Impressie management & codependentie

Codependenten doen aan impressie management. Ze doen hun uiterste best om een goede indruk te maken op de ander, zelfs als ze daarvoor de realiteit moeten vervormen en verdraaien. Het is leugenachtig maar daar zit de codependent niet mee, het gaat om de bijval die hij van de ander nodig heeft.

Ik ken het heel goed uit m’n eigen leven, ik woog alles af wat ik deed en zei om ervoor te zorgen dat het het effect had dat ik graag wilde. Ik deed me altijd goed en ‘blij’ voor ook al voelde ik me diep van binnen heel anders en vaak eenzaam en geïsoleerd, ik overschreeuwde mezelf met een crisis tot gevolg.

Als je de neiging hebt om indruk te maken op een ander, ben je vaak onder de indruk van die ander en laat je je dus door die ander controleren zonder dat te willen.

De codependent die aan impressie management doet weet precies in te schatten wat de ander van hem wil en speelt daarop in, zelfs als dat ten koste gaat van hemzelf. Hij wil het koste wat kost ‘goed’ doen en doet het dus niet goed. Hyperintentie stoot het gewenste af.

Als codependent was ik dus de goede marketing manager die inspeelde op de behoeften van de klant, ik vergat m’n eigen behoeften, die waren van ondergeschikt belang vond ik, ik redde me wel en was flink vond ik zelf. Het gebrek aan zelfreflectie is kenmerkend voor de codependent.

De reflectie komt ook al niet van de ander omdat ze het wel prima vinden dat je inspeelt op hun behoeften, het komt ze dus goed uit, ze hebben er gemak van en profiteren ervan en zeggen dus niks of het valt hen zelfs helemaal niet op dat jij aan impressie management doet. Het is slechts de enkeling die echt waarneemt en ziet, de massa laat zich gemakkelijk misleiden door je mister nice guy show. Het is zelfs zo dat je bevestigd wordt in je show en dan wordt je gedrag dus ook nog eens bekrachtigd en herhaalt het zich en blijf je de gevangene van je eigen toneelstuk. Shakespeare zei al dat we allemaal een rol spelen op het levenstoneel…

Door m’m crisis kwam ik tot zelfinkeer en werd ik me pas bewust van wat ik aan het doen was en kon ik er dus wat aan doen en kwam tot zelfreflectie en leerde daar veel van.

People pleasers zijn de codependente impressie management mensen bij uitstek, ze willen het iedereen naar de zin maken en iedereen gelukkig maken ook al zijn ze zelf ongelukkig. Op de achtergrond speelt de angst voor ontmaskering voortdurend mee, waardoor de codependent altijd op z’n hoede moet zijn en niet kan ontspannen en die stress zorgt weer voor vele andere problemen.

Ontkenning van je codependentie

Het ontkennen van de realiteit is een codependente trek. Het vluchten in een illusie, een leugen krijgt dan de voorkeur.

Ontkenners noemen hun situatie gewoon en normaal en doen dus niks. Maslow zei:’ Wat de mensen normaal noemen is de psychopathologie van de gemiddelde mens’. Wie helemaal normaal is is niet helemaal normaal.

Ik sprak een vrouw die ik Carla zal noemen. Ik merkte aan haar dat ze niet zo lief was voor haar innerlijke kind, een typische codependente trek. Ik vroeg Carla hoe haar gezin was waarin ze opgroeide. Ze zei: ‘O ik ben in een heel gelukkig gezin opgegroeid, m’n ouders waren heel liefdevol’. Ik geloofde haar niet en verdacht haar ervan in de ontkenning te zitten van de nare realiteit en vroeg dus door: ‘Hoe was je vader dan voor je’ vroeg ik. ‘M’n vader die was er nooit’ zei ze doodleuk. Toen wist ik meteen hoe het zat en zei haar dat ze zo ook haar innerlijke kind in de steek liet net zoals haar vader haar in de steek had gelaten.

Er is een verhaal van een meester die vertelde over de ellendige toestand van een leerling zonder zijn naam te noemen. Toen de meester uitgesproken was zei deze leerling: ‘Wat ben ik blij dat u het niet over mij hebt, degeen die u beschrijft is er ellendig aan toe’ Zo zitten velen van ons ook in de ontkenning en zo slecht kennen we onszelf.

Nancy Groom somt een aantal consequenties op van ontkenning, ze noemt:

-spitituele steriliteit

-verlies van authenticiteit

-afwezigheid van intimiteit

Ik voeg daar nog aan toe:

-vervreemding van je ware zelf

-een grote blokkade op zelfkennis en zelfreflectie

-verdringing van je woede

Nancy Groom schrijft: ‘Een vriendin van mij vroeg me: ‘Hoe lang denk je dat mijn man een vreemde voor me is geweest’. Ik antwoordde:’Hij is altijd een vreemde voor zichzelf geweest, voor z’n  drijfveren, emoties en behoeften, hoe kan hij zichzelf aan je openbaren als hij niet eens weet wie hijzelf is!’. Het is onmogelijk te delen wat je niet weet en niet kent. Totdat we uitreiken naar onze pijn en vreugde kunnen we ons niet inleven in de pijn en vreugde van de ander.

Velen van ons ontkennen dat we spirituele wezens zijn met een menselijke ervaring en dat houdt de codependentie in stand.

Ingeborg Bosch heeft het over de afweer van oude pijn die ze ‘Ontkenning van behoeften’ noemt. De moeilijkst te overwinnen afweer omdat je dan zegt dat er met jou niets aan de hand is. Je bent volmaakt onvolmaakt en er is dus altijd wat aan de hand!.

Ontkenning is een daad van geweld naar jezelf, je wordt dan je eigen vijand(zie woede naar je zelf, je eigen vijand zijn). Nietzsche zei al: ‘Hoeveel waarheid kan een mens verdragen, aan hoeveel waarheid waagt hij zich’ De waarheid maakt veel mensen woedend, ze willen er niks van weten want het is een bedreiging voor hun geïdealiseerde zelfbeeld dat ze koste wat kost in stand willen houden.

Let maar een op hoe snel mensen uitverdedigen met ja maar(nee dus) en dan ontkennen wat je tegen ze zei over hunzelf. We zien wel de splinter in het oog van de ander maar niet de balk in ons eigen oog zegt de Bijbel.

Je kunt geen meesterschap verwerven over de dingen die je niet wilt kennen en niet kent, je blijft dan een slaaf, een slachtoffer en een robotje, geprogrammeerd door anderen.

In het disfunctionele gezin waarin de codependent opgroeide is nooit sprake geweest van een hechte emotionele band tussen ouders en kinderen, daardoor zijn de kinderen gaan denken dat een emotionele band niet bestaat en ontkennen ze die dus en daarmee ontkennen ze ook elke intimniteit en kunnen ze ook geen emotionele verbinding aangaan met een ander. Ze hebben een verwrongen beeld van God, zichzelf en de ander die ze voor de waarheid houden, met alle desastreuse gevolgen van dien. Ze ontkennen dus ook de liefde in henzelf, die liefde die ze in essentie zijn, een soort geestelijke zelfmoord is het dus. Echte verbindingen kennen ze niet en ontkennen ze dus

In codependentie is er alleen gebondenheid, in interdependentie is er sprake van verbondenheid met God, zichzelf  en de ander.

Codependenten ontkennen hun reële zelf en creëren een vals, onecht zelf om te overleven. De ervaringen van het reële zelf zijn te pijnlijk voor ze, dus ontvluchten ze dat. Het reële zelf wordt in het disfunctionele gezin misbruikt, genegeerd, gekleineerd, etc dus leert de codependent als kind dat z’n reële zelf niet oké is en creëert dan het valse zelf ofwel een ego en leeft voortdurend in angst dat dat valse zelf wordt doorgeprikt en ze worden onmaskerd.

Ze houden zich erg in uit angst dat de ander er achter komt hoe ze echt zijn, er is dus geen initimiteit maar afstandelijkheid en geen kans op een gezonde en goede relatie met iemand anders en zichzelf. Er is angst in plaats van liefde. Als ze hun ware zelf zouden ontdekken zouden ze merken dat dat Liefde is die ze kunnen delen, geven en ontvangen en dat is interdependentie.

Waarheid

Neale Donald Walsch schreef:’We worden geleid naar de waarheid waarvoor we openstaan’ en ik geef hem groot gelijk, dat is een waarheid voor me. Materialisten geloven niet in het spirituele en wijzen dat af en onderzoeken het zelfs niet. Ze ontkennen wat ze niet kennen…

Confucius zei dat je de waarheid niet naar de mensen kunt brengen, maar dat je de mensen naar de waarheid moet voeren. Ik zie dat ook zo. De waarheid is voor mij als een stromende rivier, dynamisch, zich steeds vernieuwend en die kun je ook niet naar de mensen brengen.

Op het moment dat je de waarheid in een systeem probeert te persen is het al onwaarheid geworden, het volgende verhaal gaat daar over:

Hazrat liep op samen met de duivel en voor zich zagen ze een man die heel blij steeds iets van de grond opraapte. Hazrat vroeg aan de duivel;’Wat vindt die man toch steeds, waar hij zo blij mee is’ ‘O dat is de waarheid’ antwoordde de duivel’ ‘Daar zult u wel niet zo blij mee zijn’ zei Hazrat. ‘O toch wel’ zei de duivel:’Ik zorg er wel voor dat hij er een systeem en een organisatie van maakt’…

De waarheid kun je alleen leven en niet in woorden vatten. Je kunt liefde zijn en zult dat ook zijn als je bij je kern, bij je essentie komt en dan zul je de waarheid leven en geven en delen met je wezen.

Ken Wilber werd gevraagd hoe hij nou weet wat waarheid is, hij antwoordde:’That what hits!’. Dat wat je raakt in hart en ziel en dan voel je met heel je wezen dat het waarheid is.

Hoed je voor de mensen die zeggen de waarheid te kennen en te verkondigen, het zijn charlatans, bedriegers, misleiders die de macht over je willen hebben. Luister naar degenen die oprecht naar de waarheid willen zoeken en onderweg zijn en genieten van hun reis en liefdevol, mededogend, hartelijk en vriendelijk zijn.

Zelfs de Boeddha zei dat je z’n woorden niet blindelings moet geloven en voor waarheid moet aannemen, maar mag onderzoeken, leren en ervaren en dan weet je of het waarheid is.

Zelfs de ergste dingen die mensen over je zeggen bevatten een kern van waarheid…namelijk over hen..! Als je iemand boos wil maken lieg dan. Als je iemand razend wil maken, zeg hem dan de waarheid,las ik ooit ergens en het is opvallend dat als iemand zegt dat hij jou de waarheid wel eens even zal vertellen het meestal negatief is.

Waarheid is dat het universum zich dagelijks nog met miljarden kilometers uitbreidt en dus groeit, alles is dus in ontwikkeling en dynamisch.

Lang werd aangenomen dat de wereld plat was en het centrum van het universum dat was voor de kerk en velen met de kerk de waarheid, ik las ooit dat zij die nooit hun mening wijzigen meer van zichzelf houden dan van de waarheid. en ook: De waarheid reist om de wereld. Ze moet, want ze wordt overal afgewezen.

Een andere uitspraak die kenmerkend is kwam ik tegen op internet:The truth that makes men free is for the most part the truth which men prefer not to hear.-Herbert Agar. Ook in de Bijbel staat dat de waarheid je vrij zal maken, maar hoeveel interesse hebben we in de waarheid?

Nietzsche zei: ‘Hoeveel waarheid kan een mens verdragen aan hoeveel waarheid waagt hij zich?!’, we leven inderdaad vaak liever met een leugen en een illusie namelijk dat we al bewust en ontwaakt zijn, waar we slapen en dromen dat we wakker zijn. Als dit een desillusie voor je is is dat mooi, want elke desillusie is een stap dichter naar de waarheid……

Hier nog wat quotes over waarheid:

“De mensen struikelen nu en dan over de waarheid, maar de meesten krabbelen haastig overeind en lopen snel door alsof er niets was gebeurd.” – Winston Churchill Engels staatsman 1874-1965

Zij die nooit hun mening wijzigen houden meer van zichzelf dan van de waarheid. – Joubert

Elke desillusie is een stap dichter naar de waarheid – Henny Bos

Geloof hen die de waarheid zoeken; twijfel aan degenen die ze gevonden hebben. – A.Gide

“Godsdienst bestaat niet in het kennen van de waarheid, maar in het ernaar leven.” – Boeddha

“Waarheid en vrijheid komen nergens dichter bij elkaar dan op het kruispunt liefde.” – Anton van Duinkerken

“Wijsheid kan alleen worden gevonden in waarheid.” – Johann Wolfgang von Goethe

“Wie nooit ongelijk erkent bemint zichzelf meer dan de waarheid.” – Joseph Joubert

“Hoeveel waarde kan een geest verdragen, hoeveel waarheid kan een een geest trotseren? Dat werd voor mij meer en meer de werkelijke meting van waarde.” – Friedrich Nietzsche

Waarheid is als een rivier, die zich steeds vernieuwt en gevoed wordt door de bron en vele andere rivieren die erop uitkomen en door de regen die erop neerdaalt als een zegen van boven – Henny Bos

Schoonheid is waarheid en waarheid is schoonheid – Keats

Als je lang genoeg in een leugen leeft ga je geloven dat het de waarheid is – Henny Bos

Niemand kent DE waarheid, we nemen er namelijk maar een heel klein deel van waar – Henny Bos

Als iemand je de waarheid gaat vertellen is dat meestal negatief commentaar dat je krijgt en daar kun je ook je voordeel mee doen- Henny Bos

De waarheid zal je vrijmaken, maar eerst meestal woedend maken – Henny Bos

Mooie woorden zijn vaak niet waar en ware woorden zijn vaak niet mooi – Lao tse

Als mensen moeten kiezen tussen een vervelende waarheid of een vleiende leugen, kiezen ze vaak voor de leugen – Henny Bos

Een waarheid is dat je niks minder, maar ook niks meer bent dan een ander – Henny Bos

Wat is je waarheid waard als je er niet verder door komt en je je niet verder ontwikkelt en stil blijft staan – Henny Bos

Waarheid is verandering, dynamisch en laat zich niet in een geloof of methode persen – Henny Bos

Idiosyncrasie

Idiosyncrasie is volgens de Van Dale: aangeboren overgevoeligheid voor bepaalde prikkels.

Ik maakte dat pas echt mee tijdens m’n eerste psychose toen alle filters van de waarneming wegvielen en alle indrukken tegelijk binnenkwamen en me verwarden, zoveel informatie tegelijkertijd, zoveel prikkels kon ik niet aan. Ik werd in een isoleercel geplaatst om maar vooral geen prikkels te krijgen.

Ook als kind was ik al idiosyncratisch en voelde heel snel als ik werd afgewezen en niet mocht zijn wie ik was. Dat men me wilde veranderen en ik dus kennelijk niet deugde zoals ik was(-)

Ik vond dat heel pijnlijk en heb vele jaren grote problemen gehad met afwijzing, waardoor ik het juist aantrok(om ervan te kunnen leren, maar dat wist ik toen nog niet).

Ik ken enkele hoog sensitieve mensen en die zijn ook idiosyncratisch. Ze voelen de energieën van mensen hun hebzucht, woede, jaloezie, boosheid, prikkelbaarheid en deze prikkel introjecteren ze, internaliseren dat en ze voelen nog beter dan de ander wat de ander voelt en hebben daar vaak last van. Ze moeten leren zichzelf tegen die prikkels te beschermen.

Er wordt ook reclame gemaakt voor mensen die een kort lontje hebben en die zou je ook idiosyncratisch kunnen noemen.. Ze zijn overgevoelig voor beledigingen en nemen alles heel persoonlijk op en gaan gelijk in de tegenaanval. Ze beantwoorden haat met haat in plaats van met liefde wat intelligenter zou zijn.

Een kennis van me is ook idiosyncratisch, hij heeft de neiging zich uit zelfbescherming uit de wereld terug te trekken, het is een solist, een Einzelgänger, geworden. Dat doet me denken aan een boef die alleen werkt dat is een Einzelgängster. Die kennis is geen boef maar is z’n emoties niet de baas. Hij zei: ‘Als de wereld zo is dan heb ik er niks te zoeken’. Hij is nogal zwaarmoedig, als ik twee uur met de man praat moet ik echt weg want dan voel ik me helemaal zwaar worden, ook idiosyncratisch van mij.

Als je last hebt van idiosyncrasie is het verstandig om meer van je verstand van je denken gebruik te maken en te affirmeren dat je het goed is wat je ook voelt. Als gevoelens gaan overheersen loop je in de val van emotionele incontinentie en sentimentaliteit de uitdaging is dan om naar je denken en handelen te gaan om tot een goede balans tussen denken, voelen en handelen te komen.

Dan heb je nog het tegendeel van idiosyncrasie dat zijn de mensen die gespeend zijn van gevoel en alleen maar in hun hoofd zitten en soms zelf een plaat voor hun kop hebben,geen enkele prikkel komt dan binnen. De uitdaging is dan om meer te voelen en te handelen.

 

 

Gedichtje van Nisargadatta

Tussen de oevers van pijn en plezier,

stroomt de rivier

Alleen wanneer denken en voelen stranden op één van de oevers

en niet met de stroom meegaan

ontstaat alle ellende…..

 

Nisargadatta