muziek, boeken en films, o.a. de film Spartacus en While you were sleeping om er een paar te noemen. Bij muziek van Crosby Stills & Nash voel ik ook veel en bij Johnny Cash, toen ik z’n nummer ‘hurt’ voor het eerst hoorde kwamen er tranen bij me, ook bij de muziek van Hildegard von Bingen, die puurheid en schoonheid, wat geweldig!. Dat wil ik dan ook zien te bereiken.

Ook ik ben vervormd door opleiding, opvoeding, conditioneringen en ervaring en mag terug naar de pure staat van zijn en e.e.a. transformeren naar een staat van onvoorwaardelijke liefde. Muziek, film, boeken, kunst, etc, helpen me daarbij. Als ik lees is dat niet alleen een mentale activiteit zoals iemand ooit beweerde, nee ik voel er ook heel veel bij en ervaar veel, leef me in.

Omdat ik opensta laat ik me heel soms ook op een onaangename manier raken, door demonen, energievampiers en monsters die de weg volkomen kwijt zijn en negatieve energie uitstralen en je proberen naar beneden te halen en af te kraken, heel destructief en niet fijn om te ervaren, maar leert me wel dat ik af en toe zelf ook niet zo’n lievertje ben en denk dan aan m’n uitspraak: ‘Als je de onvolkomenheid in de ander ziet denk dan eerst aan je eigen onvolkomenheid en werk daaraan’. Gandhi zei:’Wees zelf de verandering die je in de wereld wilt zien’ en dat is een ho’oponopono gedachte.

Het meest geraakt werd ik door m’n crisis in 1992, ik kreeg een psychose, depersonalisatie en ernstige depressie te verwerken, het zorgde ook voor een wedergeboorte. Johannes Tauler zei:’De pijnen van de crisis zijn de weeën van God’s geboorte in je’ en zo heb ik het ervaren. Ik dank God voor deze crisis die me veel bracht en gevoeliger maakte en weer tot leven wekte, er volgden vele transformaties. Het Chinese teken voor crisis is hetzelfde als dat voor veranderinfg en veranderingen heb ik sindsdien veel ondergaan met veel plezier. Leven is verandering.

De calciet

/door

Ik koop regelmatig edelsteenbollen en zag een mooie op internet er stond bij dat het een ijslandsveldspaatcalciet was. Toen ik ‘m ontving voelde ik echter dat het niet klopte, ik kon het niet beredeneren, het was een gevoel, ik ging zoeken in m’n stenenboek en zag een steen die precies de mijne was en het was een honingcalciet en dat voelde voor mij goed, hij had ook een honingkleur

Om helemaal zeker te zijn ging ik naar de heer Böhmer van de stenenwinkel in Ulft en vroeg: ‘Wat is dit voor een steen?’ ‘Dat is een oranje calciet’ zei hij. Ik zei toen: ‘Weet u heel zeker dat het geen honingcalciet is?’ Hij keek nog eens goed en zei:’Verdomd je hebt gelijk het is een honingcalciet’ Ik had dat al die tijd gevoeld en het mooie is dat toen ik opzocht waar de honingcalciet voor staat bleek dat het was dat je op je gevoel af moet gaan en dat had ik dus precies gedaan, wat een synchroniciteit!

Praatje met de cassière

/door

De cassière zei: ‘Ik heb zo’n jeuk’, waarop ik zei:’ Dan moet je krabsalade nemen’. Ze snapte de grap niet en zei: ‘moet ik dat er dan opsmeren’, een andere cassière lachte wel en zei:’Nee dombo, het is een grapje van die meneer, krab – salade

Begrip & codependentie

/door

Inayat Khan zei: ‘Alles begrijpen doet alles liefhebben’ en wees dus op het grote belang van begrip. Begrip hebben voor het feit dat de ander denkt, voelt en handelt op een manier, waarvan hij denkt dat dat op het moment het beste voor hem is. Het begrip dat de intentie van de meeste mensen vaak wel goed is. We krijgen wat we nodig hebben en als we de les niet willen leren of begrijpen komt ie in nog sterkere mate op ons af.

Ben Bos hield een lezing en zei dat wat zich aandient net is als een roodborstje dat op onze ruit tikt, we besteden daar geen aandacht aan en dan groeit het roodborstje en wordt 30 cm en tikt weer op onze ruit en dat gaat zo door tot het roodborstje 2 meter is en onze ruiten intikt en dan hebben we de crisis te pakken, die we nodig hadden op tot begrip te komen, zoals ik m’n crisis nodig had om achter m’n codependentie te komen en er wat aan te doen.

Cornelie, een vrouw van achter in de tachtig heeft veel begrip. Ik vroeg haar een keer wat haar belangrijkste levenslessen waren, die ze leerde. Ze zei toen: ‘Loslaten en vergeven en dat is levenswerk’. Op dat moment lagen er twee boeken op m’n salontafel, een over loslaten en een over vergeven. Ik heb God gedankt voor deze synchroniciteit en boodschap.

Het begrip dat we als codependent voor onze partner opbrengen is vaak veel groter dan het begrip dat we voor onszelf kunnen opbrengen, de behoeften van de ander vinden we belangrijker dan onze eigen behoeften.

In codependentie is er veel onbegrip, omdat we onszelf niet kennen, geen eigenwaarde hebben, maar anderenwaarde en dat is het begin van alle ellende.

De Dalai Lama toont begripvol mededogen, zelfs met de Chinese leider Mao, die Tibet bezette. De Dalai Lama zegt dat Mao z’n grootste leermeester is in mededogen. Hij waakt ervoor om haatgevoelens ten opzichte van Mao te ontwikkelen en zo z’n leven te vergiftigen. Hij laat z’n stemming en houding niet door een ander bepalen wat een codependent vaak wel doet.

Hoe kun je begrip hebben als je gevoelens en gedachten worden gedomineerd door je ego en anderen?. Charles Whitfield noemt die kenmerken in z’n definitie over codependentie. Hij zegt: ‘Codependentie is er als je je levensgeluk in handen legt van je ego of anderen’

Als je je als codependent rot gaat voelen, omdat je partner zich rot voelt is er geen begripvol medeleven maar is er sprake van medelijden en onbegrip. We snappen dan niet dat er bij onze partner wellicht sprake is van oude pijn, die niks met ons heeft te maken. Veel codependenten voelen zich dan schuldig en willen de partner gelukkig maken en denken dat ze die macht hebben. We kunnen de ander niet gelukkig maken, wel inspireren en bemoedigen en enthousiasmeren en aan het lachen maken, maar we kunnen hem niet veranderen, als we dat denken begrijpen we het niet zo goed.

Codependentie & ego

/door

Hoe groter je ego, hoe kleiner je wereld

Een van de definities van codependentie betreft het ego en zegt dat je codependent doet als je je laat leiden door je ego en/of door anderen. M’n ego speelt me nog wel eens parten en is nog niet bereid tot overgave. Je doet hem, er aan de voordeur uit en hij komt door de achterdeur weer binnen. Nietzsche kende dat ook en zei:’Overal waar ik ga word ik gevolgd door een hond genaamd ego’

M’n vriendin en partner Elly zei over ego: e—-go, ja dat zou mooi zijn.

In codependentie heb je ook nog de drang om nodig te willen zijn. Dat is mij ook met de paplepel ingegoten, me nuttig maken, meehelpen in de slagerij. Als ze me niet nodig hebben voel ik me minder goed en dat is een signaal van codependentie.

Bij interdependentie mag je er gewoon zijn en is het goed dat je nuttig bent, maar hangt daar je eigenwaarde niet vanaf, je bent er niet van afhankelijk, je waarde is dan intrinsiek.

Het ego wil de macht net als de codependent die op controle uit is. Z’n waarde is afhankelijk van hoe anderen over hem denken en hij heeft er dus alle belang bij om het gedrag van de ander te sturen en te controleren. Nietzsche noemde dat de wil tot macht van het ego. Waarom wil je macht?. Omdat je je diep van binnen machteloos voelt en niet in je kracht staat. Je wilt altijd dat wat je niet hebt. De zieke wil gezond zijn, de arme wil rijk zijn in plaats van te accepteren wat er is en daarvan te leren.

Het ego maakt je wijs dat je zonder hem niet kunt functioneren, dat je hem nodig hebt om te overleven. Het is een leugen die zo dik is aangezet dat je het gaat geloven en de dienaar van het ego blijft in plaats van dat het ego jouw dienaar wordt.

Het ego vertelt je dat je slimmer, intelligenter, etc. bent dan der ander. 80% van de Nederlanders denkt een bovengemiddelde intelligentie te hebben!. Het ego kan ook het andere uiterste voor je uitspelen namelijk dat je niet oké bent, niet goed genoeg bent en dan stuurt hij je innerlijke criticus aan die bij codependenten heel vaak een rol speelt.

Er is een gulden middelweg die de Boeddha al aangaf. Codependentie is iets van de uitersten en dat is pathologisch. Codependenten hebben over het algemeen een laag gevoel van eigenwaarde, voelen zich minder dan de ander en vinden de mening van anderen over hen belangrijker dan hun eigen mening over zichzelf, ook dat is weer ego, dat nooit tevreden is. Roy Martina noemde tevredenheid een coma en dat zegt veel over het ego van deze NEI-man.

Voorlopig heb ik nog heel wat te stellen met m’n ego als herstellende codependent.