God ontmoeten

/door

M’n vriend Peter Jan zei dat als God bestond hij heel kwaad op God zou zijn(hij bedoelt op het beeld dat hij van God heeft gemaakt) ‘Maar ja’ zei Peter Jan ‘God bestaat niet dat is wel zeker’. Ik zei toen:’M’n conclusie is dan dat jij jezelf niet kent en boos bent op jezelf’ ‘Hoezo’ zei hij niet begrijpend. Ik zei:’Je hebt me zelf het verhaal verteld van de koning die God wilde ontmoeten, ik zal je dat verhaal terugvertellen, want je hebt het vergeten en zeker niet goed begrepen, anders zou je anders praten’.

De koning wilde God ontmoeten en plaatste een advertentie in de krant wie hem daarbij kon helpen. Hij kreeg daar geen enkele reactie op, want wie houdt zich daar nu mee bezig. Na lang zoeken vond hij een meester in India die hem kon helpen. Hij reisde af naar India en ontmoette de meester die hem vroeg: ‘Wie bent U?’ ‘Ik ben de koning’, zei de koning’. ‘Ja, dat is uw maatschappelijke rol, maar wie bent u?’ zei de meester. ‘Ik ben getrouwd en heb twee kinderen’ zei de koning. ‘Dat is uw sociale rol, maar wie bent u?’ sprak de wijze. ‘Ik ben gefortuneerd en rijk’ sprak de koning. ‘Ja dat is je financiële situatie, maar u bent uw geld niet, wie bent u’ zei de wijze. ‘Ik weet het niet’ zei de koning, waarop de meester antwoordde:’Weet eerst wie u bent  en dan zult u God ontmoeten’ Ik voegde er aan toe dat om te weten wie je bent je eerst moet sterven, sterven aan je ego. De Bijbel zegt:’De levenden zullen God niet zien’. Goethe zei: ‘Stirb und werde’. Na m’n crisis in 1992 begreep ik die woorden van Goethe pas, want ik was in 1992 zelf ook gestorven en opnieuw geboren. Johannes Tauler zei: ‘De pijnen van de crisis zijn de weeën van God’s geboorte in je’ en zo heb ik het ervaren vertelde ik Peter Jan. Toen ik dit allemaal vertelde zei Peter Jan niets meer, hij wist niet hoe hij hierop moest antwoorden

Een ander verhaal is dat van een geleerde die niet in God geloofde en daarover in discussie wilde met een wijze. De wijze zei echter alleen maar:’Kijk in m’n ogen’, verder geen enkel argument, de geleerde wist niet zo goed wat hij hiermee aanmoest en was gewend om te debatteren en nu overkwam hem dit, hij keek maar hem viel niks op, waarop de wijze zei:’Als je God niet in m’n ogen ziet zul je Hem nergens vinden en niet ontmoeten. Vernon Howard werd gevraagd wat het verschil is tussen een verlichte en een gemiddelde mens, hij zei: ‘De verlichte ziet en de gemiddelde mens denkt’…

Om God te kunnen ontmoeten, moet jij eerst verdwijnen. Vernon Howard was het weer die zei dat jij het grootste probleem bent dat je in je leven tegenkomt. Je ego belemmert de ontmoeting met God, omdat hij het beter denkt te weten en maakt zelf goden naar zijn beeld, zoals Peter Jan deed die kwaad was op zijn beeld van God en dus op zichzelf.

Een ander verhaal is van een koning die een narrenstaf gaf aan z’n nar omdat z’n nar altijd de waarheid sprak en dat vond de koning heel dwaas. De koning zei:’Je mag deze narrenstaf doorgeven aan iemand die nog dwazer is dan jij bent’. Toe de koning op sterven lag riep hij de nar bij zich omdat hij behoefte had aan eerlijke antwoorden. De koning zei:’Ik vertrek binnenkort naar een ander land’ ‘Heeft u daar al informatie over ingewonnen’ zei de nar. ‘Nee’ zei de koning.’heeft u zich op e.e.a. voorbereid o.a op een mogelijke ontmoeting met God’ vroeg de nar. ‘Nee’ zei de koning. ‘In dat geval geef ik u de narrenstaf, want dan bent u nog dwazer dan ik.

Een monnik zei tegen een andere monnik;’Je krijg van mij 1 sinaasappel als je me vertelt waar God is’. De ander antwoordde:’Je krijgt van mij 2 sinaasappels als je me kunt vertellen waar God niet is’…..

Jezus zei: ‘De Vader en ik zijn één’, dan is er geen dualiteit en ben je verbonden met het grote geheel, één met de kosmos, het universum, is er geen kwaadheid of conflict, maar liefde, vrede en harmonie…

Bron: Boek “Levensinspiraties” – Henny Bos (verschijnt najaar 2012)

Hoe zal ik mij vandaag voelen?

/door

Een codependent grapje is dat van een codependente vrouw die ‘s ochtends naast haar man wakker wordt en hem vraagt: ‘Hoe zal ik mij vandaag voelen?’…

Een voorbeeld van interdependentie en vrijheid is dat van een man die met een vriend een krant ging kopen bij een kiosk. De man van de kiosk deed heel nors en chagrijnig en de man zegt hem vriendelijke goeiendag en wenst hem een fijne dag. De vriend vraagt:’ Doet die man van de kiosk altijd zo naar tegen je?’ ‘Meestal wel’ antwoordt de man. ‘Waarom ben je dan zo vriendelijk tegen hem?’ vraagt de vriend. De interdependente man zegt: ‘Omdat ik m’n stemming en attitude niet door die man of wie dan ook laat bepalen’

Hoevelen van ons laten hun gevoel en stemming wel niet bepalen door anderen?. Pas als de ander vriendelijk en aardig is zijn wij het ook. Onderzocht is dat als er geschreeuwd wordt tegen mensen de meeste mensen dan terugschreeuwen en als iemand kwaad is op een ander die ander kwaad terug doet, dus codependent..

Gurdjieff begreep dat principe heel goed. In de trainingsgroep van Gurdjieff zat een man die iedereen schoffeerde en beledigde en negatief was. Op een dag besloot die man de groep te verlaten tot grote opluchting van iedereen behalve Gurdjieff, die deed z’n best om hem terug te halen, de man wilde dat niet en toen bood Gurdjieff hem zelfs geld en toen kwam hij terug tot ontzetting van de andere studenten, die daar niets van snapten. Gurdjieff zei:’ Als jullie van iemand kunnen leren om onder alle omstandigheden vriendelijk en liefdevol te zijn is het juist van deze man’

De Dalai Lama weet dat ook en noemde de Chinese leider Mao, die Tibet binnenviel, z’n grootste leraar, de Dalai Lama liet zich door het gedrag van Mao niet verbitteren en niet woedend maken maar bleef vriendelijk en liefdevol omdat dat z’n aard is. Hij zegt ook dat z’n religie liefdevolle vriendelijkheid is. And he walks his talk.

Bron: Boek ‘Levensinspiraties’ – Henny Bos (verschijnt najaar 2012)

Wie ben ik?

/door

De vraag wie ben ik is de kernvraag. Nisargadatta gaf een mooi antwoord op die vraag. Hij zei:’Wijsheid vertelt me dat ik niets ben, liefde vertelt me dat ik alles ben en daartussen stroomt m’n leven’ Ik vind dat prachtig en voel me daar verwant mee.

Na een opname in een psychiatrisch ziekenhuis vroeg ik een gesprek aan met m’n algemeen direkteur om vast te stellen hoe hij nu over me dacht. Hij stelde me de vraag wat ik had geleerd. Ik vertelde hem dat ik had ontdekt dat ik had gedacht dat ik mezelf kende en ook ontdekte dat dat helemaal niet het geval was en dat ik nu een stukje van mezelf had leren kennen wat vrede op had geleverd en oog heb voor het mysterie dat je bent. Hij zei dat hij er niet aan moest denken om zichzelf te leren kennen(-)

Vernon Howard antwoordde op de vraag:’Wie ben je?’ ‘Ik ben een gewone man die het buitengewone heeft ontdekt’ Dat spreekt me heel erg aan.

Tijdens een cursus psychosynthese leerde ik dat ik niet m’n lichaam ben, ook niet m’n gedachten en ook niet m’n gevoelens en al helemaal niet m’n sub-persoonlijkheden, terwijl de meeste mensen zich wel met die dingen identificeren!.

Descartes zei:’Ik denk dus ik ben’ en identificeerde zich met z’n gedachten en velen na hem deden en doen dat ook en het is m.i. een misvatting een illusie.

De vraag ‘Wie ben ik?’, kan vergeleken worden met de vraag ‘Hoe smaakt een perzik’. Je kunt er van alles over vertellen, maar pas als je de perzik proeft dan weet je waar je het over hebt en zo moet je ook het leven en jezelf proeven en ervaren.

Wat ervaar je in je leven? Is dat ellende, pijn, afgunst, hebzucht, jaloezie, angst, etc. dat kun je ervan op aan dat je in je ego zit, in een illusie die je voor de werkelijkheid houdt.

Als je daarentegen liefde, mededogen, vreugde, gelukzaligheid, sereniteit, geluk, e.d. ervaart kun je er zeker van zijn dat je bij je ware Zelf bent aangekomen dan weet je wie je bent.

God is liefde en je bent naar het evenbeeld van God geschapen dus ben je ook liefde. Je zult intuïtief voelen dat je thuisgekomen bent bij wie je bent en bij je ware Zelf en deelt dat met en geeft dat door aan anderen.

In de Bijbel zegt God: ‘Ik ben die ik ben’ en dat is zonder enige identificatie en dat vinden we eng en beangstigend, maar ik geloof dat het het antwoord is op de de vraag ‘Wie ben ik’

Veel mensen identificeren zich met wat ze hebben en doen en dan pas met zijn. Het omgekeerde is waar het gaat in eerste instantie om zijn, dan pas om doen en tenslotte om hebben. In de mindfulness zeggen ze ook dat je van de doe-modus naar de zijn -modus moet gaan.

Robert Anthony zegt dat we te vergelijken zijn met een gloeilamp, zonder stroom gebeurt er niks. Je hebt de kosmische, goddelijke energie nodig om te branden, te leven. Je bent en manifestatie van het goddelijke van het oneindige en dus ook oneindig en dat is niet in woorden te vatten of met het verstand te begrijpen. Je kunt het alleen leven en dat ben je.

Vernon Howard zegt: ‘Jij bent het slechtste dat je ooit is overkomen’ en dat is zo als je je identificeert met je beroep, sociale rol, je gedachten en gevoelens en dan zit je inderdaad in de ellende ook al druk je dat wellicht weg naar het onderbewuste. Je bent dan neurotisch, in strijd met jezelf, je eigen vijand en dat is niet wie je echt bent. Je bent ook vrede waar Thich Nhat Hanh het zo mooi over heeft en dat ook manifesteert.

Een man die oog had voor het leven en de waarheid ging naar de groenteboer en wees appels aan en zei:’Wilt u mij een pondje  van dat mysterie geven?!’ Ook jij bent een mysterie dat je niet moet proberen op te lossen met je mind maar mag leven en tot uiting brengen en vieren.

Mary Craig zei:’Als je jong bent, krijg je nauwelijks de kans om aan de weet te komen wie je bent, omdat anderen je dat voortsurend mededelen’

E.Cummings zei:’The question ‘who an I?’ is answered by what I write, I become my writing’

Lao tse zei het al:’De tao die benoemd kan worden is niet de echte Tao’

Isaac Shapiro zegt dat je er al bent, dat je al bent. Hij schreef het boek:’Het gebeurt vanzelf’ Ik denk dat Isaac en grote misvatting begaat. Het is hetzelfde als wanneer je tegen een eikel zegt dat hij een grote eikeboom is, in potentie wel ja, maar er moet nog heel wat gebeuren. Veel mensen blijven hun leven lang als de eikel en exploreren hun potentieel niet. Bekend is dat de meeste mensen maar 5% van hun potentieel gebruiken en dat zegt al genoeg! Shapiro vergeet dat er veel kennis, wijsheid en inzichten nodig zijn om uit te groeien tot wie je bent en ik zeg nog liever uitgroeien tot wie je steeds weer wordt want het gaat steeds verder, er is geen eindpunt.

Ramana Maharshi zei:’Nearly all mankind is more or less unhappy, because nearly all do not know the true Self. Real happiness abides in Self-knowledge alone. All else is fleeting. To know one’s Self is to be blissful always’

Jezus zei:’Wat ik kan kunnen jullie ook en zelfs nog meer’ en plaatste zichzelf niet op een voetstuk maar moedigde ons aan om te worden wie we zijn.

Nietzsche zei ook:’Word wie je bent’ En dan ontdekken we dat we allemaal schitterende, unieke, authentieke bloemen zijn in het boeket van het leven

Bron: Boek ‘Levensinspiraties’ – Henny Bos (verschijnt najaar 2012)

 

 

De 12 stappen en wat commentaar daarop

/door

Op de 12 stappen van de anonieme codependenten zit copyright, ze schermen het af, jammer is dat. Ik weet dat mensen baat kunnen hebben bij het volgen van de 12 stappen, maar heb er toch wat commentaar op.

Ze hebben het erover dat jezelf een inventaris op moet maken van je fouten. Het vervelende is echter dat een probleem niet kan worden opgelost door hetzelfde denken dat het veroorzaakt heeft. We zullen er eerst bovenuit moeten stijgen en van denken naar zien moeten komen. Vernon Howard werd gevraagd wat het verschil is tussen een gewoon mens en een ontwaakte en hij zei: ‘De gewone mens denkt en de ontwaakte ziet’.

Ook stellen de 12 stappen dat God onze gebreken weg moet nemen, dan stellen we ons weer op als bedelaars om gunsten van God te ontvangen in plaats van stil te worden en zelf actie te nemen op basis van de zachte stem die we dan kunnen horen. De zachte stem van de liefde en de wijsheid wordt alleen gehoord door de volledig ontwaakte mens en om tot ontwaken te komen moeten we eerst sterven en daar hebben ze het bij de 12 stappen niet over. Het volgde verhaal gaat over dat sterven:

Sterven om te leven

Om te leven moet je weten wat sterven is. Gandhi zei: ‘Wanneer het ego sterft ontwaakt de ziel’en Goethe zei ‘Stirb und werde’. Waarheden die ik pas besefte na een ernstige crisis met een

BDE(Bijna Dood Ervaring), ik leerde het leven meer op waarde te schatten en werd een dankbaar mens die Onze Lieve Heer elke dag bedankt voor de nieuwe dag.

Je leert de dingen kennen door hun tegendeel. In de Bijbel staat dat de levenden God niet zullen zien, m.i. nogal verkeerd geïnterpreteerd door te denken dat je eerst fysiek moet sterven, nee het is sterven aan je ego, Gandhi heeft gelijk.

Zolang het ego er is kan God er niet zijn, die twee sluiten elkaar uit. Hoe groter het ego, hoe kleiner je wereld en dan denk je ‘Is that all there is’, terwijl er zoveel te ontdekken valt als je wakker wordt.

De 12 stappen stellen ‘tot spiritueel ontwaken gekomen, etc..’, ze gaan ervan uit dat je door de 12 stappen tot spiritueel ontwaken komt, ik heb daarover m’n twijfels. Je zult door het ‘ei van assagioli’ heen moeten. Hier een afbeelding van dat ei:

Als je niet door het ei heengaat en ook kijkt naar je lager onbewuste, je schaduwkanten en je hoger onbewuste, waar veel verdrongen wijsheid en liefde zit, kom je niet verder. De Bijbel zegt:’We zien wel de splinter in het oog van de ander maar niet de balk in ons eigen oog’, we hebben dus een ander, een ziener nodig om onszelf beter te leren kennen.

Wij zijn ons niet bewust van wat we werkelijk zijn omdat al onze aandacht is gefocust op wat wij proberen te zijn.  – Don Miguel Ruiz

Het is een enorm gevecht om te proberen te zijn wat we niet zijn . Als we ons overgeven aan wat we zijn eindigt de strijd. Het is loslaten en niet iets verwerven. – Jan Bommerez


Nodig zijn..

/door

Mij werd thuis geleerd om de handen uit de mouwen te steken. Om gewaardeerd te worden moest ik altijd wat doen, een prestatie leveren. Er was dus voorwaardelijke liefde die helemaal geen liefde is, maar zakendoen, m’n ouders waren ook zakenmensen. Door die opvoeding ontwikkelde ik een drang om nodig te willen zijn.

Een reikimaster vroeg me waar ik bang voor was. Ik hoefde geen moment na te denken en zei onmiddellijk: ‘Dat de mensen me niet meer nodig hebben’. Hij zei toen droogjes: ‘Wees dan maar blij’. Hij wist niets van codependentie, anders had hij me daar wel op gewezen.

Als codependent wilde ik nodig zijn en af en toe heb ik dat gevoel nog, een gevoel dat je niets waard bent, niets bent als je niet nuttig en nodig bent. Het gevoel nutteloos te zijn, overbodig en dat je gemist kunt worden. Zo van je bent pas oké als je er wat voor doet.

Ik deed daarom ook altijd erg m’n best voor alles, om er voor iedereen te zijn, behalve voor mezelf. De behoeften van de ander waren belangrijker dan m’n eigen behoeften wat weer echt codependent is.

Nu probeer ik afstand te nemen van het nodig moeten zijn en dat ik er mag zijn om wie ik ben, ook al doe ik niks. Ik las ‘We are human beings, not human doings’ en dat knoopte ik goed in m’n oren.

In mindfullness werd me ook voorgehouden van de doe-modus naar ze Zijn-modus te gaan. Codependenten zijn denkers en doeners en vergeten te Zijn.

Nodig zijn is moeten in plaats van mogen, er ligt een druk op en dat veroorzaakt stress, met alle ellende van dien, o.a. compulsief-obsessief gedrag, hartkwalen, hoge bloeddruk, maagzweren, hoofdpijn, etc.etc.