Nietzsche zei:’Hoeveel waarheid kan een mens verdragen, aan hoeveel waagt hij zich?!’
Ik sprak m’n vriend Arthur, die m’n folder over codependentie had gelezen en las dat je vaak je eigen vijand bent en in oorlog bent met jezelf zoals Peter de Kock zo mooi zegt. Kort daarop werd hem verteld dat hij meer begrip had voor anderen dan voor zichzelf en toen hij dat hoorde werd hij woedend, hij deed toch z’n best of niet dan?. Toen dacht hij aan m’n folder en besefte dat z’n woede erop wees dat de kritiek waarheid was en hij deed er dus wat mee om zichzelf beter te begrijpen en te accepteren, heel intelligent van hem
Ik vertelde een kennis van me dat hij in z’n denken zat en niet bij z’n gevoel was en dat geluk een gevoel is. Hij werd kwaad op me en wilde me 3 maanden niet spreken, na 3 maanden belde hij me op en was zo flink om te zeggen dat het waar was wat ik had gezegd dat hij het op dat moment alleen niet kon hebben en zien, hij had het nu onderzocht en was meer gaan voelen en onze relatie is nu een stuk beter. Zo zie je vaak dat de waarheid je vrij zal maken maar vaak eerst woedend maakt.
Mij werd bijvoorbeeld verteld dat ik een work-a-holic was en toen ik dat hoorde werd ik kwaad omdat ik zo m’n best deed om het goed te doen, ik zag later pas in dat het waarheid was en deed er toen wat aan…
Ik duidde de tarotkaarten van een vrouw tijdens een tarotcursus. Ze had een kaart met een slang erop en ik zei toen dat je de slang op veel manieren kunt duiden o.a.: de listige,sluwe slang uit het paradijs, de vernieuwer omdat de slang steeds z’n huid vernieuwt, laag bij de gronds, de geneeskrachtige kracht van de arts, de esculaap, maar ook het gif en ik zei toen dat ik daar bij haar aan moest denken, gif en woede die ze achter een grimas verbergt. Ze reageerde heel veelbetekenend door te zeggen: ‘Nu word ik weer pissig!!!!’ Iedereen moest lachen om deze reactie op m’n waarheid die ze niet wilde zien, ze was boos op me in plaats van me te bedanken voor het inzicht.
Op dezelfde tarotcursus moest ik de kaarten van de cursusleidster duiden, de cursusleidster zag zichzelf als paranormaal en zelfgerealiseerd. Ik duidde haar dat er meer is dan tarot alleen en dat het paranormale juist in de weg kan staan bij zelfrealisatie, omdat je dan denkt dat je er al bent en het al weet. Ze werd boos, waar de cursisten instemmend knikten bij m’n duiding en de waarheid ervan inzagen, ze wilde het zelf niet zien en zag niet de balk in haar eigen oog, maar alleen de splinter in het oog van haar cliënten.
Ik vertelde een vrouw dat ze teveel aan het stressen was, waadoor o.a. haar spieren verstijfden die ze dan door een fysiotherapeut moest laten masseren en dat dat alleen maar de bestrijding van de symptomen is en niet van de oorzaak: namelijk stress. Ze werd kwaad en verdedigde zich uit dat er te weinig tijd was en ze zoveel moest regelen en dat een ander haar niet kon helpen en ze alles alleen moest doen, een grote klaagzang. Tranen van woede vloeiden er, ze wou nog niet zien dat ze een stresskip is en gaat ermee door. Zelfs toen haar fysiothearapeut zei dat hij wegmasseert zij in de korste keren weer opbouwt door haar stress, wilde ze het niet zien. Ze leerde niet en zat in de beschermende, afwerende en uitverdedigende houding, zoals zovelen van ons en als je in die houding zit kun je niet leren, sta je niet open voor verandering en vernieuwing en bewustwording.Dan wil je alleen maar bevestiging en mooie woorden horen.
Lao tse zei: ‘Mooie woorden zijn vaak niet waar en ware woorden zijn vaak niet mooi’.