Sereniteit

/door


Sereniteit is voor mij een uitdaging, ik laat me vaak nog sterk beïnvloeden door anderen die me blij of verdrietig kunnen maken, ook ben ik nog gevoelig voor lof en blaam, wat bij sereniteit niet het geval is.

Als je sereen bent neem je in dank een compliment aan maar het doet niks met je gevoelens van eigenwaarde, die staan gewoon zijn een intrinsieke waarde

Hier volgt het sereniteitsgebed:

Ik vraag aan God:

de sereniteit te accepteren wat niet veranderd kan worden

de moed om te veranderen wat kan veranderd worden

en de wijsheid om het verschil op te merken tussen beiden.

Sereen wil niet zeggen dat je je nergens wat van aantrekt alleen vat je de dingen niet persoonlijk op en ziet dingen niet als een aanval op je persoon, maar als een uiting van een ander, waar hijzelf verantwoordelijk voor is en waar je je dus niet mee te bemoeien heb. Don’t interfere zeggen Amerikanen. Bemoei je er niet mee, het is hun karma.

Bij sereniteit ben je in een goede balans, bewandel je de gulden middenweg van de Boeddha, denk je niet negatief als these, niet positief als antithese maar juist als synthese, het juiste denken uit het achtvoudige pad van de Boeddha…voor mij is dat een denken dat zegt: ‘Wat zou liefde in dit geval doen?!’. Liefde is God in actie, dan doe je de wil van God. St.Augustinus zei: ‘Heb lief en doe wat ge wilt’.

Sereen wil zeggen dat je weet dat wat de ander over je zegt veelal een projectie is en geen zuivere en heldere waarneming. Wat Peter zegt over Paul zegt meer over Peter dan over Paul.

Als je de onvolkomenheid in de ander ziet, erger je je daar niet aan als je sereen bent maar denk je eerst aan je eigen onvolkomenheid en werk je daar aan of accepteer je dat.

Zelfacceptatie is een sleutelwoord bij serentiteit, en de paradox is dat hoe meer je jezelf accepteert hoe meer je openstaat voor verandering en verandert en dan merk je het wonderbaarlijke op dat je hele wereld om je heen ook verandert. Mensen die je slecht behandelden doen dat niet meer of verdwijnen uit je leven en nieuwe mensen verschijnen in je leven die je liefhebben om wie je bent/wordt. Zodra je jezelf accepteert lokt dat ook de acceptatie door anderen uit. Je wordt steeds gespiegeld. Je omgeving is de spiegel van jezelf. Als je dat eenmaal door hebt leidt dat tot sereniteit en bevrijding en veel inzicht in jezelf, bewustwording, en dat is een groot cadeau dat je jezelf dan geeft.

Je accepeert en ziet dan dat je volmaakt onvolmaakt bent en dat dat juist het fascinerende en interessante in het leven is…

Pijn

/door

Pijn is onvermijdelijk verbonden met het leven en we hebben het vaak nodig als leermeester. Christiane Beerlandt schreef de dikke pil ‘De sleutels tot zelfbevrijding’ en gaat in op de pijn en ziektes die je kunt hebben en de oorzaken daarvan die vaak geestelijk zijn, ze geeft ook tips wat je eraan kunt doen.

In mijn leven heb ik de pijn van een psychose, depersonalisatie en ernstige depressie gekend om er een paar te noemen. Het waren m’n grootste leermeesters. Ik had een harde kop en dacht het allemaal wel te weten en had deze pijn nodig om tot inzicht te komen en ben er achteraf dankbaar voor. Door het kennen van die pijn kom je diep te zitten en krijg je ook diepgang en weet ik nu wat echte vreugde is en dankbaarheid.

Amerikanen zeggen ‘no pain, no gain’. Johannes Tauler zei:’De pijnen van de crisis zijn de weeën van God’s geboorte in ons’ en zo heb ik het ook ervaren.

Op een dag stierf het zoontje van een vrouw, die naar de Boeddha ging met het verzoek het kind weer tot leven te wekken. De Boeddha zei; ‘Haal wat rijst uit een huis waar nooit pijn en ziekte is geweest’. Hoopvol ging de vrouw op pad, maar deur na deur kwam ze erachter dat er overal pijn en ziekte was geweest, ze leerde de les dat ieder huis z’n kruis heeft en dat zij dus ook pijn moest leren kennen en dat niet tot lijden hoefde te maken. Ze had haar levensgeluk bij haar zoontje gelegd, een externe bron en begreep in dat het van binnen moest komen en ze moest leren loslaten en onthechten om vrij te kunnen zijn.

We willen vaak geen pijn en weten dus niet wat goed voor ons is. Nietzsche zei dat als onze wensen uitkomen we al spoedig in een hel leven en daar zit wat in. Nisargadatta zei:’Tussen de oevers van pijn en plezier stroomt de rivier, alleen wanneer denken en voelen stranden op een van de oevers, en niet met de stroom meegaan, ontstaat alle ellende’ Pijn is onvermijdbaar maar dat geldt niet voor lijden. De Boeddha zei dat het leven lijden was maar wees ook op de 4 edele waarheden en het achtvoudige pad om eruit te komen.

Hier volgen nog wat quotes over pijn:

Pijn doet een mens nadenken, gedachten maken een mens wijs, wijsheid maakt het leven draaglijk. – John Patrick

Pijn: de gist die het geluk doet rijzen. – Jan Deloof

Wanneer wij door iemand bedrogen worden, kan het verdriet ons in hem vergist te hebben meer pijn doen dan het nadeel dat ons zijn bedrog berokkent. -C. J. Wijnaendts Francken

Ze ademen waarheid die hun woorden ademen in pijn – Shakespeare

Pijn is onvermijdelijk, lijden is optioneel – onbekend

Beschouw niet als pijnlijk wat goed voor je is – Euripides

Een woord bevrijd ons van alle zwaarte en pijn van het leven , dat woord is liefde – Sophocles

Geen pijn gevoeld te hebben is niet menselijk geweest te zijn – Joods gezegde

Pijnlijke citaten by Peter de Kock: Ervaringsdeskundige Henry Rollins over pijn: ‘I used to fight the pain, but recently this became clear to me: pain is not my enemy; it is my call to greatness.’

‘I think about the meaning of pain. Pain is personal. It really belongs to the one feeling it. Probably the only thing that is your own. I like mine.’

‘Some of your best moments come when you’re the king or queen of pain. That’s when you lock yourself in your room, paint your fingernails black, turn out the lights, listen to a Cure record and write poetry.’

‘Scar tissue is stronger than regular tissue. Realize the strength, move on.’

 

 

 

 

Niveaus van communicatie

/1 Reactie/door

In communicatie onderscheid ik 8 niveaus, te weten:

-1- het beleefdheidsniveau

-2- de fatische communicatie

-3- communicatie over anderen/roddel

-4- communicatie over drama

-5- communicatie over ideeën, opinies en oordelen

-6- communicatie van gevoelens

-7- metacommunicatie

-8- spirituele/essentiële communicatie

 

Ad.-1- het beleefdheidsniveau:

Dat is ‘hoe gaat het met u’ zeggen uit beleefdheid in plaats van echt geïnteresseerd te zijn, de ander voelt dit meestal ook wel aan en antwoordt dan kort met ‘goed hoor’. Ook: ‘Ik zal je binnenkort bellen’ en het dan niet doen is een beleefdheidsvorm. De beleefdheid is de meest afstandelijke vorm van communicatie

Ad.-2- de fatische communicatie:

Deze communicatie gaat nergens over, het is babbelen, praten zonder wat te zeggen. Paul Simon zingt in ‘The sound of silence’: ‘People talking without speaking, people hearing without listening’. Dan is het communiceren uit angst voor de stilte. Je hebt er niks aan het is alleen bedoeld om de tijd te doden in plaats van te leven.

Ad.-3- communicatie over anderen/roddel:

Over anderen praten is een geliefd onderwerp, dan hoef je jezelf niet bloot te geven, niet te openbaren, het is veilig om over anderen te praten wat ze gedaan hebben en nagelaten hebben en fout doen, etc. Het kan gemakkelijk roddel worden, waarin we de ander in een kwaad daglicht stellen om daardoor zelf juist goed te lijken.

Ad.-4- communicatie over drama:

Drama trekt het meeste publiek. Onderzocht is dat de meeste mensen 95% van hun tijd, dus ook communicatie, besteden aan drama en slechts 5% aan essentie en ik denk dat die 5% nog aan de hoge kant is. Een vriend zei: ‘Mijn leven is een groot drama en wat geniet ik daar toch van’. De meeste mensen beperken zich tot deze eerste 4 niveaus van communicatie.

Ad. -5- communicatie over ideeën, opinies en oordelen:

Als je met je ideeën en opinies naar voren komt is er al enigszins sprake van echte communicatie, is er informatie-uitwisseling, deel je iets van jezelf, alleen hoop je vaak dat de ander met je instemt en als dat niet zo is schakel je over op een ander onderwerp of niveau om echte diepgang te vermijden. Als je de instemming van de ander nodig hebt, ben je niet zo zeker van je zaak. Met je oordeel zondig je tegen de NIVEA-regel, ofwel Niet-Invullen-Voor-Een-Ander. Je doet dat dan wel en matigt je aan dat je kunt weten hoe de ander is…

Ad. -6- communicatie van gevoelens:

Gevoelens mededelen is een nog echtere vorm van communicatie, eerlijk durven zijn over wat je voelt en dat uiten, daar is moed voor nodig. Het brengt je meer tot elkaar, je leert elkaar er beter door kennen en hopelijk ook accepteren in plaats van afwijzen. Als je je gevoelens niet wilt voelen en er niet over praat, er geen melding van maakt is de kans groot dat je ze gaat afreageren op anderen

Ad. -7- metacommunicatie:

Dit is communicatie over de communicatie, een evaluerend gesprek over hoe de communicatie bevalt en verloopt, zie m’n artikel daarover

Ad. -8- spirituele/essentiële communicatie:

Spiritueel wordt de communicatie als je volledig open bent en eerlijk en bereid bent van jezelf, je wezen te delen en openbaren en bereid bent om echt actief te luisteren. Dat je je onthoudt van oordelen en je best doet om de ander te begrijpen. Inayat Khan zei: ‘Alles begrijpen, doet alles liefhebben’. De hoogste spirituele ervaring is de onvoorwaardelijke Liefde. God is liefde.

Bij spirituele communicatie kun je schakelen tussen alle niveaus van communicatie en ben je je daarvan bewust. Je bent in staat om gewoon even een praatje te maken voor het sociale contact en de diepgang te zoeken van de essentie, je bent flexibel

Je leert pas echt over jezelf en in de mate waarin je bereid bent om over je wezen te communiceren met anderen. Ik leerde dat in gesprekken met vrienden en de gespreksgroep Attitudinal healing. Ik leerde de formule ‘share-check-share’, ofwel deel van je wezen check dan of het veilig is en er echt geluisterd wordt en deel dan meer.

Bron: Boek ‘Communicatie’ – Henny Bos (verschijnt juni 2012)

 

 

 

 

 

 

Waarom ben ik bang om jou te vertellen wie ik ben?

/2 Reacties/door

Ik lees nu het 112e boek over codependency, te weten:

‘Why am I afraid to tell you who I am?’ van John Powell, een geweldig boek weer en ik kom weer tot nieuwe inzichten, het is ongelofelijk. Hij schrijft ‘Niemand van ons wil een fraudeur, oplichter zijn of in een leugen leven, niemand van ons wil namaak zijn, een imitatie of een nepper zijn. Maar de angst die we ervaren en de risico’s die eerlijke zelf-communicatie inhouden zijn zo intens dat we onze toevlucht zoeken tot onze rollen, maskers en spelletjes en dat dat een natuurlijk gedrag voor ons is’.

Kortom: we willen eerlijk zijn maar doen dat niet uit angst voor afwijzing, angst belachelijk gemaakt te worden en zo spelen we onze rollen als codependent. Shakespeare had het al over het feit dat we allemaal onze rol spelen op het levenstoneel en zo is het.

Het antwoord van de codependent op de vraag: ‘Waarom ben ik bang om jou te vertellen wie ik ben?’ is: ‘Omdat als ik je vertel wie ik ben, je me niet zult mogen en afwijzen en ik ben alles wat ik heb’. Lao tse zei: ‘Als je je teveel aantrekt van de mening van anderen, blijf je je leven lang hun gevangene’, ook Lao tse wist al van codependentie.

Ik leer nu weer bij door dit 112e boek over codependency te lezen en ik denk dat ik de enige ben in Nederland die meer dan 200 boeken over codependency en aanverwante onderwerpen heeft gekocht, een investering van meer dan 3000 euro!. Het is een investering in mezelf, waar u uw voordeel mee kunt doen. De Boeddha zei: ‘Geluk komt tot je als je werk en woorden ten goede komen aan jezelf en aan anderen’ en zo ervaar ik het ook.

Don Miguel Ruiz zei: ‘Vat niets persoonlijk op’. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Wat anderen over je zeggen is vaak geen zuivere en heldere waarneming maar een positieve of negatieve projectie. Een uitspraak is: ‘Zelfs de ergste dingen die mensen over je zeggen bevatten en kern van waarheid…namelijk over hen!’.

Als de ander je stemming bepaalt, ben je z’n codependente slaaf en geen interdependente meester die zijn eigen intrinsieke spirituele eigenwaarde heeft.

Nee leren zeggen

/door

Van codependenten is bekend dat ze moeite hebben met nee zeggen. ze voelen zich dan schuldig en tekortschieten en egoïstisch en dat voelt niet goed voor ze.

Ik nodigde een vrouw, die veel codependente trekken heeft, uit voor een gespreksgroep over codependentie, ik zal haar Carla noemen. Carla reageerde enthousiast en wilde dolgraag komen. Een avond voor de bijeenkomst belt ze echt af omdat haar zoon haar heeft gevraagd op de kleinkinderen te passen en ze geen nee durfde te zeggen, ze ontzegde zichzelf zo een kans voor een stap naar heling van ‘r codependentie, ze vond de behoefte van haar zoon belangrijker dan haar eigen behoefte, ook typisch voor codependenten.

Ik zeg ook nog wel eens ja als ik nee bedoel en heb er dan achteraf spijt van. Nee kunnen zeggen betekent dat je inziet dat een vraag geen vraag maar een eis is als je geen nee mag zeggen.

Krishnamurti zei dat verlichting betekent dat je overal nee tegen zegt. Dat gaat mij wat te ver een ja tegen dingen en mensen die je helpen in je persoonlijke groei en ontwikkeling lijkt me op z’n plaats. In India kennen ze neti neti, niet dit, niet dat. Een grap is:’Hoe noemen ze een codependent die nee kan zeggen zonder zich schuldig te voelen?’ . Antwoord: ‘Gezond?!’ Verloochen jezelf niet door ja te zeggen omdat je bang bent dat mensen boos op je zullen worden of zullen afwijzen als je nee zegt. Mensen die je nee niet kunnen accepteren zijn je aandacht niet waard.

Let maar eens op wat tot dusver je nee en je ja heeft gehad in je leven.

Ik zei op 14 jarige leeftijd nee tegen de Gereformeerde kerk, omdat ik het een gedeformeerde kerk vond met mensen die denken dat zij het enige ware geloof hebben en alleen in de hemel komen, niet mijn kerk dus. Het heeft me lange tijd gekost om me van het Gereformeerde gedachtengoed te bevrijden.

Na m’n crisis zei ik nee tegen m’n vrouw en wilde scheiden, een van de beste beslissingen in m’n leven, een bevrijding was het.

Ik zei ja tegen de makelaar toen ik het huis zag waar ik nu woon. Ik zei tegen de makelaar:’Nu ga ik in uw ogen iets heel doms zeggen en dat is dat ik het voor de gevraagde prijs wil hebben en geen risico wil lopen dat het afknapt en aan m’n neus voorbijgaat’. De energie in m’n huis is heel harmonieus, vredig en liefdevol, elk huis heeft z’n energie als je bereid bent dat te voelen.

Breng je nee’s en ja’s maar eens in kaart en kijk of je het nu weer zo zou doen, een interessante oefening.