Arthur
Dat zei m’n vriend Arthur tegen me, die zelf uit een depressie is gekomen en ongelukkig was omdat hij niet zichzelf was, maar zich aanpaste aan anderen, dus codependent was. Een therapeut vroeg hem:’Wat zou je zijn zonder je problemen?’ Arthur wist daarop op dat moment geen antwoord en bedacht later dat hij niets zou zijn zonder z’n problemen, zou verdwijnen, het zou z’n dood zijn, hij was er zo mee vertrouwd, problemen waren z’n identiteit geworden. Daarna zag hij de belachelijkheid van e.e.a. in en kwam tot inzicht.
We klampen ons vast aan het bekende en vertrouwde, zelfs als dat ons kwelt. Een mooi voorbeeld daarvan is van een kind dat werd weggehaald door de kinderbescherming bij haar moeder die haar sloeg en misbruikte, het kind verzette zich hevig en reikte uit naar de moeder. Velen van ons zijn als dat kind en zoeken de vertrouwde ellende weer op, het drama. Ik denk dat het een van de redenen is van het succes van GTST, dat is ook allemaal drama en dan denk je dat het met jou nog wel meevalt als je dat ziet.
M’n vriend Arthur is nu op z’n 25ste al tot inzicht gekomen dat hij er mag zijn om wie hij is en niet hoeft vast te klampen aan problemen. Een frater van de abdij de Slangenburg zei het heel mooi over het vastklampen, hij zei:’Kijk Henny de mensen doen dit’ en toen balde hij z’n vuisten daarna zei hij ‘maar dan kun je niet vangen, je moet dit doen’ en toen maakte hij van z’n handen een kommetje(zie afbeelding), een wijze les van deze man in loslaten en overgave in Uw wil geschiede, zonder fatalistisch te zijn.
zo kun je wel vangen
Misschien ben je op de hoogte van een onderzoek onder de Nederlandse bevolking naar geluk. Ik geloof dat 75% zei dat ze gelukkig waren en ik zeg dat ze liegen, het is hetzelfde als wanneer je vraagt hoe gaat het, de meesten zeggen dan goed en liegen en als je dan doorvraagt hoe gaat het nu echt met je hoor je het ware verhaal, in het onderzoek is niet doorgevraagd en de uitkomsten zijn dus niet valide.
Ik liep met Leon door de stad en toen zei hij tegen me:
” Kijk eens naar de mensen Henny, ze hebben mooie gepoetste schoenen aan, mooie kleding en tassen vol met boodschappen en moet je nu eens kijken naar die gezichten!“
daar klopte inderdaad niets van, hele ontevreden en getormenteerde gezichten zag ik, de misere straalde ervan af.
Er is lef voor nodig om je schaduwkanten bewust te maken zodat je ze meester wordt en ze geen macht meer over je uitoefenen, zolang ze onbewust blijven besturen ze je zonder dat je daar weet van hebt, je kunt geen meesterschap hebben over dingen die je niet kent en waar je je niet bewust van bent.
Rumi zei:’’Wie in zichzelf geen gebreken ontdekt is zijn eigen vijand’ en velen met hem zeiden soortgelijke dingen zie op m’n site onder het item codependentie het onderwerp ‘je eigen vijand zijn’
