De gevolgen van codependentie

Codependentie heeft de neiging steeds sterker te worden en toe te nemen als je er niks aan doet, de gevolgen zijn dramatisch. Je bent dan overgeleverd aan de genade van anderen die je laat bepalen hoe jij je voelt en wat je doet, je hebt dan anderenwaarde en je vervreemdt van je ware zelf.

Je speelt steeds in op de behoeften van anderen met verontachtzaming van je eigen behoeften en dat geeft dan gevoelens van onvrede, woede en slachtofferschap, je voelt je dan machteloos en offert je op voor de ander, je bent een martelaar.

Gevolgen zijn verlies van je Zelf, je eigenwaarde, je bent een verlengstuk van de ander geworden en zelf dus niets. Je voelt je machteloos en dat zorgt voor woede die je niet durft te uiten uit angst voor de reactie van de ander. Die opgekropte woede kan naar een depressie leiden en je hebt dan zelf geen idee wat de oorzaak van je depressie is zo slecht is je zelfkennis en zelfinzicht.

Je voelt je geleefd en opgejaagd door anderen en omstandigheden en dat zorgt weer voor stress, de hoofdoorzaak van vele ziektes, want je weerstand neemt enorm af. Een maagzweer, hartproblemen, migraine, etc. kunnen het gevolg zijn.

Omdat je je machteloos voelt en geen eigenwaarde hebt heb je vaak ook niet de moed om je omstandigheden te veranderen en zit je klem. Er is een blokkade op verandering, een angst voor verlies van het bekende, ook al kwetst het bekende je nog zo zeer, je denkt dat je er niks aan kunt doen.

De gevolgen van codependentie zijn ook een steeds groter wordend verlies van zelfrespect, het kan zelfs zelfverachting worden zonder dat we dat in de gaten hebben omdat we mooi weer spelen en onszelf voor de gek houden en ook de anderen die daar intrappen.

De codependent is zo op de ander gericht dat er geen sprake is van zelfreflectie. Er is sprake van een externe locus van controle die je weerhoudt om zelf de verantwoordelijkheid voor je leven en geluk op je te nemen.

Als codependent denk je de ander gelukkig te kunnen maken. Het boek van Robin Norwood heet vertaald in het Nederlands ‘Als hij maar gelukkig is’ en dat zegt al genoeg. Dat lukt natuurlijk niet, waardoor je het geloof in jezelf kwijtraakt, je verliest je zelfvertrouwen en voelt je machteloos en wrokkig en zoekt macht en controle omdat je dat over jezelf niet hebt.

Klootzak

Ik kan het nog niet laten om af en toe te oordelen en iemand een klootzak te vinden. Ik was bij een kennis die ik Karel zal noemen. Hij kreeg telefoon en ik hoorde hem zeggen:’Ja dan wil ze graag dat ik haar bel en dan doe ik dat natuurlijk niet, ha ha ha..’. Ik dacht toen meteen ‘wat een sadist en wat een klootzak is dat’.

Een vrouw zei over een man die zich had opgehangen: ’Den het zichzelf ‘n striksken umgedoan, ha ha ha’ Ik moest toen denken ‘wat een demoon, lachen om de ellende van de ander, wat een klootzak’, ik ben er toen snel vandoor gegaan. Klootzakken hebben lol en plezier om de ellende van anderen in plaats van een liefdevol mededogen aan de dag te leggen.

Een koerier die ik kende kwam eens thee bij me drinken. Hij toonde geen enkele belangstelling voor de vele dingen in m’n kamer waar ik hem op wees, zelfs niet voor m’n klokken, waar ik weet dat hij klokken verzamelt, in die van mij was hij niet geïnteresseerd. Hij leek me afgunstig en zei toen treffend:’Alle mensen zijn egoïsten’ met minachting in z’n stem, wat een egoïstische klootzak dacht ik toen. Ik had twee dagen nodig om met smudge en wierook de negatieve energie van deze man weer weg te krijgen.

Ik vertelde een vrouw dat ik schreef aan een boek over woedemotivatie: ‘O daar weet jij alles van!’ zei dat lekkere ding, alsof ik altijd woedend ben, wat een klootzak dacht ik toen, maar vroeg door dat het niet zo leuk in m’n oren klonk, ze lachte en vond het wel leuk dat ik het niet zo fijn vond en zei met tegenzin ‘je zult er wel een studie van gemaakt hebben’, waarop ik zei: ‘dat klinkt al veel beter’. Deze vrouw vindt het leuk om me kwaad te maken om haar eigen woede niet te hoeven voelen laat ze het door mij uitspelen, een demoon is dat, een klootzak, ik wil geen contact met zo iemand..Ik sluit m’n ogen niet voor ellende, maar vind ook niet dat ik het moet opzoeken..

Een man zei tegen Arthur, een jonge en arme vriend van me: ‘wil je werken’. Dat wilde Arthur wel en graag wat bijverdienen. Hij werkte 5 uur keihard voor de man en kreeg toen een tientje in z’n handen gedrukt als beloning. Wat een klootzak en uitbuiter dacht ik toen en werd heel kwaad op de man, ik begreep later pas dat het een probleem van Arthur was en dat hij vooraf had moeten vragen wat hij ermee verdiende…

Ik hoorde van een vrouw die sexuele problemen met mannen had dat een ‘therapeut’ haar had gezegd dat alleen hij haar kon helpen, dat ze hem 100 euro moest geven en dan moest aftrekken en dan zou haar probleem opgelost zijn. Ze deed dat ook nog zo naïef was ze, en ik dacht toen wat een charlatan die therapeut, wat een klootzak om zo’n misbruik van vertrouwen te maken..,achteraf kon ik er ook wel om lachen..

Op een beurs in België trof ik een neo-nazi die me een foto liet zien van een dode neger op z’n jeep. ‘Die moest ik doden want die wilde me niet betalen’. Wat een racistische klootzak dacht ik toen en liep snel weer door.

Ik ken ook de klootzak in mezelf, hoewel die niet dominant aanwezig is komt hij af en toe wel voor en kan ik bot en beledigend zijn en dan pas ik weer ho’oponopono toe om mezelf te zuiveren en te helen..het is levenswerk….

Bedenk dat zelfs een klootzak vrienden heeft…

 

Geraakt worden

Ans vertelde me dat zo door muziek en/of films zo geraakt kan worden dat tranen gaan stromen, ik herkende dat heb dat ook en dan stroomt je gevoel en sta je open om je te laten raken en beroeren en ontroeren.

Door opvoeding en ervaring zijn veel mensen nogal geremd en bang om zich te laten raken. Ze zijn bang om weer gekwetst te worden en trekken muren om zich heen. Jan Foudraine schreef daar een boek over ‘de bunkerbouwers’. Deze mensen hebben een beschermende en afwerende houding en dan kun je niet openstaan en leren en dingen binnen laten komen. Het is zelfs zo dat als je geen open en lerende houding hebt je per definitie een beschermende en afwerende houding hebt. De bescherming was vroeger nodig om te overleven maar zit nu echt leven in de weg en vormt een blokkade op het gevoelsleven. Dan is angst de motiverende factor in plaats van liefde. In liefde wil je geraakt worden en durf je je kwetsbaar op te stellen en ga je voor intimiteit. Op z’n Engels is het Intimacy ofwel into-me-see.

Wat je het meest raakt zegt veel over je. Ik heb dat bij muziek, boeken en films, o.a. de film Spartacus en While you were sleeping om er een paar te noemen. Bij muziek van Crosby Stills & Nash voel ik ook veel en bij Johnny Cash, toen ik z’n nummer ‘hurt’ voor het eerst hoorde kwamen er tranen bij me, ook bij de muziek van Hildegard von Bingen, die puurheid en schoonheid, wat geweldig!. Dat wil ik dan ook zien te bereiken.

Ook ik ben vervormd door opleiding, opvoeding, conditioneringen en ervaring en mag terug naar de pure staat van zijn en e.e.a. transformeren naar een staat van onvoorwaardelijke liefde. Muziek, film, boeken, kunst, etc, helpen me daarbij. Als ik lees is dat niet alleen een mentale activiteit zoals iemand ooit beweerde, nee ik voel er ook heel veel bij en ervaar veel, leef me in.

Omdat ik opensta laat ik me heel soms ook op een onaangename manier raken, door demonen, energievampiers en monsters die de weg volkomen kwijt zijn en negatieve energie uitstralen en je proberen naar beneden te halen en af te kraken, heel destructief en niet fijn om te ervaren, maar leert me wel dat ik af en toe zelf ook niet zo’n lievertje ben en denk dan aan m’n uitspraak: ‘Als je de onvolkomenheid in de ander ziet denk dan eerst aan je eigen onvolkomenheid en werk daaraan’. Gandhi zei:’Wees zelf de verandering die je in de wereld wilt zien’ en dat is een ho’oponopono gedachte.

Het meest geraakt werd ik door m’n crisis in 1992, ik kreeg een psychose, depersonalisatie en ernstige depressie te verwerken, het zorgde ook voor een wedergeboorte. Johannes Tauler zei:’De pijnen van de crisis zijn de weeën van God’s geboorte in je’ en zo heb ik het ervaren. Ik dank God voor deze crisis die me veel bracht en gevoeliger maakte en weer tot leven wekte, er volgden vele transformaties. Het Chinese teken voor crisis is hetzelfde als dat voor veranderinfg en veranderingen heb ik sindsdien veel ondergaan met veel plezier. Leven is verandering.

De calciet

Ik koop regelmatig edelsteenbollen en zag een mooie op internet er stond bij dat het een ijslandsveldspaatcalciet was. Toen ik ‘m ontving voelde ik echter dat het niet klopte, ik kon het niet beredeneren, het was een gevoel, ik ging zoeken in m’n stenenboek en zag een steen die precies de mijne was en het was een honingcalciet en dat voelde voor mij goed, hij had ook een honingkleur

Om helemaal zeker te zijn ging ik naar de heer Böhmer van de stenenwinkel in Ulft en vroeg: ‘Wat is dit voor een steen?’ ‘Dat is een oranje calciet’ zei hij. Ik zei toen: ‘Weet u heel zeker dat het geen honingcalciet is?’ Hij keek nog eens goed en zei:’Verdomd je hebt gelijk het is een honingcalciet’ Ik had dat al die tijd gevoeld en het mooie is dat toen ik opzocht waar de honingcalciet voor staat bleek dat het was dat je op je gevoel af moet gaan en dat had ik dus precies gedaan, wat een synchroniciteit!

Praatje met de cassière

De cassière zei: ‘Ik heb zo’n jeuk’, waarop ik zei:’ Dan moet je krabsalade nemen’. Ze snapte de grap niet en zei: ‘moet ik dat er dan opsmeren’, een andere cassière lachte wel en zei:’Nee dombo, het is een grapje van die meneer, krab – salade